عیسی سلگی؛ عباس اسماعیلی ساری؛ سید محمود قاسمپوری
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 3-11
چکیده
در این تحقیق برای بررسی وضعیت آلودگی جیوه در دریای خزر و رودخانههای حوضه جنوبی آن به ترتیب از موی فک دریای خزر (Phoca caspica) و شنگ رودخانهای (Lutra lutra) بعنوان دو گونه دریایی و رودخانهای برای پایش آلودگی جیوه استفاده شد. بدین منظور نمونه های مو از موزه های تاریخ طبیعی استانهای شمالی از تیرماه تا بهمن ماه 86 جمعآوری شدند. مقادیر جیوه ...
بیشتر
در این تحقیق برای بررسی وضعیت آلودگی جیوه در دریای خزر و رودخانههای حوضه جنوبی آن به ترتیب از موی فک دریای خزر (Phoca caspica) و شنگ رودخانهای (Lutra lutra) بعنوان دو گونه دریایی و رودخانهای برای پایش آلودگی جیوه استفاده شد. بدین منظور نمونه های مو از موزه های تاریخ طبیعی استانهای شمالی از تیرماه تا بهمن ماه 86 جمعآوری شدند. مقادیر جیوه با استفاده از دستگاه (USA) LECO AMA 254 Advanced Mercury Analyzer بر طبق استاندارد ASTM شماره D-6722 اندازه گیری شد. میانگین غلظت جیوه برای کل نمونهها (فک و شنگ) 6/38/7 میکروگرم بر گرم بود. مقادیر غلظت جیوه در موی فک خزر در دامنه 23/1 تا 42/27 میکروگرم بر گرم و در موی شنگ در رودخانههای حوضه جنوبی خزر در دامنه 88/0 تا 38/12 میکروگرم بر گرم قرار داشت. اختلاف معنیداری بین دو گونه از نظر متوسط غلظت جیوه در سطح 95% دیده نشد. همچنین تحلیل رگرسیون برای شنگ رودخانهای افزایش معنیدار غلظت جیوه از سال 85-65 را نشان داد. با وجود مشاهده روند مشابه در تجمع آلودگی در سالهای اخیر، برای اثبات این قضیه در فک خزری نیاز به دادههای آماری بیشتری است. با توجه به دادههای این تحقیق در فک و شنگ بعنوان پستانداران سطوح بالای زنجیره غذایی که گونههایی ماهیخوار هستند به نظر میرسد ساکنان استانهای ساحلی ایران که از سرانه بالای مصرف ماهی برخوردارند در معرض خطر این آلودگی قرار دارند.
مهرنوش نوروزی؛ علی ناظمی؛ فاطمه دانشور؛ محمد هادی سمیعی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 11-20
چکیده
ماهی کیلکای معمولی، Clupeonella cultriventris یکی از ماهیان اقتصادی دریای خزر است که ساختار ژنتیک جمعیت آن در دریای خزر در آبهای مازندران با استفاده از ریزماهواره ها مورد بررسی قرارگرفته است. در کل 60 نمونه ماهی بالغ کیلکای معمولی در دو فصل بهار و تابستان، جمع آوری شدند. از 8 جفت پرایمر ریزماهواره طراحی شده برای ماهی شاد آمریکایی و ماهی هرینگ اقیانوس ...
بیشتر
ماهی کیلکای معمولی، Clupeonella cultriventris یکی از ماهیان اقتصادی دریای خزر است که ساختار ژنتیک جمعیت آن در دریای خزر در آبهای مازندران با استفاده از ریزماهواره ها مورد بررسی قرارگرفته است. در کل 60 نمونه ماهی بالغ کیلکای معمولی در دو فصل بهار و تابستان، جمع آوری شدند. از 8 جفت پرایمر ریزماهواره طراحی شده برای ماهی شاد آمریکایی و ماهی هرینگ اقیانوس آرام ، بر روی DNA ژنومی ماهی کیلکای معمولی استفاده گردید. پنج جفت از پرایمرها چند شکل (پلی مورف) نشان دادند و از آنها برای تعیین تمایز ژنتیکی ماهیان بالغ کیلکای معمولی استفاده شد. میانگین اللی آنها در لوکوس ها 7/11 (دامنه Na ، 6 تا 17 الل در جایگاهها) بود. هر دو فصل نمونه برداری اللهای اختصاصی در تمامی لوکوس ها نشان دادند. میانگین هتروزایگوسیتی قابل انتظار و هتروزایگوسیتی مشاهده شده به ترتیب 866/0 و 543/0 محاسبه شد. در بررسی تعادل هاردی واینبرگ (H-W) بیشتر لوکوس ها خارج از تعادل هاردی-وینبرگ بودند (01/0> P). بر اساس تست AMOVA میزان FST بین دو فصل معنی دار بود (01/0≤ P). این بررسی، وجود جمعیتهای متمایز ژنتیکی ماهی کیلکای معمولی در جنوب مرکزی دریای خزر (استان مازندران) در فصل های مختلف را نشان می دهد.
امیر جافریان؛ حسین ذوالقرنین؛ مهدی محمدی؛ محمدعلی سالاری علی آبادی؛ سیدجواد حسینی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 29-37
چکیده
راشگوی معمولی در آبهای ساحلی کم عمق با بستر شنی یا گلی زندگی می کند. از این خانواده 7 جنس و 35 گونه در آبهای گرم شناسایی شده است. از نظر اقتصادی جز ماهیان ممتاز خلیج فارس محسوب می شوند. نمونه برداری در این تحقیق با استفاده از قایق های صیادی مجهز به تورگوشگیر و بعضاً قلاب در حوزه خلیج فارس انجام شد. تعداد شش جایگاه آلل استفاده شد. بیشترین ...
بیشتر
راشگوی معمولی در آبهای ساحلی کم عمق با بستر شنی یا گلی زندگی می کند. از این خانواده 7 جنس و 35 گونه در آبهای گرم شناسایی شده است. از نظر اقتصادی جز ماهیان ممتاز خلیج فارس محسوب می شوند. نمونه برداری در این تحقیق با استفاده از قایق های صیادی مجهز به تورگوشگیر و بعضاً قلاب در حوزه خلیج فارس انجام شد. تعداد شش جایگاه آلل استفاده شد. بیشترین تعداد آ- دشکلی(راوانی 0.شد.ول لل مشاهده شده در جایگاه Eletet2 و مربوط به نمونه های استان بوشهر (5 آلل) و کمترین مقدار آن در جایگاه Eletet16.0 و مربوط به نمونه های استان خوزستان می باشد (1 آلل). کمترین دامنه Ho در جایگاه Eletet16.0 درنمونه های جمع آوری شده از استان خوزستان و بیشترین مقدار در جایگاه Eletet16.0 مربوط به استان بوشهر می باشد. بیشترین مقدار شاخص شانون در جایگاه Eletet2 در استان بوشهر) 494/1 ( و کمترین مقدار آن جایگاهEletet17 در استان خوزستان(637/0) می باشد. بر اساس تست AMOVA درسطح احتمال 01/0 اختلاف بین نمونه های هرمنطقه (05/0 P≤و 76%) ، اختلاف بین گروه ها(نواحی) (05/0 P≤و 0%) ، اختلاف بین مناطق(05/0 P≤و 24%) محاسبه شد. شباهت ژنتیکی بر اساس معیارNei,(1972) میان نمونه های استان خوزستان و بوشهر(486/0) و فاصله ژنتیکی میان نمونه های استان خوزستان و بوشهر(615/0)وجود دارد. در مطالعه حاضر بیشترین مقدار هتروزایگوسیتی مورد در جاِیگاه Eletet2 در نمونه های استان بوشهر می باشد. بیشترین مقدار هتروزایگوسیتی مشاهده شده(Ho)، 923/0 مربوط به جایگاه Eletet16.0 و نمونه های استان بوشهر می باشد. در این بررسی مقدار هتروزایگوسیتی مشاهده شده از مقدار هتروزایگوستی مورد انتظار بیشتر می باشد که بیانگر تغییرپذیری ژنتیکی در این ماهی بعلت مهاجرت ها نزدیک و دور و دسترسی به آبهای آزاد(جریان ژنی بالا) می باشد. نتایج حاکی از آن است که احتمالاً یک جمعیت ماهی راشگوی معمولی در مناطق نمونه بردای وجود دارد و لازم است نگاه شیلات در مدیریت این گونه، یکسان باشد.
مریم معزی؛ محمد اسدی؛ میر مسعود سجادی؛ ساجده مزارعی؛ ایمان سوری نژاد؛ هادی دهقانی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 38-49
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تأثیر بتائین بر شاخص های رشد، درصد بقا، مقاومت در برابر تنشهای محیطی شوری (45 و 10 قسمت در هزار)، دما (42 درجه سانتی گراد)، فرمالین (150 قسمت در میلیون) و ترکیب شیمیایی بدن لاروهای میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام شد. آزمایشات در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار غذایی با 3 تکرار در 12 مخزن 18 لیتری انجام گرفت. تیمارهای ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی تأثیر بتائین بر شاخص های رشد، درصد بقا، مقاومت در برابر تنشهای محیطی شوری (45 و 10 قسمت در هزار)، دما (42 درجه سانتی گراد)، فرمالین (150 قسمت در میلیون) و ترکیب شیمیایی بدن لاروهای میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام شد. آزمایشات در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار غذایی با 3 تکرار در 12 مخزن 18 لیتری انجام گرفت. تیمارهای غذایی عبارت بودند از ناپلیوس تازه آرتمیا و غذای خشک (تیمار شاهد)، ناپلیوس آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک (تیمار1)، ناپلیوس تازه آرتمیا و غذای خشک حاوی بتائین (به مقدار 8/0درصد جیره) (تیمار2) و ناپلی آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک حاوی بتائین (به مقدار 8/0درصد جیره) (تیمار 3). میگوها 6 بار در روز، هر 4 ساعت یکبار تغذیه می شدند. نتایج نشان داد که در تیمارهای حاوی بتائین (تیمارهای 1، 2 و 3) رشد و درصد بقای لاروها بطور معنی داری نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (05/0> p). در آزمایش های مقاومت به شرایط محیطی نیز تیمارهای حاوی بتائین درصد بقای بالاتری نسبت به تیمار شاهد داشتند (05/0> p). تجزیه لاشه بدن میگوها اختلاف معنی داری را از نظر میزان پروتئین، چربی و خاکستر بین تیمارهای مختلف نشان نداد (05/0<p ). تحقیق حاضر نشان می دهد که غنی کردن ناپلیوس آرتمیا با بتائین و یا اضافه نمودن بتائین به جیره می تواند تاثیر مطلوبی بر شاخص های رشد، بازماندگی و مقاومت به شرایط محیطی در لاروهای میگوی سفید هندی داشته باشد.
روح الله زارع؛ سید محمد باقر نبوی؛ مهدیه افتخار واقفی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 49-56
چکیده
انتخاب محل لانه سازی در خزندگان مرحله مهمی از چرخه زندگی آنها محسوب می شود زیرا فاکتورهای محیطی بر میزان ماندگاری تخمها و نوزادان، کیفیت انکوباسیون و نسبت جنسی نوزادان تاثیر می گذارند. برای ارزیابی نقش عوامل موثر در انتخاب محل لانه سازی در لاک پشت های منقار عقابی(Eretmochelys Imbricata)، دما، رطوبت، شیب ساحل، دانه بندی ذرات ماسه و میزان پوشش ...
بیشتر
انتخاب محل لانه سازی در خزندگان مرحله مهمی از چرخه زندگی آنها محسوب می شود زیرا فاکتورهای محیطی بر میزان ماندگاری تخمها و نوزادان، کیفیت انکوباسیون و نسبت جنسی نوزادان تاثیر می گذارند. برای ارزیابی نقش عوامل موثر در انتخاب محل لانه سازی در لاک پشت های منقار عقابی(Eretmochelys Imbricata)، دما، رطوبت، شیب ساحل، دانه بندی ذرات ماسه و میزان پوشش گیاهی مربوط به 35 لانه در جزیره شیدور (استان هرمزگان) بررسی شدند. نتایج حاکی از آن بود که لاک پشت های منقار عقابی ترجیح می دهند لانه های خود را در نزدیکی و یا در میان پوشش های گیاهی حفرکنند. در این جزیره عمده لانه ها در ساحل شمالی بودند که ارتفاع آن نسبت به خط جزر و مدی بیشتر از سایر نقاط بوده و همچنین منطقه ای به دور از عمل شدید امواج و وزش باد می باشد. میزان موفقیت لانه سازی و میزان موفقیت تفریخ رابطه ای معنی دار را با ارتفاع لانه نسبت به سطح آب دریا نشان دادند. از میان فاکتورهای بررسی شده مشخص گردید که شیب ساحل بیشترین تاثیر را در انتخاب محل مناسب لانه سازی داشته زیرا ارتباطی مستقیم با ارتفاع محل لانه از سطح آب دریا دارد و لانه های موجود در ارتفاع مناسب، دارای میزان موفقیت تولید مثلی بالاتری خواهند بودند.
مهرناز شیرمحمدی؛ بابک دوست شناس؛ سیمین دهقان مدیسه؛ احمد سواری؛ نسرین سخایی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 59-66
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تغییرات پراکنش و تنوع پرتاران در منطقه صیادی بحرکان(خلیج فارس)، بر اثر ترال می باشد. نمونه برداری در سه مدت زمانی به صورت قبل از ترال (25 اردیبهشت) و دو هفته(14 شهریور) و سه ماه (23 آبان) بعد از ترال در سال 1389 در سواحل بحرکان انجام شد. به این منظور 18 ایستگاه در دو محدوده عمق 6 و 10 متر تعیین شد. در هر دو عمق دو هفته بعد ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی تغییرات پراکنش و تنوع پرتاران در منطقه صیادی بحرکان(خلیج فارس)، بر اثر ترال می باشد. نمونه برداری در سه مدت زمانی به صورت قبل از ترال (25 اردیبهشت) و دو هفته(14 شهریور) و سه ماه (23 آبان) بعد از ترال در سال 1389 در سواحل بحرکان انجام شد. به این منظور 18 ایستگاه در دو محدوده عمق 6 و 10 متر تعیین شد. در هر دو عمق دو هفته بعد از ترال میزان فراوانی پرتاران کاهش معنی داری یافته است(P<0.05)در حالی که در عمق 6 متر بین فراوانی پرتاران در سه ماه و دو هفته بعد از ترال اختلاف معنی داری مشاهده نشده است(P>0.05) و تنها در عمق 10 متری بعد از سه ماه در مقایسه با دو هفته بعد از ترال در فراوانی پرتاران افزایش معنی داری مشاهده شد(P<0.05). تغییرات زی توده پرتاران مشابه با تغییرات فراوانی می باشد. بعد از ترال موجودات با اندازه کوچک غالب شدند. دو هفته بعد از ترال در هر دو عمق فراوانی گونه Cossura longocirrata زیاد و گونه غالب را تشکیل می دهد. در هر دو عمق شاخص غنا مارگالف و تنوع شانون روندی رو به کاهش و غالبیت سیمپسون روندی رو به افزایش را نشان می دهد. همچنین شاخص تراز زیستی پیلو دو هفته بعد از ترال افزایش یافته است درحالی که سه ماه بعد نسبت به دو هفته بعد از ترال کاهش یافته است. بیشترین اثرات ترال بر روی عمق 6 متر بوده است.
محمد حسین خانجانی؛ امیدوار فرهادیان؛ یزدان کیوانی؛ عیسی ابراهیمی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 67-76
چکیده
دما، کمیت و کیفیت جیره غذایی و فتوپریود از جمله فاکتورهای هستند که بر روی تولید، رشد، خصوصیات مرفومتریک کلادوسر تاثیر می گذارند. تاثیر دما و فتوپریود بر روی تولید، خصوصیات مورفومتریک و مراحل زندگی کلادوسر Ceriodaphnia quadrangulaبا کشت بر روی جلبکScenedesmus quadricauda دربشرهای 250 میلی لیتری(150 میلی لیتر حاوی آب) انجام شد. تیمارهای مورد استفاده برای دمای ...
بیشتر
دما، کمیت و کیفیت جیره غذایی و فتوپریود از جمله فاکتورهای هستند که بر روی تولید، رشد، خصوصیات مرفومتریک کلادوسر تاثیر می گذارند. تاثیر دما و فتوپریود بر روی تولید، خصوصیات مورفومتریک و مراحل زندگی کلادوسر Ceriodaphnia quadrangulaبا کشت بر روی جلبکScenedesmus quadricauda دربشرهای 250 میلی لیتری(150 میلی لیتر حاوی آب) انجام شد. تیمارهای مورد استفاده برای دمای آب (سانتی گراد) وفتوپریود(ساعات نور:تاریکی) به ترتیب 20 ، 25 و30 درجه سانتی گراد و 12 : 12، 24 : 0 و 0 : 24 بود. بالاترین تراکم جمعیت (51/5 فرد در هر میلی لیتر) در روشنایی 24 ساعت کامل و دمای 25 درجه سانتی گراد، بیشترین طول بدن (731 میکرومتر)، بیشترین عرض بدن (491 میکرومتر) در 24 ساعت تاریکی کامل و دمای 20 درجه سانتی گراد بدست آمد. بطور متناظر بیشترین درصد فرد بالغ (61 درصد)، بیشترین درصد Neonate (39 درصد) و کمترین درصد فرد جوان(9 درصد) به ترتیب در 24 : 0، 12 : 12، 24 : 0 و در دمای 20 درجه سانتی گراد بدست آمد. در مجموع این تحقیق نشان داد که رشد و تولید گونه C. quadrangulaدر دمای 25 درجه سانتی گراد و24 ساعت روشنایی عملکرد بهتری دارد .
اسماعیل کرمی؛ میرمسعود سجادی؛ محمد امین سلطانی پور؛ عبدالرسول دریایی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 80-90
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تراکم اولیه ذخیره سازی جلبک های قرمز Gracilariopsis persicaو Gracilariacorticata بر روی میزان رشد و زی توده کل این جلبک ها انجام شد. در این تحقیق،سه تراکم اولیه gm-1 50، gm-1 125 و gm-1 200 از جلبک های قرمز در سواحل خلیج فارس (بندرعباس) طی 45 روز در فصل زمستان مورد استفاده قرار گرفت. جلبک ها از محیط طبیعی جمع آوری شده و بر روی طناب های ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تراکم اولیه ذخیره سازی جلبک های قرمز Gracilariopsis persicaو Gracilariacorticata بر روی میزان رشد و زی توده کل این جلبک ها انجام شد. در این تحقیق،سه تراکم اولیه gm-1 50، gm-1 125 و gm-1 200 از جلبک های قرمز در سواحل خلیج فارس (بندرعباس) طی 45 روز در فصل زمستان مورد استفاده قرار گرفت. جلبک ها از محیط طبیعی جمع آوری شده و بر روی طناب های پلی اتیلنی در محیط طبیعی دریا کشت داده شدند. میزان رشد نسبی(RGR) و زی توده کل هر دو هفته یکبار اندازه گیری میشد. در طی دوره آزمایش فاکتورهای دما، شوری وpH اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که از لحاظ میزان رشد، بین تیمارهای مختلف تراکم ذخیره سازی در هر دو گونه اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0P<). جلبک هایی که با تراکم اولیه gm-1 50 کشت شده بودند نسبت به سایر تیمارها در هر دو گونه از درصد رشد نسبی بالاتری برخوردار بودند (05/0P<). میزان زی توده کل در پایان دوره 45 روزه در تراکم اولیه gm-1 200 از همه تیمارها بالاتر بود. علاوه بر این آزمایش کنونی نشان داد که رشد گونه Gracilariopsis persica بیشتر از گونه Gracilaria corticata است. آزمایش حاضر نشان داد که تراکم ذخیره سازی اولیه می تواند بر روی رشد جلبک های قرمزGracilariopsis persicaو Gracilaria corticata تاثیر داشته باشد و جلبک Gracilariopsis persica در مقایسه با Gracilariacorticata رشد بیشتری داشته و از پتانسیل بهتری برای پرورش تجاری در خلیج فارس برخوردار است.
سمانه پورسعید؛ بهرام فلاحتکار؛ باقر مجازی امیری
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 90-105
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات کاشت هورمون تری یدوتیرونین (T3) بر عملکرد فیزیولوژیک فیل ماهیان (Huso huso) ماده پرورشی انجام پذیرفت. در این مطالعه، سه گروه آزمایشی و پنج عدد ماهی به ازای هر گروه در نظر گرفته شد. تیمار های آزمایش شامل تیمار شاهد (دریافت کننده کپسول های حاوی کره کاکائو)، سطح پایین T3 (T1؛1 میلی گرم T3 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن + کره ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثرات کاشت هورمون تری یدوتیرونین (T3) بر عملکرد فیزیولوژیک فیل ماهیان (Huso huso) ماده پرورشی انجام پذیرفت. در این مطالعه، سه گروه آزمایشی و پنج عدد ماهی به ازای هر گروه در نظر گرفته شد. تیمار های آزمایش شامل تیمار شاهد (دریافت کننده کپسول های حاوی کره کاکائو)، سطح پایین T3 (T1؛1 میلی گرم T3 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن + کره کاکائو) و سطح بالای T3 (T10؛10 میلی گرم T3 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن + کره کاکائو) بودند. کپسول های حاوی هورمون-کره کاکائو، به صورت داخل صفاقی در بدن فیل ماهیان پرورشی سه ساله در مرحله پیش زرده گیری (وزن متوسط 9/100 ± 7/6999 گرم) هر 6 هفته و به مدت شش ماه از بهمن 88 تا مرداد 89 کاشته شدند. تغییرات هورمونی (T3، کورتیزول و ACTH) و پارامتر های بیوشیمیایی (گلوکز، کلسترول و کلسیم) در شروع آزمایش و سه هفته پس از هر مرحله ایمپلنت اندازه گیری شدند. شاخص های رشد (WG، SGR و CF) در شروع و پایان دوره آزمایش تعیین گردیدند. تغییرات معنی داری در غلظت هورمون های تیروئیدی در ماهیان تیمار شده با هورمون T3مشاهده شد (P< 0.05). غلظت کورتیزولسرم خون در ماهیان تیمار شده با دوز های مختلف T3به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (P< 0.05). غلظت گلوکز و کلسیم سرم در ماهیان تیمار شده با دوز بالای T3به طور معنی داری بیشتر از دو گروه آزمایشی دیگر بود (P< 0.05). اختلاف معنی داری در غلظت ACTH بین تیمارهای مختلف در آخرین نمونه گیری و کلسترول در دومین نمونه گیری مشاهده شد (P< 0.05). وزن نهایی ماهیان تیمار T1 به طور معنی داری از گروه شاهد بیشتر بود (P< 0.05). نتایج این مطالعات نشان داد که ایمپلنت T3 قادر است پارامترهای فیزیولوژیک فیل ماهی را تحت تاثیر قرار دهد و در دوزهای فیزیولوژیک اثرات مثبت بر رشد سوماتیک این گونه دارد.
مهدی بلوکی؛ سید محمدباقر نبوی؛ احمد سواری؛ احسان توسل پور؛ منیر حقیقت
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 106-113
چکیده
آبسنگهای مرجانی که از مهمترین اکوسیستم های دریایی می باشند جهت رشد و بقای خود دارای رابطه همزیستی با جلبک دینوفلاژله زوگزانتلا می باشند. امروزه همزیستی زوگزانتلا و مرجان در معرض خطر ناشی از فعالیتهای بشری و تغییر آب و هوای جهانی می باشد. درک بهتر از چرخه میتوزی سلول در جلبک همزیست منجر به ارزیابی کمّی استرس در مرجانها و ارائه توضیح ...
بیشتر
آبسنگهای مرجانی که از مهمترین اکوسیستم های دریایی می باشند جهت رشد و بقای خود دارای رابطه همزیستی با جلبک دینوفلاژله زوگزانتلا می باشند. امروزه همزیستی زوگزانتلا و مرجان در معرض خطر ناشی از فعالیتهای بشری و تغییر آب و هوای جهانی می باشد. درک بهتر از چرخه میتوزی سلول در جلبک همزیست منجر به ارزیابی کمّی استرس در مرجانها و ارائه توضیح روشنی از اثر رابطه بین تقسیم میتوزی و آلاینده های می شود. جهت انجام این مطالعه در بررسی اولیه با استفاده از روش Manta Tow بهترین تراکم از آبسنگ های مرجانی زنده انتخاب شد. سپس با انجام غواصی اقدام به نمونه برداری از مرجانهای منطقه گردید. نمونه برداری در طی یکسال در سه فصل سرد، معتدل و گرم از جنس غالب منطقه (Porites sp.) صورت گرفت و با استخراج زوگزانتلا توسط دستگاه air brush و شمارش زوگزانتلاهای در حال تقسیم در زیر میکروسکوپ و ایجاد یک تناسب ساده نسبت به کل زوگزانتلاهای شمارش شده، شاخص میتوزی به دست آمد که در پایان مشخص شد که میانگین شاخص میتوزی دارای تغییرات معنادار بین فصول گرم و سرد با فصل معتدل می باشد.
سید محمد باقر نبوی؛ سید غلامرضا موسی پناه؛ ابراهیم رجب زاده قطرمی؛ بابک مقدسی؛ ناصر مصطفوی؛ پروانه شوکت؛ سیده نرگس نبوی؛ محمود قیم اشرفی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، صفحه 114-122
چکیده
به منظور مطالعه و شناسایی فون استراکودهای بنتیک در دریای مکران (عمان) از 12 ایستگاه در اعماق 30 الی 103 متر نمونه برداری های رسوب با استفاده از گرب مدل ون وین با مساحت 1/0 متر مربع برداشت شد. در هر ایستگاه 3 زیرنمونه با استفاده از کورر دستی (مساحت 15/6 سانتی متر مربع) جهت مطالعه استراکودها برداشت گردید. در این مطالعه 80 گونه استراکود شناسایی گردید ...
بیشتر
به منظور مطالعه و شناسایی فون استراکودهای بنتیک در دریای مکران (عمان) از 12 ایستگاه در اعماق 30 الی 103 متر نمونه برداری های رسوب با استفاده از گرب مدل ون وین با مساحت 1/0 متر مربع برداشت شد. در هر ایستگاه 3 زیرنمونه با استفاده از کورر دستی (مساحت 15/6 سانتی متر مربع) جهت مطالعه استراکودها برداشت گردید. در این مطالعه 80 گونه استراکود شناسایی گردید و انتشار جغرافیای زیستی آنها با مناطق دیگر مقایسه شد. بر این اساس فونای استراکود دریای مکران (عمان) در مقایسه با سایر مناطق هند و آرام کمتر بود و اکثر گونه ها از فراوانی کمی برخوردار بودند. فونای منطقه مورد مطالعه با فونای مناطق دریای سرخ و هند و آرام بسیار مشابه بود. دراین مطالعه تعداد 9گونه جدیداز استراکودها شناسایی شده که این گونه ها هم اکنون در بخش میکروپالئونتولوژی موزه سنکنبر فرانکفورت آلمان با شماره کاتالوگ SMFXe 22250-22556 نگهداری می شوند. مطالعه موجود بخشی از اطلاعات گشت زمستانه دریایی سازمان منطقه راپمی است که در سال 1385 انجام گرفت و شناسایی گونه های استراکود در سال 1389 به اتمام رسید. گونه های شناسایی شده جدید عبارتند از:Neonesidea paiki sp. ،Costa afriorientalis sp.، Bosella hormuzensis sp.، Quasibradleya pseudoandamanae sp.،Microcythere crescentiformis sp. ، Paradoxostoma butticulum sp. ، Paradoxostoma curvirostrum sp. ، Paradoxostoma procerum sp. ، Paradoxstoma ensiformis sp. .