علوم زیستی دریا
متین خالقی؛ علیرضا صفاهیه؛ احمد سواری؛ بابک دوست شناس؛ فریدون عوفی
چکیده
در این مطالعه پراکنش و فراوانی ستاره شکنندهMacrophiothrix cheneyi در مناطق بین جزر و مدی خلیج چابهار واقع در دریای عمان با توجه به تغییرات زمانی و مکانی در طول یک سال از آبان ماه 1387 لغایت شهریورماه 1388 در 5 ایستگاه انتخابی مورد بررسی قرار گرفت. طی این تحقیق نمونه برداری هر دو ماه یکبار به صورت تصادفی و به وسیله پرتاب کوادرات m1*m1 انجام شد. نتایج بدست ...
بیشتر
در این مطالعه پراکنش و فراوانی ستاره شکنندهMacrophiothrix cheneyi در مناطق بین جزر و مدی خلیج چابهار واقع در دریای عمان با توجه به تغییرات زمانی و مکانی در طول یک سال از آبان ماه 1387 لغایت شهریورماه 1388 در 5 ایستگاه انتخابی مورد بررسی قرار گرفت. طی این تحقیق نمونه برداری هر دو ماه یکبار به صورت تصادفی و به وسیله پرتاب کوادرات m1*m1 انجام شد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که تراکم و پراکنش گونه موردنظر در ایستگاه ها و ماه های مختلف، تفاوت معنی دار داشت (05/0> P) که این بدلیل تاثیر فاکتورهای اکولوژیکی (بستر، غذا و پناه) و بیولوژیکی (تولیدمثل، شکار و رقابت) می باشد. گونه Macrophiothrix cheneyi بیشترین فراوانی را در شهریورماه در ایستگاه 2 با میزان ind.m-2 54/1± 58/3 داشته است. همچنین پراکنش آن اغلب تصادفی و گاهی تجمعی بوده است. از نظر شاخص پایداری در شهریور ماه گونه رایج و در سایر ماه ها گونه نادر بشمار رفته است.
مروارید رحیمی؛ سید جعفر سیف آبادی؛ فریدون عوفی؛ زینب انصاری
چکیده
طبقه‌بندی استاندارد اکولوژیک مناطق ساحلی و دریایی یکی از جدیدترین و کاملترین طرحهای پیشنهادی جهت شناخت زیستگاه‌های اکوسیستم ساحلی دریایی است. در این تحقیق زیستگاه‌های ناحیه‌ی بین‌جزرومدی شمال جزیره قشم با توجه به خصوصیات زیستی و فیزیکی هر زیستگاه، و بر اساس حدود مشخص شده در این طبقه بندی از یکدیگر تفکیک گردید. با توجه به گستردگی ...
بیشتر
طبقه‌بندی استاندارد اکولوژیک مناطق ساحلی و دریایی یکی از جدیدترین و کاملترین طرحهای پیشنهادی جهت شناخت زیستگاه‌های اکوسیستم ساحلی دریایی است. در این تحقیق زیستگاه‌های ناحیه‌ی بین‌جزرومدی شمال جزیره قشم با توجه به خصوصیات زیستی و فیزیکی هر زیستگاه، و بر اساس حدود مشخص شده در این طبقه بندی از یکدیگر تفکیک گردید. با توجه به گستردگی منطقهی، 9 ایستگاه انتخاب گردید. از جوامع جانوری و گیاهی به منظور تعیین پراکنش زمانی و تراکم جوامع زیستی مشاهده شده در چهارچوب (ابعاد 5/0×5/0 متر)، و از رسوب تا عمق 15 سانتیمتر جهت شناخت نوع بستر و تعیین درصد ذرات تشکیلدهنده نمونهبرداری صورت گرفت. در مجموع 32 نوع بیوتاپ برای زیستگاه‌های شناسایی شده معرفی شد. نتایج نشان داد که تعداد و تنوع بیوتاپهای شمالشرق جزیره بیش از شمالغرب آن است. همچنین بیشترین تعداد گونههای شناسایی شده مربوط به بستر ماسهای و کمترین آنها مربوط به بستر ماسهای صخرهای است. به نظر میرسد که پراکنش زیستگاهها در مواردیکه ساختار بستر متفاوت است تحت تاثیر ساختار بستر، و در مواردی که ساختار بستر یکنواخت است تحت تاثیر عوامل فیزیکی، عوامل زیستی و شیمیایی دیگر قرار دارد.
متین خالقی؛ علیرضا صفاهیه؛ احمد سواری؛ بابک دوست شناس؛ فریدون عوفی
دوره 11، شماره 3 ، آبان 1391، ، صفحه 81-90
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی روند نوسانات زمانی و مکانی جوامع ستاره دریایی Astropecten hemprichi و توتیای دریایی Diadema setosum در سواحل خلیج چابهار طی یک دوره زمانی از آبان ماه 1387 لغایت شهریورماه 1388 انجام گرفت. منطقه مورد مطالعه در منتهی الیه جنوب شرقی ایران و سواحل دریای عمان- استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. نمونه برداری هر دو ماه یک بار به هنگام ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی روند نوسانات زمانی و مکانی جوامع ستاره دریایی Astropecten hemprichi و توتیای دریایی Diadema setosum در سواحل خلیج چابهار طی یک دوره زمانی از آبان ماه 1387 لغایت شهریورماه 1388 انجام گرفت. منطقه مورد مطالعه در منتهی الیه جنوب شرقی ایران و سواحل دریای عمان- استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. نمونه برداری هر دو ماه یک بار به هنگام جزر کامل از 5 ایستگاه انتخابی به صورت تصادفی و به وسیله پرتاب کوادرات m1*m1 صورت گرفت. در مجموع 1885 خارپوست متعلق به 13 گونه جمع آوری و بررسی شدند که 32 نمونه (6/1 درصد) مربوط به گونه A.hemprichi و 28 نمونه (4/1درصد) مربوط به گونه D.setosum بوده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که گونه A.hemprichi بیشترین فراوانی را در شهریورماه(ind.m-276/0± 92/1 ) و گونه D.setosum بیشترین فراوانی را در آبان ماه88 (ind.m-2 3)داشته است. نتایج حاصل از شاخص پراکندگی و پایداری می تواند بیانگر آن باشد که پراکنش این دو خارپوست بیشتر از نوع تصادفی است و می توان آن ها را جزو گونه های نادر بشمار آورد.