علوم زیستی دریا
عبدالصمد دهقان؛ احمد سواری؛ تورج ولی نسب؛ بابک دوست شناس؛ پروین صادقی
چکیده
به منظور مطالعه اثرات مونسون بر غنا و تغییرات فصلی تراکم خرچنگ های منطقه بین جزر و مدی سواحل جنوبی استان سیستان و بلوچستان، نمونه برداری در سال 1390 (براساس شدت مونسون) به ترتیب در سه فصل پیش مونسون، مونسون و پس مونسون و در ۵ ایستگاه مختلف با استفاده از کوادرات 50*50 سانتیمتر و عمق 10 سانتیمتر انجام گرفت. در طی تحقیق همچنین مواد آلی، شوری ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثرات مونسون بر غنا و تغییرات فصلی تراکم خرچنگ های منطقه بین جزر و مدی سواحل جنوبی استان سیستان و بلوچستان، نمونه برداری در سال 1390 (براساس شدت مونسون) به ترتیب در سه فصل پیش مونسون، مونسون و پس مونسون و در ۵ ایستگاه مختلف با استفاده از کوادرات 50*50 سانتیمتر و عمق 10 سانتیمتر انجام گرفت. در طی تحقیق همچنین مواد آلی، شوری و درجه حرارت سنجیده شد. در مجموع در مطالعه حاضر 17 گونه از 10خانواده و 15 جنس مورد شناسایی قرار گرفت. براساس نتایج آنالیز آماری واریانس دوطرفه اختلاف معنی داری در تراکم و تنوع خرچنگهای حقیقی در در بین سه فصل مشاهده شد. بطوریکه کمترین غنا و تراکم گونه ای در بین سه فصل به دلیل تنش های محیطی در فصل مونسون به ثبت رسید. در مقابل به دلیل وجود شرایط مطلوب محیطی برای زیست خرچنگ ها بیشترین تراکم و غنای گونه ای در فصل پیش مانسون و پس مانسون مشاهده شد. مقایسه آماری تراکم در ایستگاه های مختلف نشان داد که به جهت ارتباط معنی داری که بین تراکم ، دانه بندی بستر و دیگر شرایط محیطی وجو دارد، ایستگاه های جزیره خرچنگ و گواتر به دلیل وجود بیشترین مواد آلی در طول سال، وجود بستر گلی و اکوسیستم مانگرو، دارای بالاترین غنا و تراکم گونه ای بوده است. از طرفی کمترین تراکم در ایستگاه های تیس و بریس به ثبت رسید. مونسون می‌تواند اثرات مختلفی بر اکولوژی موجودات زنده داشته باشد. در مجموع مونسون به دلیل اثراتی گسترده ای که بر شرایط محیطی از قبیل محتوای مواد آلی و شرایط بستر دارد، می تواند موجب کاهش تراکم و غنای خرچنگ های منطقه بین جزر و مدی در فصل مانسون شود.
ایلیا اعتمادی دیلمی؛ احمد سواری؛ تورج ولی نسب؛ نسرین سخایی
دوره 11، شماره 1 ، فروردین 1391، ، صفحه 16-30
چکیده
با توجه به کمبود اصلاعات در خصوص ترکیب گونه های خرچنگ در دریای عمان و همچنین تاثیر پدیده های جوی نظیر مانسون تابستانه بر اکولوژی این گونه ها، در این مطالعه، طی سه فصل مانسونی سال 1389 اقدام به شناسایی و بررسی اکولوژی دو جنس Uca و Ocypode از خانواده Ocypodidae شد که گونه هایUca iranica (Pretzmann, 1971) و Uca sindensis (Alcock, 1900) از منطقه جاسک و خور خلاصی و گونه ...
بیشتر
با توجه به کمبود اصلاعات در خصوص ترکیب گونه های خرچنگ در دریای عمان و همچنین تاثیر پدیده های جوی نظیر مانسون تابستانه بر اکولوژی این گونه ها، در این مطالعه، طی سه فصل مانسونی سال 1389 اقدام به شناسایی و بررسی اکولوژی دو جنس Uca و Ocypode از خانواده Ocypodidae شد که گونه هایUca iranica (Pretzmann, 1971) و Uca sindensis (Alcock, 1900) از منطقه جاسک و خور خلاصی و گونه Ocypode rotundata (Miers, 1882) در سه منطقه جاسک، خور خلاصی و ساحل ونک در دریای عمان شناسایی شدند. نتایج به دست آمده در خصوص شناسایی گونه ای، توانست تا حد بسیار زیادی یافته های پیشین را تصحیح نماید. همچنین در بررسی اکولوژی این خرچنگ ها با توجه به وجود پدیده ی اقلیمی مانسون، مشخص شد که حضور گونه ها درمنطقه مطالعه حاضر تحت تاثیر تغییرات شرایط جوی فصول مانسونی می باشد. بیشترین تراکم نسبی گونه های مورد بررسی (33/9 فرد در مترمربع) در فصل پیش مانسون (اردیبهشت ماه) و کمترین میزان آن (38/6 فرد در مترمربع) در فصل مانسون (شهریور ماه) مشاهده شد. همچنین پراکنش گونه های جنس Uca معطوف به سواحل گلی و خوری بندر جاسک و خور خلاصی با حضور بیشتر در خور خلاصی و پراکنش جنس Ocypode علاوه بر این دو منطقه در ساحل ونک، با حضور بیشتر در سواحل شنی-ماسه ای ساحل ونک، مشاهده شد.
مرضیه افشاری؛ تورج ولی نسب؛ سید جعفر سیف آبادی
دوره 10، شماره 1 ، فروردین 1390، ، صفحه 12-22
چکیده
در این مطالعه بیولوژی تغذیه ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus) با بررسی 212 عدد نمونه از آب های شمال دریای عمان در اطراف چابهار، طی شهریور ماه 1388 لغایت خرداد ماه 1389، با استفاده از شاخص های خالی بودن معده (VI)، ترجیح غذایی (FP) و شاخص معدی- بدنی (GSI) مطالعه گردید. از معده های بررسی شده تعداد 51 عدد پر، 44 عدد نیمه پر و 117 عدد خالی بودند. شاخص خالی ...
بیشتر
در این مطالعه بیولوژی تغذیه ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus) با بررسی 212 عدد نمونه از آب های شمال دریای عمان در اطراف چابهار، طی شهریور ماه 1388 لغایت خرداد ماه 1389، با استفاده از شاخص های خالی بودن معده (VI)، ترجیح غذایی (FP) و شاخص معدی- بدنی (GSI) مطالعه گردید. از معده های بررسی شده تعداد 51 عدد پر، 44 عدد نیمه پر و 117 عدد خالی بودند. شاخص خالی بودن معده برابر با 2/55 درصد و میزان ترجیح غذایی برای سخت پوستان (2/63%)، ماهی (9/38%)، نرمتنان (8/36%)، کرم های نماتود (3/25%)، کرم های پرتار (4/8%)، Sipuncula (4/7%)، روزن داران (3/6%)، فیتوپلانکتون ها (2/4%)، گیاه دریایی (1/2%) و کرم روبانی (1/1%) محاسبه شد. بیشترین و کمترین میزان شاخص معدی- بدنی (GSI) در جنس نر، به ترتیب در فصل پاییز و زمستان و در جنس ماده، به ترتیب در فصل تابستان و بهار بدست آمد. در نهایت نتیجه گرفته شد که این ماهی دارای تغذیه متوسط بوده و غذای اصلی آن ها را سخت پوستان و غذای فرعی آن ها را نرمتنان و ماهی ها تشکیل می دهند.