نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
گروه سازه های دریایی، دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران.
چکیده
روگذری و تفرق امواج از جمله واکنشهای هیدرودینامیکی اعمالی به سازههای محافظت از ساحل هستند،که میتوانند باعث ایجاد اختلال در عملکرد و ناآرامی بنادر گردند. به منظور کاهش تاثیر واکنشهای هیدرودینامیکی در سواحل در این تحقیق با مدلسازی عددی با استفاده از نرمافزار فلوتریدی به بررسی تاثیر احداث موجشکن مستغرق بر کاهش دبی روگذری و تفرق امواج در جلوی موجشکن تودهسنگی و تغییر در پارامترهای هندسی از جمله شیب بدنه سازه، فاصله احداث، عمق استغراق و نوع آرمور پرداخته شده است. امواج اعمالی به سازه غیر خطی با طیف جانسواپ و تعداد حالتهای مورد بررسی 72 مدل مختلف است. خروجیهای بدست آمده از مدلسازهای عددی پس از رسم جداول و شکلها، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد، کاهش شیب سازه و عمق استغراق و افزایش فاصله احداث موجشکن مستغرق بیشترین تاثیر را بر کاهش میزان دبیروگذری و تفرق امواج میگذارند. همچنین آرمورهای نوع تتراپاد در موجشکن مستغرق نسبت به آرمورهای مکعبی و آنتیفر بیشترین کاهش در دبی روگذری و تفرق امواج را در موجشکن تودهسنگی دارند.
کلیدواژهها