%0 Journal Article %T بررسی اثر سطوح مختلف رنگدانه آستاگزانتین در جیره غذایی بر برخی شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی میگوی جوان پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در مواجهه با تنش کاهش شدید اکسیژن %J مجله علوم و فنون دریایی %I انجمن علوم و فنون دریایی %Z 2008-8965 %A فرهنگی, مهرداد %A همکاران, و %D 2014 %\ 04/01/2014 %V 12 %N 2 %P 103-114 %! بررسی اثر سطوح مختلف رنگدانه آستاگزانتین در جیره غذایی بر برخی شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی میگوی جوان پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در مواجهه با تنش کاهش شدید اکسیژن %K میگوی پا سفید %K Litopenaeus vannamei %K آستاگزانتین %K تنش شدید کمبود اکسیژن %K شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی %R %X از افزودنی های غذایی متنوعی به منظور افزایش توان ایمنی موجودات استفاده می گردد. در این پژوهش تاثیر استفاده ازسطوح مختلف رنگدانه آستاگزانتین در جیره بر برخی شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی میگوهای جوان پا سفید (Litopenaeus vannamei)، مورد بررسی قرار گرفت. آستاگزانتین در چهار سطح 0، 50، 100 و 150 میلی گرم در کیلوگرم به جیره اضافه  گردید که بترتیب با عنوان جیره های شماره 1، 2، 3 و 4 نشان  داده شده اند. در طی دوره پرورش، میزان دما (2 ± 28 درجه سانتیگراد)، اکسیژن محلول (05/0 ± 7 میلی   در لیتر)، شوری (1 ± 41 قسمت در هزار) و pH(8/1±0/02) آب محیط پرورش ثبت شد. در پایان دوره پرورش، میگوها در معرض تنش کمبود اکسیژن (کاهش اکسیژن از 7 به 1 میلی گرم در لیتر طی 14 ساعت) قرارگرفتند. نتایج موید تفاوت معنی دار شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی در تیمارهای 3 و 4 در مقایسه با تیمار شاهد بود (05/0>P). بیشترین تعداد هموسیت کل، سلول های هیالینی، سلول های گرانولار کوچک به ترتیب 38/3 ± 105× 13/133، 08/4 ± 105× 83/85 و 00/1 ± 105× 33/30 (سلول در میلی لیتر) و فعالیت فاگوسیتوزی 51/0 ± 67/16 (درصد) و پروتئین پلاسما 24/1 ± 62/114 (میلی گرم در لیتر) در تیمار 3 و بیشترین سلول¬های گرانولار 65/1 ±5 10× 8/16 (سلول در میلی لیتر) و گلوکز 23/0 ± 06/18 (میلی گرم در دسی لیتر) در تیمار 4 مشاهده شد (05/0>P). به طورکلی جیره های 3 و 4 بیشترین تاثیر را بر شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی غیراختصاصی در میگوهای جوان بر جای گذاشتند. %U https://jmst.kmsu.ac.ir/article_5207_9cb8f52e10dedf6916cf52084677d01c.pdf