علوم زیستی دریا
سید هاشم بیت علوی؛ حمید محمدی آزرم؛ میلاد منیعات
چکیده
در این مطالعه به جهت استفاده از پریبیوتیکها به عنوان یکی از بهترین راهکارها برای حفظ سلامت آبزیان پرورشی و افزایش مقاومت آنها در برابر عوامل بیماریزا به جای آنتیبیوتیکها، اثرات سطوح مختلف پریبیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر عملکرد رشد، ترکیب بیوشیمیایی بدن و ایمنی ماهی جوان تیلاپیای قرمز (Oreochromis mossambicus × Oreochromis niloticus) مورد ...
بیشتر
در این مطالعه به جهت استفاده از پریبیوتیکها به عنوان یکی از بهترین راهکارها برای حفظ سلامت آبزیان پرورشی و افزایش مقاومت آنها در برابر عوامل بیماریزا به جای آنتیبیوتیکها، اثرات سطوح مختلف پریبیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر عملکرد رشد، ترکیب بیوشیمیایی بدن و ایمنی ماهی جوان تیلاپیای قرمز (Oreochromis mossambicus × Oreochromis niloticus) مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور تعداد 300 قطعه ماهی تیلاپیای قرمز در 15 آکواریوم با حجم آبگیری100 لیتر در 5 تیمار با 3 تکرار به صورت تصادفی تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی به شرح تیمار شاهد: جیره غذایی پایه بدون ایزومالتوالیگوساکارید، تیمار اول: جیره غذایی حاوی 5/2 گرم ایزومالتوالیگوساکارید در هر کیلوگرم غذا، تیمار دوم: جیره غذایی حاوی 5 گرم ایزومالتوالیگوساکارید در هر کیلوگرم غذا، تیمار سوم: جیره غذایی حاوی 10 گرم ایزومالتوالیگوساکارید در هر کیلوگرم غذا، تیمار چهارم: جیره غذایی حاوی 20 گرم ایزومالتوالیگوساکارید در هر کیلوگرم بودند. لذا ماهیان سه بار در روز در حد سیری به مدت 8 هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد که پریبیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید استفاده شده منجر به بهبود عملکرد رشد و تغذیهای، ترکیبات بیوشیمیایی بدن و برخی شاخصهای بیوشیمیایی سرم خون ماهی تیلاپیای قرمز شده است. همچنین شاخصهای ایمنی موکوس ماهیان نیز تحت تاثیر استفاده از جیرههای غذایی حاوی پریبیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بهبود پیدا کردند. تیمار سوم در بین تیمارهای آزمایشی بهترین عملکرد را از نظر مقدار وزن نهایی (31/0±4/13گرم)، ضریب تبدیل غذایی (02/0±02/1)، درصد پروتئین بدن (25/0±49/13)، پروتئین سرم خون (10/0±66/4 گرم در دسی-لیتر)، گلوبولین (02/0±23/3 گرم در دسیلیتر) و شاخصهای ایمنی موکوس مانند پروتئین موکوس (05/1±29/20 میلیگرم در میلیلیتر)، ایمونوگلوبین(32/0±62/7 میلیگرم در میلیلیتر) و فعالیت لیزوزیم (24/0±14/9 واحد در میلیلیتر) نشان داد. لذا میتوان نتیجهگیری نمود استفاده از پریبیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید در سطح 1 درصد اثرات مطلوبی بر عملکرد ماهیان جوان تیلاپیای قرمز دارد.
علوم زیستی دریا
نرگس صارمی؛ سعید کیوان شکوه؛ سید محمد موسوی؛ حمید محمدی آزرم
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات نانو سلنیوم (NSe) و ویتامین C (VC) بر رشد و شاخص های تغذیه ای و ترکیب بدن بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) انجام شد. جیره های آزمایشی با سه سطح NSe (0، 5/0 و 1 میلیگرم بر کیلوگرم) و سه سطح VC (0، 500 و 1000 میلیگرم بر کیلوگرم) تهیه شدند: VC0NSe0 (شاهد): جیره غذایی پایه بدون مکمل NSe و VC، VC0NSe0.5: جیره غذایی پایه + 5/0 میلیگرم NSe در کیلوگرم ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثرات نانو سلنیوم (NSe) و ویتامین C (VC) بر رشد و شاخص های تغذیه ای و ترکیب بدن بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) انجام شد. جیره های آزمایشی با سه سطح NSe (0، 5/0 و 1 میلیگرم بر کیلوگرم) و سه سطح VC (0، 500 و 1000 میلیگرم بر کیلوگرم) تهیه شدند: VC0NSe0 (شاهد): جیره غذایی پایه بدون مکمل NSe و VC، VC0NSe0.5: جیره غذایی پایه + 5/0 میلیگرم NSe در کیلوگرم جیره، VC0NSe1: جیره غذایی پایه + 1 میلیگرم NSe در کیلوگرم جیره، VC500NSe0: جیره غذایی پایه + 500 میلیگرم VC در کیلوگرم جیره، VC1000NSe0: جیره غذایی پایه + 1000 میلیگرم VC در کیلوگرم جیره، VC500NSe0.5: جیره غذایی پایه + 500 میلیگرم VC + 5/0 میلیگرم NSe در کیلوگرم جیره، VC1000NSe0.5: جیره غذایی پایه + 1000 میلیگرم VC + 5/0 میلیگرم NSe در کیلوگرم جیره، VC500NSe1: جیره غذایی پایه + 500 میلیگرم VC + 1 میلیگرم NSe در کیلوگرم جیره، VC1000NSe1: جیره غذایی پایه + 1000 میلیگرم VC + 1 میلیگرم NSe در کیلوگرم جیره. ماهیها به طور تصادفی به 9 گروه آزمایشی (مخزن سه تایی) تقسیم شدند که یکی از جیره ها را به مدت هشت هفته دریافت کردند. نتایج نشان داد که ماهیهای تغذیه شده با جیرههای VC500NSe1 و VC500NSe0.5 نسبت به سایر تیمارها به طور معنیداری نرخ رشد ویژه بالاتری داشتند. کمترین ضریب تبدیل خوراک در تیمار VC1000NSe1 و بیشترین در گروه کنترل مشاهده شد. نتایج نشان میدهد که ترکیب NSe و VC اثرات مثبتی بر رشد و شاخص های تغذیهای ماهی کپور معمولی داشته است. به طور کلی، جیره غذایی غنی شده با 500 میلی گرم VC و 1 میلی گرم نانوسلنیوم (VC500NSe1) برای افزایش رشد ماهی کپور معمولی توصیه میشود.
علوم زیستی دریا
علی محمدی؛ لیلا عبدلی؛ آرش اکبرزاده
چکیده
ماهیان قزل آلای رنگین کمان وارداتی به دلیل اجرای برنامه های اصلاح نژادی از رشد و کیفیت بهتری نسبت به قزل آلای رنگین کمان تکثیر شده در ایران دارند. در پژوهش حاضر، کیفیت گوشت و مقاومت به استرس های محیطی در ماهی قزل آلای رنگین کمان وارداتی اسپانیایی و ایرانی در دو منبع آبی چشمه و رودخانه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 432 قطعه از ...
بیشتر
ماهیان قزل آلای رنگین کمان وارداتی به دلیل اجرای برنامه های اصلاح نژادی از رشد و کیفیت بهتری نسبت به قزل آلای رنگین کمان تکثیر شده در ایران دارند. در پژوهش حاضر، کیفیت گوشت و مقاومت به استرس های محیطی در ماهی قزل آلای رنگین کمان وارداتی اسپانیایی و ایرانی در دو منبع آبی چشمه و رودخانه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 432 قطعه از هر نژاد قزل آلای اسپانیایی وارداتی و ایرانی در دو منبع آبی چشمه و رودخانه در قالب 4 تیمار و سه تکرار در 12 قطعه استخر به مدت 90 پرورش داده شده دادند و در پایان دوره پرورش کیفیت گوشت تعدادی از ماهیان هر تیمار با آنالیز تقریبی مورد آزمایش قرار گرفت. سپس برای انجام هر آزمایش استرس، تعداد 20 قطعه ماهی به صورت تصادفی از هر تیمار در معرض استرس های حاد دمایی و pH اسیدی و قلیایی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درصد پروتئین لاشه و چربی در تیمارهای قزل آلای اسپانیایی و ایرانی در هر دو منبع آب رودخانه و چشمه تفاوت معناداری نداشت. بالاترین میزان پروتئین در قزل آلای ایرانی و اسپانیایی در تیمار با منبع آب رودخانه مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که درصد بازماندگی قزل آلای اسپانیایی در دو منبع آب چشمه و رودخانه در مواجهه با استرس های دمایی، pH اسیدی و pH قلیایی به طور معنی داری از قزل آلای ایرانی با دو منبع آب چشمه و رودخانه بیشتر بود (P<0.05). در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که قزلآلای رنگینکمان اسپانیایی مقاومت بیشتری نسبت به استرس های محیطی نسبت به قزل آلای ایرانی داشته که احتمالاً به دلیل اجرای برنامه های اصـلاح نـژادی روی این گونه بوده است.
علوم زیستی دریا
ایمان امیرزادکانی؛ نسیم زنگویی؛ سید محمد موسوی؛ محمد ذاکری
چکیده
بدین منظور تعداد 270 قطعه ماهی (با میانگین وزن اولیه: 19/0±04/20 گرم) بهطور تصادفی در 27 تانک پلیاتیلن 300 لیتری توزیع و با جیره تجاری کپور تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی 9 گروه (4 گروه با درصدهای 3، 6، 9 و 12 درصد پودر، 4 گروه با درصدهای 1، 2، 3 و 4 درصد عصاره و یک گروه شاهد) با سه تکرار به مدت 8 هفته، در نظر گرفته شدند. در پایان دوره آزمایشی میزان ...
بیشتر
بدین منظور تعداد 270 قطعه ماهی (با میانگین وزن اولیه: 19/0±04/20 گرم) بهطور تصادفی در 27 تانک پلیاتیلن 300 لیتری توزیع و با جیره تجاری کپور تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی 9 گروه (4 گروه با درصدهای 3، 6، 9 و 12 درصد پودر، 4 گروه با درصدهای 1، 2، 3 و 4 درصد عصاره و یک گروه شاهد) با سه تکرار به مدت 8 هفته، در نظر گرفته شدند. در پایان دوره آزمایشی میزان فعالیت آنزیمهای گوارشی بر حسب U/mg Protein و ترکیبات کبد اندازهگیری گردید. بر اساس نتایج حاصله، بالاترین میزان فعالیت آنزیمهای گوارشی آمیلاز (57/61±74/674)، لیپاز (096/±21/6)، آلکالین فسفاتاز (18/28±84/452)، تریپسین (98/19±05/282) و کیموتریپسین (001/0±10/0) بهترتیب در تیمارهای 3%، 3%، 3%، 4% و 4% عصاره و کمترین میزان این آنزیمها بهترتیب با مقادیر 27/38±17/388 (شاهد)، 55/0±51/2 (شاهد)، 36/19±7/187 (12% پودر)، 004/0±030/0 (12% پودر) و 47/11±47/132 (9% پودر)، مشاهده گردید (05/0>P). بیشترین میزان گلیکوژن کبد (µg/g tissue 13/192±35/3383) در تیمار 3% عصاره و کمترین میزان گلیکوژن کبد (µg/g tissue 23/101±01/607) در تیمار شاهد اندازه گیری گردید (05/0>P). بیشترین میزان لیپید کبد (mg/g tissue 05/6±51/146) در تیمار 6 درصد پودر و کمترین میزان لیپید کبد (mg/g tissue 46/4±99/72) در تیمار 12 درصد پودر، مشاهده شد (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، افزودن پودر و خصوصا عصاره یونجه به جیره غذایی ماهی کپور معمولی باعث افزایش میزان فعالیت آنزیمهای گوارشی و افزایش لیپید و گلیکوژن کبد در سطوح معینی میگردد.
علوم زیستی دریا
مژده نهایت؛ محمد ذاکری؛ امیر پرویز سلاطی؛ احمد قاسمی
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین اثر دفعات غذادهی بر شاخصهای رشد، تغذیه و بازماندگی در قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) طراحی گردید. در این آزمایش تعداد 216 قطعه ماهی قزلآلای رنگینکمان با میانگین وزنی 11/0± 38 گرم در 18 تانک فایبرگلاس 300 لیتری بصورت کاملاً تصادفی توزیع شدند. 3 تیمار آزمایشی شامل دفعات مختلف غذادهی 1، 3 و 5 نوبت در روز (بترتیب ...
بیشتر
این مطالعه با هدف تعیین اثر دفعات غذادهی بر شاخصهای رشد، تغذیه و بازماندگی در قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) طراحی گردید. در این آزمایش تعداد 216 قطعه ماهی قزلآلای رنگینکمان با میانگین وزنی 11/0± 38 گرم در 18 تانک فایبرگلاس 300 لیتری بصورت کاملاً تصادفی توزیع شدند. 3 تیمار آزمایشی شامل دفعات مختلف غذادهی 1، 3 و 5 نوبت در روز (بترتیب تیمار 1، 2 و 3) با 6 تکرار و براساس 5 درصد وزن توده زنده به مدت 90 روز تغذیه گردیدند. در پایان دوره آزمایشی، اختلاف معنیداری در تمامی شاخصهای رشد مشاهده شد. در همه این شاخصها تیمار 2 بر تیمار 3 برتری داشت و اختلاف معنی داری بین تیمار 2 و 1 مشاهده شد. نتایج حاصل از اندازهگیری ضریب کارایی غذایی در این مطالعـه نشـان داد که کارایی غذایی در تیمار 1 دارای کمترین مقدار بوده و با تیمار 2 و 3 دارای اختلاف معناداری میباشد (05/0>P). بیشترین مقدار از این شاخص برای تیمار 2 مشاهده شد درحالیکه با تیمار 3، اختلاف معناداری نداشت (05/0<P). کمترین درصد بازماندگی در تیمار 1 و بیشترین مقدار مربوط به تیمار 2 مشاهده شد. ضریب بازده اقتصادی، مقرون به صرفه-ترین دفعات غذادهی را 3 بار تغذیه در روز در تیمار 2 نشان داد به گونهای که حداکثر میزان هزینه غذا در تیمار یک و حداقل مقدار در تیمار دو مشاهده شد. نتایج بدست آمده مطلوبیت دفعات غذادهی 3 بار در روز از نظر تولید در ماهیان قزل آلای رنگین کمان را نشان داد.
علوم زیستی دریا
آی ناز خدانظری؛ ثریا صالحی؛ اسحاق زمانی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، تاثیر بودن یا نبودن پوست بر خواص میکروبی، فیزیکوشیمیایی، رنگ سنجی و حسی میگوی سفید سرتیز (Metapenaeus affinis) نگهداری شده در یخ بود. آنالیزهای فیزیکوشیمیایی (TVB-N، pH، TBA و FFA)، باکتریایی (مزوفیل، سرمادوست، انتروباکتریاسه، استافیلوکوکوس)، رنگ سنجی و ارزیابی حسی در روز های 0، 4، 8، 12 و 16 نگهداری انجام شدند. میزان بار باکتریهای ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر، تاثیر بودن یا نبودن پوست بر خواص میکروبی، فیزیکوشیمیایی، رنگ سنجی و حسی میگوی سفید سرتیز (Metapenaeus affinis) نگهداری شده در یخ بود. آنالیزهای فیزیکوشیمیایی (TVB-N، pH، TBA و FFA)، باکتریایی (مزوفیل، سرمادوست، انتروباکتریاسه، استافیلوکوکوس)، رنگ سنجی و ارزیابی حسی در روز های 0، 4، 8، 12 و 16 نگهداری انجام شدند. میزان بار باکتریهای مزوفیل، سرمادوست، انتروباکتریاسه و استافیلوکوکوس در میگوی سفید سرتیز با و بدون پوست نگهداری شده در یخ به ترتیب از 4/27، log10 CFU/g 3/86، 3/3-25/99، 5/5-29/3 در روز صفر به log10 CFU/g 6/42-6/69 ،6/7-75/13 ،7/7-20/83، 7/7-50/62 در روز 16 افزایش یافت. میزان بار باکتریایی مزوفیل، باکتری انتروباکتریاسه، باکتری استافیلوکوکوس میگوی سفید سرتیز بدون پوست کمتر از میگوی با پوست در انتهای دوره نگهداری در یخ بود. اگر چه، میزان تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب آزاد و بازهای ازته فرار و pH میگوی سفید سرتیز با و بدون پوست تفاوت معنی دار طی نگهداری در یخ نداشت (0/05<p). نتایج ارزیابی حسی نشان داد که پوست گیری کیفیت حسی و رنگ سنجی میگو سفید سرتیز را بهبود نمی دهد. با توجه به محدوده قابل قبول برای باکتری های مزوفیل (log cfu/g 7)، مطالعه حاضر نشان داد که ماندگاری میگوی سفید سرتیز با و بدون پوست نگهداری شده در یخ 8 روز بود.
علوم زیستی دریا
مریم خرم آبادی؛ آی ناز خدانظری؛ ابراهیم رجب زاده قطرمی
چکیده
در این مطالعه تاثیر پوشش کیتوزان و آلژینات غنی شده با اسید گالیک بر روی کیفیت و ماندگاری فیله کپور معمولی (Cyprinus carpio) طی 12 روز نگهداری در یخچال مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل گروه 1) شاهد، 2) کیتوزان، 3) آلژینات، 4) آلژینات-کیتوزان ، 5) آلژینات- اسید گالیک، 6) کیتوزان- اسید گالیک و 7) آلژینات-کیتوزان-اسید گالیک بود. مقایسه بار باکتریهای ...
بیشتر
در این مطالعه تاثیر پوشش کیتوزان و آلژینات غنی شده با اسید گالیک بر روی کیفیت و ماندگاری فیله کپور معمولی (Cyprinus carpio) طی 12 روز نگهداری در یخچال مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل گروه 1) شاهد، 2) کیتوزان، 3) آلژینات، 4) آلژینات-کیتوزان ، 5) آلژینات- اسید گالیک، 6) کیتوزان- اسید گالیک و 7) آلژینات-کیتوزان-اسید گالیک بود. مقایسه بار باکتریهای مزوفیل هوازی و سرمادوست نمونه شاهد و تیمار شده فیلههای ماهی نشان داد که بیشترین میزان بار باکتری مزوفیل هوازی و سرمادوست مربوط به نمونه شاهد به ترتیب Log10CFU /g 8/91، 8/47 و کمترین میزان مربوط به نمونه غوطهور شده در محلول پوشش کیتوزان-آلژینات غنی شده با اسید گالیک به ترتیب Log10CFU /g 7/22، 7/12 بود مقادیر تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب، بازهای ازته فرار، pH فیلههای پوشش داده شده با آلژینات-کیتوزان غنی شده با اسید گالیک، به ترتیب برابر 0/21 میلی گرم مالون آلدهید درکیلوگرم بافت ماهی، 3/91 درصد اولئیک اسید، 25/24 و 7/28 mgN/100g بود که به طور معنی داری کمترین مقدار از نظر شاخص های ذکر شده را نسبت به سایر تیمارها داشتند (P0<05). نتایج نشان داد که آنالیز میکروبی، مقدار بارهای ازته فرار و مقدار pH در تیمارهای پوشش داه شده با آلژینات درمقایسه با نمونه شاهد، در پایان دوره نگهداری تفاوت معنی داری(P0<05) نشان نداد. در حالی که نتایج تیوباربیتوریک اسید، اسید چرب آزاد و ارزیابی حسی نشان داد که فیلههای تیمار شده با آلژینات در مقایسه با نمونه شاهد دارای امتیاز بالاتری بودند. پوشش آلژینات و کیتوزان غنی شده با اسید گالیک، فعالیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی بیشتری را نسبت به سایر پوشش ها در طول دوره نگهداری نشان داد. بنابراین برای افزایش ماندگاری و به تاخیر انداختن فساد ماهی کپور معمولی در طول دوره نگهداری در یخچال، پوشش کیتوزان و آلژینات غنی شده با اسید گالیک به مدت 3 روز بیشتر موثرتر است.
علوم زیستی دریا
هومن مکوندی؛ مهسا حقی؛ محمد ذاکری
چکیده
رفتار غذایی متقابل گونههای مختلف تیلاپیا و تاثیر آن بر شاخصهای رشد و بازماندگی در وزنهای مختلف در شرایط آزمایشگاهی طراحی بررسی گردید. در این آزمایش 4 گروه آزمایشیِ شاهد ، تقابل دو گونه O. aureus-C. zilli، تقابل دو گونه O. niloticus- O. aureus و تقابل دو گونه O. niloticus -C. zilli، براساس اوزان مختلف در یک دوره 60 روزه مورد بررسی قرارگرفت. اکثر شاخصهای مربوط ...
بیشتر
رفتار غذایی متقابل گونههای مختلف تیلاپیا و تاثیر آن بر شاخصهای رشد و بازماندگی در وزنهای مختلف در شرایط آزمایشگاهی طراحی بررسی گردید. در این آزمایش 4 گروه آزمایشیِ شاهد ، تقابل دو گونه O. aureus-C. zilli، تقابل دو گونه O. niloticus- O. aureus و تقابل دو گونه O. niloticus -C. zilli، براساس اوزان مختلف در یک دوره 60 روزه مورد بررسی قرارگرفت. اکثر شاخصهای مربوط به رشد در تیمار شاهد نیل مناسبتر از سایر تیمارهای شاهد بود. نتایج شاخصهای رشد و بازماندگی ماهیان تیلاپیا آبی و زیلی نشان داد که افزایش وزن بدن بطور معنیداری بین تیمارهای مختلف دارای اختلاف معنیداری است (05/0P˂). زیلی در تیمارهای 6-7 دارای 100 درصد و در تیمار 5 دارای حداقل بازماندگی بود. تیلاپیا آبی نیز در تیمار 4 دارای بیشترین بازماندگی و در تیمار 7 دارای کمترین بازماندگی بود. نتایج شاخصهای رشد و بازماندگی ماهیان نیل و آبی نیز وجود اختلاف معنیدار را در اکثر شاخصهای رشد و بازماندگی نشان داد. بهطوری که بیشترین افزایش وزن بدن در تیلاپیا نیلِ تیمار 11 مشاهده گردید. همچنین کمترین ضریب تبدیل غذایی در تقابل غذایی نیل و آبی بطور معنی داری در تیمار 10 برای نیل ثبت شد. در این آزمایش حداکثر میزان بازماندگی تیلاپیای نیل بهشکل 100 درصد مشاهد شد. حداقل بازماندگی در تیلاپیای آبی 3/73% ثبت گردید. نتایج شاخصهای رشد و بازماندگی در مواجههی نیل و زیلی همانند دو تقابل دیگر بطور معنیداری تحت تاثیر قرار گرفت. ضریب تبدیل غذایی در زیلی و نیل در تیمارهای 12 و 13 کمترین محاسبه شد. در تقابل غذایی ماهیان نیل- زیلی؛ نیل در تیمار 13 دارای 100 درصد بازماندگی بودند. بهنظر میرسد تیلاپیای آبی رقابت غذایی کمتری نسبت به دو گونه زیلی و نیل دارد. در این آزمایش مشخص شد به ترتیب تیلاپیا نیل، زیلی و آبی دارای رفتار رقابت غذایی شدیدتری در شرایط آزمایشگاهی دارند.
علوم زیستی دریا
نسیم پرنیان؛ لیلا عبدلی؛ اصغر عبدلی
چکیده
در این مطالعه به منظور بررسی رژیم غذایی ماهی قزل الای خال قرمز 63 نمونه ماهی (42 ماهی نر و 21 ماهی ماده) در دی ماه 1397 با دستگاه الکتروشوکر صید گردید. دامنه طولی ماهیان نر و ماده به ترتیب (7/5-18/5 ) و( 6/5-21/5) سانتی متر و دامنه وزنی ماهیان نر و ماده به ترتیب (99/5-3/65) و (2/95- 59/42) گرم محاسبه شده است. پس از بررسی محتویات معده چهار ایتم غذایی شناسایی شدند که ...
بیشتر
در این مطالعه به منظور بررسی رژیم غذایی ماهی قزل الای خال قرمز 63 نمونه ماهی (42 ماهی نر و 21 ماهی ماده) در دی ماه 1397 با دستگاه الکتروشوکر صید گردید. دامنه طولی ماهیان نر و ماده به ترتیب (7/5-18/5 ) و( 6/5-21/5) سانتی متر و دامنه وزنی ماهیان نر و ماده به ترتیب (99/5-3/65) و (2/95- 59/42) گرم محاسبه شده است. پس از بررسی محتویات معده چهار ایتم غذایی شناسایی شدند که عبارتند از Trichopteraو Ephemeropteraو Plecoteraو Diptera . در مجموع نمونه ها Trichoptera با 60/37 % و Diptera با 52/24% بیشترین فراوانی نسبی حضور را داشتند. براساس مدل کاستلو و درصد فراوانی نسبی طعمه های خورده شده استراتزی غذایی ماهی قزل الای مورد بررسی عمومی بوده و طعمه غالی انها Trichoptera بوده و نمونه های ماده از طعمه غذایی Trichoptera به صورت اختصاصی استفاده نموده اند. میانگین شاخص شانون نمونه های نر و ماده به ترتیب 1/26 و 1/12 میباشد که تفاوت معنی داری بین میانگین شاخص شانون ماهیان نر و ماده مشاهده نشد. (P>0.05). میانگین شاخص یکنواختی برای نمونه های نر وماه به ترتیب 0.95 و 0.81 بدست امد که تفاوت معنی داری بین این شاخص در ماهیان نر و ماده مشاهده نشد (P>0.05). شاخص طول نسبی روده (0.073 ) بیانگر رژیم غذایی گوشتخواری برای ماهی قزل الای خال قرمز میباشد.
علوم زیستی دریا
حکیمه فرطوسی؛ ابراهیم رجب زاده؛ آی ناز خدانظری؛ حسین پاشا زانوسی
چکیده
شرایط اسیدی و بازی فراوردهای غذایی دریایی بر کیفیت محصولات و مدت زمان نگهداری آنها در حالت مطلوب اثرگذار است.در تحقیق حاضر تاثیر سطوح مختلف آب لیموترش ایرانی بر روی ویژگیهای، بیوشیمیایی، میکروبی و ارگانولپتیک میگو وانامی به مدت 60 روز در دمای فریزر مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای بیوشیمیایی TVB-N، TBA، FFA و pH و ویژگیهای ارگانولپتیک ...
بیشتر
شرایط اسیدی و بازی فراوردهای غذایی دریایی بر کیفیت محصولات و مدت زمان نگهداری آنها در حالت مطلوب اثرگذار است.در تحقیق حاضر تاثیر سطوح مختلف آب لیموترش ایرانی بر روی ویژگیهای، بیوشیمیایی، میکروبی و ارگانولپتیک میگو وانامی به مدت 60 روز در دمای فریزر مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای بیوشیمیایی TVB-N، TBA، FFA و pH و ویژگیهای ارگانولپتیک در تیمارهای شاهد (بدون افزودن آب لیمو ترش)، تیمار 1 با یک درصد ، تیمار 2 با دو درصد و تیمار 3 با سه درصد آب لیمو ترش در روزها 0، 16، 32، 48 و 60 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد پارامترهای pH، FFA، TBA و TVB-N در هر 4 تیمار با افزایش زمان نگهداری روندی افزایشی نشان دادند اما مقدار این پارامترها با افزایش سطح آب لیمو، کاهش معنیداری پیدا کرد و در تیمار حاوی 3 درصد آب لیمو کمترین میزان را داشت(05/0>P). در انتهای دورهی نگهداری (روز60 نگهداری) با افزایش سطح آب لیمو، امتیاز داده شده به طعم، بو و رنگ میگوها از کیفیت مطلوبتری برخوردار بود(05/0P< ). در روز 60، تیمار 2 درصد آب لیمو بالاترین بیشترین امتیاز و تیمار شاهد کمترین امتیاز داده شده به طعم را داشت(05/0P< ) در مقادیر 1، 2 و 3 درصد آب لیمو ترش ماندگاری میگو در روز ۱۲ تفاوت داشت(05/0P<) و تیمار حاوی 3 درصد آب لیمو بالاترین کیفیت را نشان داد. در خصوص پارامترهای حسی نظیر، طعم، مزه و بو، تیمار 2 درصد آب لیمو بالاترین کیفیت را نشان داد(05/0P< ). با توجه نتایج می توان از آب لیمو، به عنوان افزودنی مناسب به منظور افزایش ماندگاری میگو و حفظ کیفیت و طعم آن استفاده کرد
علوم زیستی دریا
رضا سلطانی؛ آی ناز خدانظری؛ سید مهدی حسینی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تازگی ماهی شوریده شکم خالی نگهداری در یخچال به مدت 16 روز بود. تغییرات طی نگهداری با ارزیابی حسی (روش شاخص کیفی QIM)، pH، بازهای ازته فرار (TVBN)، تیوباربیتوریک اسید (TBA) و آنالیزهای میکروبی (شمارش مزوفیل کل و سرمادوست) مشاهده شد. بیشترین طول مدت ماندگاری ماهی شوریده شکم خالی طی نگهداری در یخچال با کاهش تازگی (حسی، ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تازگی ماهی شوریده شکم خالی نگهداری در یخچال به مدت 16 روز بود. تغییرات طی نگهداری با ارزیابی حسی (روش شاخص کیفی QIM)، pH، بازهای ازته فرار (TVBN)، تیوباربیتوریک اسید (TBA) و آنالیزهای میکروبی (شمارش مزوفیل کل و سرمادوست) مشاهده شد. بیشترین طول مدت ماندگاری ماهی شوریده شکم خالی طی نگهداری در یخچال با کاهش تازگی (حسی، فیزیکوشیمیایی و میکروبیولوژیکی) تعیین شد. همبستگی بالا 857/0R2= بین شاخص کیفی (QI) و زمان نگهداری تایید شد. شاخص کیفی در دامنه صفر (بیشترین تازگی) و 34 (کاهش کل تازگی) بود. نتایج میکروبیولوژیکی نشان داد که تعداد باکتری های مزوفیل و سرمادوست طی زمان نگهداری افزایش یافتند. میزان بازهای ازته فرار از 55/12 میلی گرم نیتروژن بر 100 گرم تا 70/67 میلی گرم نیتروژن بر 100 گرم، میزان pH از 95/5 تا 85/7 و میزان تیوباربیتوریک اسید از 70/0 مالون آلدهید اکیوالان بر کیلوگرم نمونه تا 16/2 مالون آلدهید اکیوالان بر کیلوگرم متغیر در روزهای صفر و 16 به ترتیب بود. پیشنهاد می شود که ماهی شوریده شکم خالی تازه و مورد پذیرش برای مصرف تا سردسازی به مدت 12 روز می باشد.
علوم زیستی دریا
امیر بساک؛ وحید یاوری؛ حسین محمد عسگری
چکیده
یکی از مهم ترین دغدغه ها در مدیریت شیلاتی، یافت مناطق و پهنه های مناسب به منظور سرمایه گذاری در بخش آبزی پروری با رویکرد توسعه پایدار است.کاربرد سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در توسعه آبزی پروری است. برای مکان یابی کارگاه های پرورش ماهیان خاویاری با بهره گیری از امکانات سامانه اطلاعات جغرافیایی، تجزیه و ...
بیشتر
یکی از مهم ترین دغدغه ها در مدیریت شیلاتی، یافت مناطق و پهنه های مناسب به منظور سرمایه گذاری در بخش آبزی پروری با رویکرد توسعه پایدار است.کاربرد سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در توسعه آبزی پروری است. برای مکان یابی کارگاه های پرورش ماهیان خاویاری با بهره گیری از امکانات سامانه اطلاعات جغرافیایی، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل فازی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی انجام شد. برای وزن دهی به معیارهای فازی شده به روش (AHP) عمل شد. پنج دسته معیار اصلی که عبارتند از عوامل اکولوژیکی، عوامل اقلیمی، عوامل طبیعی و محیطی، عوامل اقتصادی و اجتماعی ، موانع و محدودیت ها و زیستگاه های حساس مورد استفاده قرار گرفت. در ادامه با استفاده از روش وزن دهی، نقشه شایستگی تهیه شد و با در نظر گرفتن شایستگی و اعمال نمودن میانگین گیری از مقدار شایستگی هر مکان، اولویت هر مکان مشخص شد. همراه شدن این روش با منطق فازی قابلیت استفاده ساده و کاربرد در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی، لحاظ نمودن وزن و اهمیت نسبی هر مشخصه و گزینه موجب بالا رفتن کارایی این روش شده است. براساس نتایج به دست آمده بیشترین وزن به عوامل اکولوژیکی 0/321رتبه های بعدی به ترتیب به اقلیم 0/205، اقتصادی و اجتماعی 0/179، طبیعی 0/167 و موانع و محدودیت ها 0/129 تعلق گرفت. مناسب ترین مناطق برای توسعه پرورش ماهیان خاویاری در مناطق شمالی، شمال شرق و شرق و نامناسب ترین در مناطق جنوبی استان می باشند.
علوم زیستی دریا
سید محمود ربیعی؛ سکینه یگانه؛ مینا اسمعیلی خاریکی
چکیده
در مطالعه حاضر خواص آنتیاکسیدانی پروتئین آبکافتی حاصل از ضایعات کفال ماهیان دریای خزر در زمانهای مختلف آبکافت مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 20 قطعه ماهی کفال با میانگین وزنی 50 ± 300 گرم تهیه شد و ضایعات شامل سر، بالهها و امعاء و احشاء جهت انجام آبکافت با آنزیم آلکالاز L 4/2 (غلظت آنزیم 1/5 درصد وزن ماده اولیه، دما 55 درجه سانتیگراد ...
بیشتر
در مطالعه حاضر خواص آنتیاکسیدانی پروتئین آبکافتی حاصل از ضایعات کفال ماهیان دریای خزر در زمانهای مختلف آبکافت مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 20 قطعه ماهی کفال با میانگین وزنی 50 ± 300 گرم تهیه شد و ضایعات شامل سر، بالهها و امعاء و احشاء جهت انجام آبکافت با آنزیم آلکالاز L 4/2 (غلظت آنزیم 1/5 درصد وزن ماده اولیه، دما 55 درجه سانتیگراد و pH 8) در زمانهای مختلف آبکافت شامل 30، 60، 120 و 180 دقیقه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد درصد پروتئین و خاکستر در پودر پروتئین آبکافتی نسبت به نمونهی خام به طور معنیداری افزایش و درصد چربی کاهش یافت (0/05>p). پروتئین محلول و درجه آبکافت ضایعات با افزایش زمان آبکافت تا 120 دقیقه افزایش یافتند(0/05>p). قدرت مهار رادیکال آزاد DPPH با افزایش غلظت پروتئین تا 120 دقیقه، افزایش پیدا کرد(0/05>p) و کمترین مقدار IC50 در زمان 120 و 180 دقیقه (به ترتیب 0/06±1/04، 0/01±0/01 میلیگرم بر میلیلیتر) به دست آمد(0/05>p). با افزایش غلظت پروتئین و زمان آبکافت، قدرت کاهندگی آهن سه ظرفیتی افزایش معنیداری پیدا کرد (0/05>p). قدرت مهارکنندگی رادیکال ABTS نیز، با افزایش زمان آبکافت تا 120 دقیقه افزایش یافت (0/05>p). به طور کلی، با توجه به اینکه پروتئین آبکافتی حاصل از ضایعات کفال ماهیان دریای خزر در حذف رادیکالهای آزاد DPPH، ABTS و همچنین قدرت کاهندگی آهن سه ظرفیتی عملکرد مناسبی نشان دادند، میتوان اظهار داشت که این محصول قابلیت استفاده به عنوان یک ترکیب آنتیاکسیدانی را دارد.
علوم زیستی دریا
امین قائدطاهری؛ سعید کیوان شکوه؛ سید محمد موسوی؛ حسین پاشا زانوسی
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، نانومنیزیم و ترکیب آنها بر عملکرد رشد، شاخص های تغذیهای، میزان بازماندگی، میزان تجمع کبدی نانو سلنیوم و نانومنیزیم در ماهی سی باس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 40 روز انجام گرفت. پس از چهار هفته سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، نانومنیزیم و ترکیب آنها بر عملکرد رشد، شاخص های تغذیهای، میزان بازماندگی، میزان تجمع کبدی نانو سلنیوم و نانومنیزیم در ماهی سی باس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 40 روز انجام گرفت. پس از چهار هفته سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای فایبرگلاس 300 لیتری به تعداد مساوی توزیع شدند. 4 تیمار شامل شاهد فاقد نانوسلنیوم و نانومنیزیم، 4 میلی گرم نانوسلنیوم، 0/5 گرم نانومنیزیم، 4 میلی گرم نانوسلنیوم، 0/5 گرم نانومنیزیم، 4 میلی گرم نانو سلنیوم، 0/5 گرم نانومنیزیم در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان روزانه تا حد سیری و در دو وعده تغذیه شدند. زیست سنجی از ماهیان در تمام تیمارها در انتهای دوره آزمایش صورت گرفت. نمونه های مورد نیاز جهت سنجش تجمع کبدی، در انتهای دوره جمع آوری شد. نتایج این مطالعه نشان داد که وزن نهایی در تیمار نانوذرات سلنیوم در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی داری داشت (0/05>P)، درصد افزایش وزن بدن و نرخ رشد ویژه در تیمار ترکیی نانوذرات سلنیوم+نانوذرات منیزیم در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی داری داشت (0/05>P). شاخص های تغذیه ای ضریب بازده پروتئین، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری نداشتند(0/05>P). نتایج نشان داد که میزان بازماندگی بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری ندارد (0/05>P). بیشترین میزان تجمع سلنیوم و منیزیم در کبد، به ترتیب مربوط به تیمارهای نانوذرات سلنیوم و نانوذرات سلنیوم+ نانوذرات منیزیم بودند که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشتند (0/05>P).
علوم زیستی دریا
علی صدوق نیری؛ احسان کامرانی؛ ایمان سوری نژاد
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی انتخابپذیری طولی تورهای گوشگیر شناور سطحی رایج صید ماهی هوور معمولی (Thunnus tonggol) و تعیین اندازه چشمه بهینه صید در آبهای سیستان و بلوچستان (صیدگاههای چابهار، کنارک و رمین) از مهرماه 1395 تا خردادماه 1396 صورت پذیرفت. تورهای گوشگیر مورد بررسی دارای اندازه چشمههای 100، 110، 130 و 165 میلیمتر به صورت کشیده بودند. در ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف بررسی انتخابپذیری طولی تورهای گوشگیر شناور سطحی رایج صید ماهی هوور معمولی (Thunnus tonggol) و تعیین اندازه چشمه بهینه صید در آبهای سیستان و بلوچستان (صیدگاههای چابهار، کنارک و رمین) از مهرماه 1395 تا خردادماه 1396 صورت پذیرفت. تورهای گوشگیر مورد بررسی دارای اندازه چشمههای 100، 110، 130 و 165 میلیمتر به صورت کشیده بودند. در طول 45 مرحله دریاروی با قایق های فایبرگلاس و لنج چوبی تعداد 477 عدد ماهی هوور صید شد که داده های فراوانی طولی، وزن کل و دور آبشش و دور بدن آنها ثبت شد. تعداد 228 نمونه نیز کالبد شکافی شده و مراحل رسیدگی تخمدان آنها جهت برآورد طول بلوغ جنسی (Lm50) تعیین گردید. حداقل، حداکثر و میانگین (±انحراف معیار) طول چنگالی نمونه ها به ترتیب 32، 90 و 13.35±55.1سانتیمتر به دست آمد. روابط طول چنگالی- دور آبشش و طول چنگالی- حداکثر دور بدن به ترتیب /0.4955FL+ 0.5379= Gop و 0.5879FL+0.5095 = Gmax محاسبه شد. طول بلوغ جنسی ماهی هوور 53.7 سانتیمتر به دست آمد. با استفاده از روش سچین، انتخاب پذیری طولی تورهای گوشگیر با اندازه چشمههای 100، 110، 130 و 165 میلی متر به ترتیب 35، 38، 46 و 57 سانتیمتر تعیین شد. با استفاده از ضرایب انتخابپذیری و طول بلوغ جنسی ماهی هوور، چشمه استاندارد برای صید این گونه 170 میلیمتر تعیین گردید. به دلیل عدم صید ماهیان نابالغ توسط چشمهی 165 میلیمتر، این چشمه میتواند مناسب باشد و این امر تأییدی بر محاسبهی اندازهی چشمهی استاندارد این تور به روش سچین میباشد.
علوم زیستی دریا
حامد دیلمی پور؛ سید محمد موسوی؛ محمد ذاکری؛ پریتا کوچنین؛ سعید کیوان شکوه
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، منیزیم و ترکیب آنها بر رشد و آنزیم های گوارشی ماهی سیباس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 42 روز انجام گرفت. پس از سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای فایبرگلاس 300 لیتری به تعداد مساوی توزیع شدند. 4 تیمار شامل تیمار کنترل، تیمار mg/kg4 ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، منیزیم و ترکیب آنها بر رشد و آنزیم های گوارشی ماهی سیباس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 42 روز انجام گرفت. پس از سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای فایبرگلاس 300 لیتری به تعداد مساوی توزیع شدند. 4 تیمار شامل تیمار کنترل، تیمار mg/kg4 نانوسلنیوم، تیمار mg/kg 500 نانومنیزیم و تیمار ترکیبی mg/kg 4 نانوسلنیوم و mg/kg 500 نانومنیزیم، مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان روزانه در حد سیری و تا حد 3% وزن بدن، در دو وعده تغذیه شدند. نمونه های مورد نیاز جهت سنجش شاخص های رشد و آنزیم های گوارشی در انتهای دوره جمع آوری شدند. نتایج حاصل نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با تیمار ترکیبی، بالاترین میزان افزایش وزن بدن به میزان 58/26 ±33/131 درصد و نرخ رشد ویژه، به میزان 28/0 ±08/2 درصد به روز، را نشان داد که با تیمار کنترل (به ترتیب 21/26±65/65 و 32/0 ±23/1)، دارای اختلاف معنیداری بود (P<0/05). نتایج این مطالعه نشان داد که آنزیمهای گوارشی آلکالین فسفاتاز، لیپاز، تریپسین و کیموتریپسین بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری داشتند (05/0P<)، به طوریکه بیشترین میزان فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در تیمار نانوسلنیوم (U/mg protein 00/82±06/611)، و بیشترین میزان آنزیم های لیپاز (U/mg protein 03/0±86/0)، تریپسین (U/mg protein 0/001±0/0540) و کیموتریپسین (U/mg protein 004/0±214/0) در تیمار نانومنیزیم مشاهده گردید (0/05<P)، درصورتیکه آنزیم آمیلاز بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری را نشان نداد (05/0P>). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزودن نانوذرات سلنیوم و منیزیم به جیره غذایی ماهی سیباس آسیایی دارای اثرات مثبت بر رشد و آنزیمهای گوارشی بوده و با توجه به نتایج حاصله پیشنهاد داد که میتوان از مکمل نانوذارت منیزیم (mg/kg500) به تنهایی و یا به صورت ترکیبی با نانوذارت سلنیوم (mg/kg 4 نانوسلنیوم و mg/kg 500 نانومنیزیم) در جیره غذایی ماهی سیباس آسیایی استفاده نمود.
علوم زیستی دریا
اشکان بنان؛ محمدرضا کلباسی مسجد شاهی؛ محمود بهمنی؛ محمدعلی یزذدانی ساداتی
چکیده
در تحقیق حاضر اثر رنگ نور و رنگ تانک بر واکنش استرسی فیل ماهی Huso huso بر اساس اندازه گیری برخی از پارامترهای سروهماتولوژی (هموگلوبین، هماتوکریت، کورتیزول، گلوکز و ...) و آنالیز شیمیایی لاشه بررسی گردید. مراحل عملی مطالعه در انستیتو تحقیقات بین الملی ماهیان خاویاری دکتر دادمان انجام شد. بدین منظور 64 عدد بچه فیل ماهی با میانگین وزنی (± ...
بیشتر
در تحقیق حاضر اثر رنگ نور و رنگ تانک بر واکنش استرسی فیل ماهی Huso huso بر اساس اندازه گیری برخی از پارامترهای سروهماتولوژی (هموگلوبین، هماتوکریت، کورتیزول، گلوکز و ...) و آنالیز شیمیایی لاشه بررسی گردید. مراحل عملی مطالعه در انستیتو تحقیقات بین الملی ماهیان خاویاری دکتر دادمان انجام شد. بدین منظور 64 عدد بچه فیل ماهی با میانگین وزنی (± انحراف معیار) 1/42 ± 98/83 گرم (در گروه های 8 تایی) تحت طیف های نوری سفید، قرمز، سبز و آبی و نیز 48 عدد با میانگین وزنی 1/17 ± 98/46 (در گروه های 8 تایی) در تانک های سفید، سیاه و آبی بمدت 12 هفته پرورش داده شدند. بر اساس نتایج بدست آمده سطح هورمون کورتیزول سرم خون ماهیان پرورش یافته در شرایط نوری قرمز و سبز در مقایسه با سایر رنگ های نور افزایش معنی داری یافت، بطوری که علاوه بر استرس و رنگ نور، اثر متقابل بین آنها نیز معنی دار بود (p≤0.05). نتایج همچنین نشان داد که میزان کورتیزول در ماهیان پرورش یافته در تانک سیاه در مقایسه با سایر تیمارها کاهش معنی داری داشت، بطوری که علاوه بر استرس و رنگ تانک، اثر متقابل بین آنها نیز معنی دار بود (p≤0.05). در مورد سایر پارامتر های مورد بررسی (هموگلوبین، هماتوکریت و آنالیز لاشه) تغییر معنی داری مشاهده نشد. از این رو رنگ نور آبی و رنگ تانک مشکی با ایجاد حالت آرامش در ماهی تاثیر مثبتی بر شرایط فیزیولوژیک ماهی داشته، پاسخ استرسی بهتری را به همراه داشتند.
علوم زیستی دریا
خاطره مهربانی؛ محمد خسروی زاده؛ وحید یاوری؛ سید مهدی حسینی؛ امید بیرقدار کشکولی
چکیده
مطالعه حاضر با هدف تخمین میزان و ترکیب گونههای دورریز صید در تور ترال کف و پارامترهای زیستی برخی گونهها در منطقه بوسیف در آبهای ساحلی استان خوزستان صورت پذیرفت. دادهها بر اساس نمونههای حاصل از صید تجاری و بهوسیله لنج های صیادی ترال کف در سه فصل پاییز و زمستان سال 96 و تابستان سال 97 جمعآوری شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف تخمین میزان و ترکیب گونههای دورریز صید در تور ترال کف و پارامترهای زیستی برخی گونهها در منطقه بوسیف در آبهای ساحلی استان خوزستان صورت پذیرفت. دادهها بر اساس نمونههای حاصل از صید تجاری و بهوسیله لنج های صیادی ترال کف در سه فصل پاییز و زمستان سال 96 و تابستان سال 97 جمعآوری شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد نمونههای دورریز شده شامل 33 گونه از 28 خانواده بودند. بر اساس نتایج حاصل گونههای سنگسر چهارخط و پنجزاری باله نارنجی بیشترین فراوانی را داشتند. همچنین نتایج بدست آمده نشان داد میانگین طولی اغلب گونهها دورریز شده در این مطالعه کمتر از 30 سانتیمتر بود. همچنین میزان دورریز به ازای واحد تلاش صیادی در فصل های پاییز، زمستان و تابستان به ترتیب 33/87±57/9، 50/64±27/16 و 7/50±32/33 کیلوگرم در ساعت بود. همچنین میزان صید دورریز به ازای واحد سطح در پاییز، زمستان و تابستان به ترتیب 0/064/±2/77، 0/39±0/73 و 0/44±1/73 کیلوگرم بر مایل مربع محاسبه شد. میزان این شاخص ها در فصل زمستان به طور معنی داری نسبت به فصول پاییز و تابستان کمتر بود (0/05>p). نتایج مطالعه حاضر به طور کلی نشان دهنده فشار بالای صیادی بر گونه های مهم اکولوژیک (مخصوصا در مراحل بحرانی چرخه زیستی) در منطقه بوسیف می باشد که احتمالا در طولانی مدت با اثرات منفی بر ساختار و عملکرد اکوسیستم همراه خواهد بود.
علوم زیستی دریا
ادریس رحیمی کیا
چکیده
گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea) از خانواده گل مروارید، یکی از داروهای گیاهی مورد استفاده در کشورهای مختلف است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف عصاره سرخارگل در جیره غذایی بر رشد و وضعیت دفاع آنتی اکسیدانی در ماهی قزل آلای رنگین کمان(Oncorhynchus mykiss) انجام شد. تعداد 360 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 0/2±6/25 گرم، در ...
بیشتر
گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea) از خانواده گل مروارید، یکی از داروهای گیاهی مورد استفاده در کشورهای مختلف است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف عصاره سرخارگل در جیره غذایی بر رشد و وضعیت دفاع آنتی اکسیدانی در ماهی قزل آلای رنگین کمان(Oncorhynchus mykiss) انجام شد. تعداد 360 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 0/2±6/25 گرم، در چهار گروه آزمایشی شامل یک گروه شاهد و سه گروه تجربی تقسیم شدند که عصاره سرخارگل به جیره غذایی آنها با دوزهای 0/5، 1 و 2 میلیگرم بر کیلوگرم افزوده شد. پس از 8 هفته آزمایش، پارامترهای رشد و شاخص های دفاع آنتی اکسیدانی شامل کاتالاز پلاسما، سوپراکسید دیسموتاز و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در بافت خون اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که عصاره سرخارگل بر برخی از شاخصهای رشد تأثیر میگذارد به گونه ای که شاخص های نرخ تبدیل خوراک و ضریب شرایط اختلاف معنی نشان نمی دهند ولی میانگین شاخص نرخ رشد ویژه در تیمار تغذیه شده با دوز 2 گرم بر کیلوگرم عصاره گیاه سرخار گل، به طور معنی داری بیشتر از سایر دوزهای آزمایشی بود. همچنین فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز تحت تأثیر عصاره گیاه سرخارگل در تیمارهای مختلف با هم تفاوت معنی داری نشان داد (p≤0.05).
علوم زیستی دریا
سید یوسف پیغمبری؛ رضا بدلی؛ هادی رئیسی
چکیده
در این مطالعه میزان صید دورریز ابزار مشتا و پارامتر طول در بلوغ (Lm50) دو گونه از آبزیان دورریز، یعنی گربه ماهی خالدار (Arius maculatus) و گربه ماهی خاکی (Plicofollis dussumieri) برآورد شد. نمونه برداری در شهر بندرعباس از آذر سال 1393 به مدت یکسال صورت پذیرفت. جهت محاسبه طول در بلوغ، پس از تعیین بلوغ نمونه ها به روش Biswas(1993) ، با بهره گیری از روش ...
بیشتر
در این مطالعه میزان صید دورریز ابزار مشتا و پارامتر طول در بلوغ (Lm50) دو گونه از آبزیان دورریز، یعنی گربه ماهی خالدار (Arius maculatus) و گربه ماهی خاکی (Plicofollis dussumieri) برآورد شد. نمونه برداری در شهر بندرعباس از آذر سال 1393 به مدت یکسال صورت پذیرفت. جهت محاسبه طول در بلوغ، پس از تعیین بلوغ نمونه ها به روش Biswas(1993) ، با بهره گیری از روش حدّاقل مربعات در Data Analysis Solver موجود در محیط Excel نسخه 2013 و به روش King (2007) عمل شد. 65/23 درصد از وزن و 74/93 درصد از تعداد آبزیان صید شده در چارچوب صید دورریز طبقه بندی شده و تنها 34/77درصد از وزن و 25/07درصد از تعداد آنها در زمره صید تجاری قرار گرفتند. طبق نتایج به دست آمده مقدار طول در بلوغ گربه ماهی خالدار 28/2 سانتی متر برآورد شد که 51/50درصد آنها زیر اندازه بلوغ بودند. همچنین مقدار طول در بلوغ برای گربه ماهی خاکی 32 سانتی متر برآورد شد که 62/3 درصد آنها زیر اندازه بلوغ بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که ابزار مشتا با تنوع بالای آبزیان به دام افتاده و صید برخی از این آبزیان به صورت نابالغ؛ تهدیدی برای ذخایر شیلاتی در استان هرمزگان و محدوده آبهای ایرانی خلیج فارس می باشد.
علوم زیستی دریا
حمیده ذکریائی؛ محمد سوداگر؛ سیده صدیقه حسینی؛ حامد پاکنژاد؛ کارتیک باروآه
چکیده
این تحقیق جهت بررسی تاثیر دو گونه از پروبیوتیک های جنس لاکتوباسیلوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس بولگاریکوس (Lactobacillus acidophilus و Lactobacillus bulgaricus) و عصاره قارچ دکمه ای(Agaricus bisporus) به صورت مجزا و توام بر فعالیت آنزیم های گوارشی، ترکیب لاشه، بازماندگی، رشد و فلور میکروبی روده در ماهی زبرا (Danio rerio) انجام شد. برای این منظور، 7 جیره ...
بیشتر
این تحقیق جهت بررسی تاثیر دو گونه از پروبیوتیک های جنس لاکتوباسیلوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس بولگاریکوس (Lactobacillus acidophilus و Lactobacillus bulgaricus) و عصاره قارچ دکمه ای(Agaricus bisporus) به صورت مجزا و توام بر فعالیت آنزیم های گوارشی، ترکیب لاشه، بازماندگی، رشد و فلور میکروبی روده در ماهی زبرا (Danio rerio) انجام شد. برای این منظور، 7 جیره آزمایشی در 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. بچه ماهیان یک ماهه زبرا با میانگین وزنی1± 75/9میلی گرم به مدت 60 روز با جیره های آزمایشی شامل: جیره فاقد پروبیوتیک و پربیوتیک (جیره یک)، جیره حاوی 1% عصاره قارچ دکمه ای به عنوان پربیوتیک (جیره دو)، جیره حاوی 107 سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (جیره سه)، جیره حاوی 107 سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس بولگاریکوس (جیره چهار)، جیره حاوی 107 سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به همراه 1% عصاره قارچ دکمه ای (جیره پنج)، جیره حاوی 107 سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس بولگاریکوس به همراه 1% عصاره قارچ دکمه ای (جیره شش)، جیره حاوی 107 سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس بولگاریکوس به همراه 1% عصاره قارچ دکمه ای (جیره هفت) تغذیه شدند و در انتهای دوره جهت بررسی فاکتورهای مذکور نمونه برداری به طور تصادفی صورت گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش رشد، نرخ رشد ویژه و کمترین ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای سینبیوتیکی مشاهده شد که با تیمار شاهد اختلاف معنادار داشت (05/0>P)؛ با این حال، در میزان بازماندگی تمامی تیمارها با گروه شاهد اختلاف معنادار مشاهده نشد (05/0<P)، همچنین، بیشترین فعالیت آنزیم های گوارشی در تیمار تغذیه شده با جیره غذایی هفت مشاهده شد که با سایر تیمارها و تیمار شاهد دارای تفاوت معنادار بود (05/0>P)، در ارتباط با ترکیب شیمیایی بدن، میزان پروتئین در تیمار تغذیه شده با جیره هفت مشاهده گردید که با تیمار شاهد تفاوت معنادار داشت (05/0>P)؛ اگرچه، این تفاوت در میزان چربی، خاکستر و رطوبت بدن بین تیمار شاهد با سایر تیمارها معنادار نبود (05/0<P). تعداد کل باکتری های فلور میکروبی روده و باکتری های اسیدلاکتیک در انتهای دوره در تمانی تیمارها با گروه شاهد اختلاف معنادار داشت (05/0>P)؛ اگرچه، در تعداد این باکتریها 10 روز پس از توقف افزودن مکمل ها در جیره های آزمایشی با تیمار شاهد تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<P). با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، افزودن سینبیوتیک حاوی پروبیوتیک های مذکور جنس لاکتوباسیلوس و عصاره قارچ دکمه ای به عنوان سینبیوتیک میتواند تاثیر مثبتی در شاخص های رشد و آنزیم های گوارشی ماهی زبرا گذاشته و افزودن این ترکیب در جیره غذایی ماهی زبرا توصیه می گردد.
علوم زیستی دریا
امید معتمدیان؛ احمد قره خانی؛ امیر توکمه چی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پوششدهی فیلههای ماهی سوف با کیتوزان در طول نگهداری در دمای یخچال با استفاده از روش سطح پاسخ بود. بهمنظور بررسی فرآیند پوششدهی فیله ماهی سوف با کیتوزان از سه سطح درصد کیتوزان (0/5، 1/25و 2 درصد) و سه زمان نگهداری (1، 11 و 21 روز) استفاده گردید و میزان pH، فعالیت آبی، شاخص تیوباربیتوریک اسید، تعداد باکتریهای ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پوششدهی فیلههای ماهی سوف با کیتوزان در طول نگهداری در دمای یخچال با استفاده از روش سطح پاسخ بود. بهمنظور بررسی فرآیند پوششدهی فیله ماهی سوف با کیتوزان از سه سطح درصد کیتوزان (0/5، 1/25و 2 درصد) و سه زمان نگهداری (1، 11 و 21 روز) استفاده گردید و میزان pH، فعالیت آبی، شاخص تیوباربیتوریک اسید، تعداد باکتریهای سرمادوست و پذیرش کلی نمونهها مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری و بهینهسازی فرآیند به روش سطح پاسخ انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش درصد کیتوزان، میزان pH، شاخص تیوباربیتوریک اسید، تعداد باکتریهای سرمادوست و پذیرش کلی نمونهها کاهش یافت و با افزایش زمان نگهداری میزان pH، فعالیت آبی، شاخص تیوباربیتوریک اسید و تعداد باکتریهای سرمادوست افزایش ولی میزان پذیرش کلی نمونهها کاهش یافت. نتایج همچنین نشان داد که درصد کیتوزان تاثیر معنیداری بر میزان فعالیت آبی فیلههای ماهی نداشت (0/05<p). مدلهای مربوط به ویژگیهای مختلف مورد اندازهگیری حاکی از اثر گذاری بیشتر متغیر خطی زمان نگهداری بر میزان این ویژگیها بود. با توجه به نتایج بهینهسازی فرآیند میتوان بیان نمود که نمونه حاوی 0/5 درصد کیتوزان تا 5 روز نگهداری دارای بیشترین مطلوبیت (0/629) بود. بر اساس یافته های بدست آمده از این بررسی میتوان نتیجه گرفت که کیتوزان میتواند، ماندگاری فیله ماهی سوف را در دمای 4 درجه سانتی گراد به طور مطلوبی افزایش دهد.
علوم زیستی دریا
مژگان تودویی؛ شهلا روزبهانی؛ علی نوری؛ سمیه آزادبخت؛ حدیث کریمی فر
چکیده
گلرنگ (Safflower) با نام علمی Carthamus tinctoriusمتعلق به خانواده Compositae بوده و در صنایع غذایی و طب سنتی استفاده گستردهای دارد. هدف از انجام این بررسی تأثیر عصاره آبی گیاه گلرنگ بر تعیین جنسیت فیزیولوژیک و تأثیر آن بر ایجاد جنس نر در ماهی گوپی (Guppy) با نام علمی (Poecilia reticulata) میباشد. 88 ماهی گوپی درسن یک هفتگی، درچهار گروه 22 تایی A، B، C و شاهد (بدون ...
بیشتر
گلرنگ (Safflower) با نام علمی Carthamus tinctoriusمتعلق به خانواده Compositae بوده و در صنایع غذایی و طب سنتی استفاده گستردهای دارد. هدف از انجام این بررسی تأثیر عصاره آبی گیاه گلرنگ بر تعیین جنسیت فیزیولوژیک و تأثیر آن بر ایجاد جنس نر در ماهی گوپی (Guppy) با نام علمی (Poecilia reticulata) میباشد. 88 ماهی گوپی درسن یک هفتگی، درچهار گروه 22 تایی A، B، C و شاهد (بدون دریافت عصاره) تقسیم شده و غلظتهای ppm 150 و100 و 50 از عصاره آبی گلرنگ را به مدت یک ماه به همراه غذا دریافت کردند. پس از گذشت سه ماه از گنادهای ماهیان مقاطع بافتی تهیه شد و تغییرات بافتی آنها مورد بررسی قرار گرفت و با گروه شاهد که هیچ عصارهای دریافت نکرده بودند، مقایسه گردید. نتایج تیمار با عصاره گیاه گلرنگ اختلاف معنیداری را در تمامی گروهها در تعداد اسپرماتوسیت های اولیه نشان داد؛ به طوری که بیشترین افزایش سلولها درماهیان دریافتکننده غلظتهای ppm100و 150 عصاره بود( 05/0> p). نتایج همچنین نشان داد؛ با افزایش غلظت، تعداد فولیکولهای ماده به طور معنیداری کاهش مییابد( 05/0> p). نتایج این مطالعه نشان داد؛ گلرنگ موجب افزایش اسپرماتوژنز شده و با ایجاد تغییرات بافتی میتواند جنسیت ماهی گوپی را در جهت نرسازی القاء کند.
علوم زیستی دریا
مزدک عالی محمودی؛ حمید محمدی آزرم
چکیده
هدف این مطالعه بررسی پرورش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) درسیستم بیوفلاک و تاثیر آن بر عملکرد رشد و ترکیب بیوشیمیایی لاشه بود. تعداد 750 عدد بچه ماهی با میانگین وزن 05/0±17 گرم بطور تصادفی میان 30 عدد تانک پلیاتیلنی با حجم تقریبی 250 لیتر آب تقسیم شدند. تیمارهای مطالعه حاضر شامل 3 سطح کربن به ازت (C/N) مختلف 15،20و 25 و سه سطح پروتئینی جیره غذایی ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی پرورش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) درسیستم بیوفلاک و تاثیر آن بر عملکرد رشد و ترکیب بیوشیمیایی لاشه بود. تعداد 750 عدد بچه ماهی با میانگین وزن 05/0±17 گرم بطور تصادفی میان 30 عدد تانک پلیاتیلنی با حجم تقریبی 250 لیتر آب تقسیم شدند. تیمارهای مطالعه حاضر شامل 3 سطح کربن به ازت (C/N) مختلف 15،20و 25 و سه سطح پروتئینی جیره غذایی شامل 25%،30% و 35% با سه تکرار برای هر تیمار در طی یک دوره 56 روزه بود. بیشترین ضریب تبدیل غذایی و همچنین کمترین درصد افزایش وزن و نرخ رشد ویژه در تیمار با پروتئین 35% و 25 C/N در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>P). میزان درصد پروتئین لاشه در تیمارهای بیوفلاک با تیمار شاهد فاقد اختلاف معنیدار بود (05/0<P). از طرفی کمترین درصد چربی لاشه در تیمار شاهد بدست آمد که اختلاف معنی داری با برخی تیمارها داشت (05/0>P). بیشترین میزان درصد خاکستر لاشه در تیمار پروتئین 35% و نسبت 25C/N بوده که با تیمار شاهد دارای اختلاف معنیدار بود (05/0>P). همچنین بیشترین میزان درصد رطوبت لاشه در تیمار شاهد بوده که با تیمار پروتئین 25% با 25C/N ، تیمار پروتئین30% با 20 C/N و تیمار پروتئین 35% با 25 C/N دارای اختلاف معنیدار بود (05/0>P). نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده توانایی پرورش ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک با پروتئین 25 درصد و نسبت کربن به ازت 15 الی 20 بود.
علوم زیستی دریا
آی ناز خدانظری؛ عبدالمجید حاجی مرادلو؛ رسول قربانی
چکیده
هدف از این تحقیق، مطالعه بر روی تاثیر تخمیر با ماده زمینه جامد روی خصوصیات کیفی، فعالیت آنزیمی و قابلیت هضم مواد مغذی پودر ماهی کیلکای آنچوی بود. پودر ماهی کیلکا آنچوی با 25 درصد آرد گندم مخلوط و سپس با میکروارگانیسم ها (108 سلول در هر میلیلیتر) تلقیح گردید و در انکوباتور در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 14 روز نگهداری شد. مقایسه ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، مطالعه بر روی تاثیر تخمیر با ماده زمینه جامد روی خصوصیات کیفی، فعالیت آنزیمی و قابلیت هضم مواد مغذی پودر ماهی کیلکای آنچوی بود. پودر ماهی کیلکا آنچوی با 25 درصد آرد گندم مخلوط و سپس با میکروارگانیسم ها (108 سلول در هر میلیلیتر) تلقیح گردید و در انکوباتور در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 14 روز نگهداری شد. مقایسه شاخص های اکسیداسیون و هیدرولیز چربی در سیلاژ ماهی کیلکا آنچوی تلقیح شده با میکروارگانیسم ها نشان داد که S. cerevisiae دارای کمترین میزان اسیدهای چرب آزاد (62/7 میکرو مول بر گرم ماهی) و پراکسید (47/12 میلی اکی والان بر 1000 گرم روغن) بود. کمترین میزان نیتروژن غیر پروتئینی در سیلاژ ماهی کیلکا آنچوی تلقیح شده با L. plantarum و B. subtilis مشاهده شد. کمترین میزان تیوباربیتوریک اسید (10/8 میلیگرم مالون آلدهید اکیوالان بر کیلوگرم نمونه) در سیلاژ ماهی تلقیح شده با قارچ A. niger مشاهده شد. بیشترین میزان فعالیت آنزیمهای آلفا آمیلاز و پروتئاز اسیدی به ترتیب در سیلاژ ماهی تلقیح شده با قارچ A. niger و مخمرها (S. cerevisiae و S. carlesbergensis) مشاهده گردید. قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام در شرایط آزمایشگاهی با افزایش میزان سیلاژ ماهی، افزایش نشان دادند. بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام در شرایط آزمایشگاهی مربوط به S. cerevisiae بود (05/0<P). در مجموع نتایج نشانداد که S. cerevisiae بهترین خصوصیات کیفی، فعالیت آنزیمی و قابلیت هضم مواد مغذی سیلاژ تخمیری را در مقایسه با دیگر سیلاژ ماهی تلقیح شده با سایر میکروارگانیسم ها داشت.