علوم زیستی دریا
فاطمه فداکارماسوله؛ باقر مجازی‌امیری؛ علیرضا میر واقفی؛ محمدعلی نعمت‌اللهی
دوره 11، شماره 1 ، فروردین 1391، ، صفحه 31-40
چکیده
کادمیوم از جمله فلزات سنگین وارد شده به دریای خزر و اکوسیستم های رودخانه های اطراف آن می باشد هدف از این مطالعه نحوه تاثیر گذاری این فلز بر روند اسپرماتوژنز در بافت بیضه ماهی سفید دریای خزر و ارزیابی تحرک اسپرماتوزوئیدهای آن می باشد. در آزمایش اول بافت بیضه ماهی در معرض غلظت های 5-10، 6-10 و 7-10 مولار کلرید کادمیوم، به مدت 3 و 6 روز در شرایط ...
بیشتر
کادمیوم از جمله فلزات سنگین وارد شده به دریای خزر و اکوسیستم های رودخانه های اطراف آن می باشد هدف از این مطالعه نحوه تاثیر گذاری این فلز بر روند اسپرماتوژنز در بافت بیضه ماهی سفید دریای خزر و ارزیابی تحرک اسپرماتوزوئیدهای آن می باشد. در آزمایش اول بافت بیضه ماهی در معرض غلظت های 5-10، 6-10 و 7-10 مولار کلرید کادمیوم، به مدت 3 و 6 روز در شرایط Invitro کشت گردید و در آزمایش دوم تحرک اسپرماتوزوآی ماهیان در معرض محلول هایی با غلظت های 0، 01/0، 1/0، 1، 10، 100 و 1000 میلی گرم در لیتر کلرید کادمیوم مورد سنجش قرار گرفت. اندازه سلول های جنسی با افزایش غلظت کادمیوم و افزایش مدت زمان تماس به صورت معنی داری کاهش پیدا کرد (001/0>P) و تعداد سلولهای اسپرماتوسیت نیز به دلیل کاهش سرعت اسپرماتوژنز کاهش یافت. کاهش تحرک اسپرماتوزوئید ها با افزایش غلظت به طور معنی داری کاهش یافت (05/0P<) و در غلظت 1000 میلی گرم در لیتر کاملا متوقف شدند. کاهش کیفیت و کمیت مشاهده شده در سلول های جنسیمی تواند از تولید بچه ماهیان سالم جلوگیری کرده و طی سال های متمادی ذخایر ارزشمند این ماهی را با مشکل جدی روبرو کند.
همایون حسین زاده صحافی؛ حسین عبدالحی؛ محمد حسین طلوعی؛ جواد صیادفر
دوره 10، شماره 3 ، مهر 1390، ، صفحه 14-22
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مورفولین بر ضریب بازگشت ماهی سفید از سال 1384 تا 1387 در مرکز تکثیر و پرورش شهید انصاری صورت پذیرفت. ماهیان مولد پس از انتقال به کارگاه (از رود خانه خشکرود ) به صورت ترکیبی تکثیر شده و از لارو و بچه ماهیان حاصل برای انجام آزمایشات استفاده گردید. به منظور تعیین مناسب ترین زمان تاثیر پذیری از مورفولین(5-10×5 میلی‌گرم ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مورفولین بر ضریب بازگشت ماهی سفید از سال 1384 تا 1387 در مرکز تکثیر و پرورش شهید انصاری صورت پذیرفت. ماهیان مولد پس از انتقال به کارگاه (از رود خانه خشکرود ) به صورت ترکیبی تکثیر شده و از لارو و بچه ماهیان حاصل برای انجام آزمایشات استفاده گردید. به منظور تعیین مناسب ترین زمان تاثیر پذیری از مورفولین(5-10×5 میلی‌گرم بر لیتر) تعداد 10450عدد ماهی سفید در مراحل لارو دارای کیسه زرده، لارو با تغذیه فعال،بچه ماهی 2-3 گرم و بچه ماهی 4-5 گرم تحت تاثیر دوز های مختلف مورفولین قرار گرفته و با روش تگ های الاستومر علامتگذاری و از طریق رودخانه خشکرود به دریای خزر رهاسازی گردیدند. جهت صید ماهیان علامتگذاری شده درسال 1387 از تور سالیک استفاده گردید. نتایج حاصل از تاثیر مورفولین در دوره های مختلف رشد حاکی از وجود اختلاف معنی دار در نرخ بازگشت به خانه ماهیان در دوره لاروی با تغذیه فعال(1درصد) در مقایسه با سایر تیمار ها (23/0 درصد درخصوص لارو دارای کیسه زرده 23/0 درصد درخصوص بچه ماهی 2-3 گرم و 26/0درصد درخصوص بچه ماهی 4-5 گرم ) و شاهد(13/0 درصد) می باشد. بیشترین طول و وزن به هنگام صید به ترتیب شامل 620 میلیمتر و 1700 گرم بود. نتایج حاکی از وجود اختلاف معنی دار در نسبت جنسی ( 210 ماده و 295 نر) درکل ماهیان صید شده میباشد. نسبت جنسی در ماهیان تگ دار برگشتی ( 14 ماده و 20 نر) با نرخی معادل42/1 درصد با غالبیت نرها محاسبه شد. (x2=6.4, α= 0.05, df= 1). در مجموع با استفاده از تکنیک تگ گذاری الاستومر، ضریب بازگشت شیلاتی ناشی از تاثیر پذیری از مورفولین در ماهی سفید 7/6 در صد محاسبه گردید. نتایج کلی نشان دهنده افزایش معنی دار نرخ بازگشت به خانه ماهی سفید به هنگام تاثیر پذیری از مورفولین (32/0 درصد ) در مقایسه با شاهد (09/0 درصد) میباشد.
محمد حسین قراچه؛ سید یوسف پیغمبری
دوره 10، شماره 2 ، تیر 1390، ، صفحه 4-9
چکیده
در این مطالعه تاثیر روش صید به دو روش صید گوشگیر و پره روی برخی پارامترهای اسپرم شناختی مولدین ماهی سفید مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 8 قطعه مولد نر ماهی سفید از هر یک از تورهای پره و گوشگیر تهیه و با فشار آرام به ناحیه شکمی اسپرم آنها جمع آوری و نمونه های اسپرم در کنار یخ برای انجام آزمایشات اسپرم شناختی به آزمایشگاه انتقال یافت. ...
بیشتر
در این مطالعه تاثیر روش صید به دو روش صید گوشگیر و پره روی برخی پارامترهای اسپرم شناختی مولدین ماهی سفید مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 8 قطعه مولد نر ماهی سفید از هر یک از تورهای پره و گوشگیر تهیه و با فشار آرام به ناحیه شکمی اسپرم آنها جمع آوری و نمونه های اسپرم در کنار یخ برای انجام آزمایشات اسپرم شناختی به آزمایشگاه انتقال یافت. برای اندازه گیری حجم اسپرم از سرنگ انسولین مدرج و برای اندازه گیری میزان اسپرماتوکریت از خط کش هماتوکریت استفاده شد. طول دوره تحرک اسپرم نیز با استفاده از میکروسکوپ فازکنتراست سنجیده شد. نتایج حاصل از این مطالعه تفاوت معنی داری (05/0> P) بین سطوح اسپرماتوکریت در ماهیان صید شده به دو روش صید گوشگیر و پره نشان داد، در حالی که تفاوت معنی داری (05/0< P) در میزان حجم اسپرم دهی و طول دوره تحرک بین ماهیان صید شده به دو روش صید گوشگیر و پره مشاهده نشد. ازنتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می شود، علی رغم اینکه تفاوت معنی داری بین طول دوره تحرک و حجم اسپرم دهی مولدین صید شده با روش گوشگیر نسبت به مولدین صید شده با روش پره مشاهده نشد، ولی این ماهیان شاخص های مثبت تری نسبت به ماهیان صید شده با روش پره دارند، از اینرو برای تکثیر مصنوعی مناسب تر می باشند.
مریم آفتابگرد؛ عباسعلی زمینی؛ هادی ارشاد لنگرودی
دوره 10، شماره 1 ، فروردین 1390، ، صفحه 97-109
چکیده
اثر پری بیوتیک ایمنو استردر سطوح صفر، 2 و 4 درصد بر روی رشد، بقاء و ترکیبات بدن بچه ماهی سفید با وزن اولیّه 02/0 ± 35/0 گرم به مدت 8 هفته بررسی شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در قالب 1 گروه شاهد و 2 تیمار آزمایشی هر یک با 3 تکرار و به تعداد 150 عدد بچه ماهی سفید در هر تانک انجام شد. غذادهی 20-15 درصد توده زنده متغیّر بود. در پایان آزمایش ...
بیشتر
اثر پری بیوتیک ایمنو استردر سطوح صفر، 2 و 4 درصد بر روی رشد، بقاء و ترکیبات بدن بچه ماهی سفید با وزن اولیّه 02/0 ± 35/0 گرم به مدت 8 هفته بررسی شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در قالب 1 گروه شاهد و 2 تیمار آزمایشی هر یک با 3 تکرار و به تعداد 150 عدد بچه ماهی سفید در هر تانک انجام شد. غذادهی 20-15 درصد توده زنده متغیّر بود. در پایان آزمایش اگرچه در سطوح 2 و 4 درصد ایمنواستر در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری روی رشد یافت نشد) 0.05 P>)، اما بچه ماهیان انگشت قد سفید تغذیه شده با جیرۀ غذایی حاوی ایمنواستر عملکرد رشد نسبتاً بهتری را نشان دادند. نرخ بقاء بین تیمارها تفاوت معنی دار نداشت. البتّه بین شاهد و گروههای آزمایشی اختلاف معنی داری از نظر پروتئین، فیبر و کربوهیدرات لاشه وجود داشت (0.05≥P).