علوم زیستی دریا
سید محمود ربیعی؛ سکینه یگانه؛ مینا اسمعیلی خاریکی
چکیده
در مطالعه حاضر خواص آنتی‌اکسیدانی پروتئین آبکافتی حاصل از ضایعات کفال ماهیان دریای خزر در زمان‌های مختلف آبکافت مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 20 قطعه ماهی کفال با میانگین وزنی 50 ± 300 گرم تهیه شد و ضایعات شامل سر، باله‌ها و امعاء و احشاء جهت انجام آبکافت با آنزیم آلکالاز L 4/2 (غلظت آنزیم 1/5 درصد وزن ماده اولیه، دما 55 درجه سانتی‌گراد ...
بیشتر
در مطالعه حاضر خواص آنتی‌اکسیدانی پروتئین آبکافتی حاصل از ضایعات کفال ماهیان دریای خزر در زمان‌های مختلف آبکافت مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 20 قطعه ماهی کفال با میانگین وزنی 50 ± 300 گرم تهیه شد و ضایعات شامل سر، باله‌ها و امعاء و احشاء جهت انجام آبکافت با آنزیم آلکالاز L 4/2 (غلظت آنزیم 1/5 درصد وزن ماده اولیه، دما 55 درجه سانتی‌گراد و pH 8) در زمان‌های مختلف آبکافت شامل 30، 60، 120 و 180 دقیقه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد درصد پروتئین و خاکستر در پودر پروتئین آبکافتی نسبت به نمونه‌ی خام به طور معنی‌داری افزایش و درصد چربی کاهش یافت (0/05>p). پروتئین محلول و درجه آبکافت ضایعات با افزایش زمان آبکافت تا 120 دقیقه افزایش یافتند(0/05>p). قدرت مهار رادیکال آزاد DPPH با افزایش غلظت پروتئین تا 120 دقیقه، افزایش پیدا کرد(0/05>p) و کمترین مقدار IC50 در زمان 120 و 180 دقیقه (به ترتیب 0/06±1/04، 0/01±0/01 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر) به دست آمد(0/05>p). با افزایش غلظت پروتئین و زمان آبکافت، قدرت کاهندگی آهن سه ظرفیتی افزایش معنی‌داری پیدا کرد (0/05>p). قدرت مهارکنندگی رادیکال ABTS نیز، با افزایش زمان آبکافت تا 120 دقیقه افزایش یافت (0/05>p). به طور کلی، با توجه به اینکه پروتئین آبکافتی حاصل از ضایعات کفال ماهیان دریای خزر در حذف رادیکال‌های آزاد DPPH، ABTS و همچنین قدرت کاهندگی آهن سه ظرفیتی عملکرد مناسبی نشان دادند، می‌توان اظهار داشت که این محصول قابلیت استفاده به عنوان یک ترکیب آنتی‌اکسیدانی را دارد.
علوم زیستی دریا
پروا سفری؛ مسعود رضائی؛ امیررضا شویک لو؛ الهام گرمسیری؛ آریا باباخانی
چکیده
امروزه آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی نسبت به سنتزی سالم‌تر و ایمن‌تر بوده و محدود به منابع خشکی نمی‌باشند. براساس منابع علمی جلبک‌های دریایی منبعی غنی از ترکیبات آنتی‌اکسیدانی طبیعی هستند. در این مطالعه خاصیت آنتی‌اکسیدانی دو گونه جلبک سبز Chaetomorpha sp و جلبک قهوه‌ای Colpomenia sinuosa و تأثیر حلال‌های مختلف در استخراج ترکیبات آنتی‌اکسیدانی ...
بیشتر
امروزه آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی نسبت به سنتزی سالم‌تر و ایمن‌تر بوده و محدود به منابع خشکی نمی‌باشند. براساس منابع علمی جلبک‌های دریایی منبعی غنی از ترکیبات آنتی‌اکسیدانی طبیعی هستند. در این مطالعه خاصیت آنتی‌اکسیدانی دو گونه جلبک سبز Chaetomorpha sp و جلبک قهوه‌ای Colpomenia sinuosa و تأثیر حلال‌های مختلف در استخراج ترکیبات آنتی‌اکسیدانی مورد بررسی قرار گرفت. عصاره‌ها براساس روش استخراج غوطه‌وری طی 24 ساعت در دمای اتاق (26-28درجه سانتی‌گراد) توسط حلال‌های استون، اتانول، متانول در ترکیب با آب (30/70%) و آب 100% استخراج شدند. محتوای فنول کل و میزان قدرت کاهندگی آهن، فعالیت جذب رادیکال آزاد DPPH و فعالیت آنتی‌اکسیدانی کل عصاره‌های مختلف مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که عصاره‌های استونی قابلیت بیشتری برای استخراج ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و پلی‌فنولی در مقایسه با سایر تیمارها داشته‌اند. همچنین گونه Chaetomorpha sp در مقایسه با گونه C. sinuosa میزان فنول کل، قدرت کاهندگی آهن و فعالیت آنتی‌اکسیدانی بالاتری نشان داد اما گونه قهوه‌ای فعالیت جذب رادیکال بالاتری داشت. تفاوت در میزان استخراج ترکیبات آنتی‌اکسیدانی می‌تواند به نوع حلال، ترکیب هدف و نوع گونه جلبک بستگی داشته باشد. از این رو جلبک‌ها پتانسیل استفاده به عنوان منابع طبیعی آنتی‌اکسیدان‌ها در صنایع غذایی و دارویی را دارا می‌باشند.