علوم زیستی دریا
حکیمه فرطوسی؛ ابراهیم رجب زاده؛ آی ناز خدانظری؛ حسین پاشا زانوسی
چکیده
شرایط اسیدی و بازی فراوردهای غذایی دریایی بر کیفیت محصولات و مدت زمان نگهداری آنها در حالت مطلوب اثرگذار است.در تحقیق حاضر تاثیر سطوح مختلف آب لیموترش ایرانی بر روی ویژگی‌های، بیوشیمیایی، میکروبی و ارگانولپتیک میگو وانامی به مدت 60 روز در دمای فریزر مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای بیوشیمیایی TVB-N، TBA، FFA و pH و ویژگی‌های ارگانولپتیک ...
بیشتر
شرایط اسیدی و بازی فراوردهای غذایی دریایی بر کیفیت محصولات و مدت زمان نگهداری آنها در حالت مطلوب اثرگذار است.در تحقیق حاضر تاثیر سطوح مختلف آب لیموترش ایرانی بر روی ویژگی‌های، بیوشیمیایی، میکروبی و ارگانولپتیک میگو وانامی به مدت 60 روز در دمای فریزر مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای بیوشیمیایی TVB-N، TBA، FFA و pH و ویژگی‌های ارگانولپتیک در تیمارهای شاهد (بدون افزودن آب لیمو ترش)، تیمار 1 با یک درصد ، تیمار 2 با دو درصد و تیمار 3 با سه درصد آب لیمو ترش در روزها 0، 16، 32، 48 و 60 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد پارامترهای pH، FFA، TBA و TVB-N در هر 4 تیمار با افزایش زمان نگهداری روندی افزایشی نشان دادند اما مقدار این پارامترها با افزایش سطح آب لیمو، کاهش معنی‌داری پیدا کرد و در تیمار حاوی 3 درصد آب لیمو کمترین میزان را داشت(05/0>P). در انتهای دوره‌ی نگهداری (روز60 نگهداری) با افزایش سطح آب لیمو، امتیاز داده شده به طعم، بو و رنگ میگوها از کیفیت مطلوبتری برخوردار بود(05/0P< ). در روز 60، تیمار 2 درصد آب لیمو بالاترین بیشترین امتیاز و تیمار شاهد کمترین امتیاز داده شده به طعم را داشت(05/0P< ) در مقادیر 1، 2 و 3 درصد آب لیمو ترش ماندگاری میگو در روز ۱۲ تفاوت داشت(05/0P<) و تیمار حاوی 3 درصد آب لیمو بالاترین کیفیت را نشان داد. در خصوص پارامترهای حسی نظیر، طعم، مزه و بو، تیمار 2 درصد آب لیمو بالاترین کیفیت را نشان داد(05/0P< ). با توجه نتایج می توان از آب لیمو، به عنوان افزودنی مناسب به منظور افزایش ماندگاری میگو و حفظ کیفیت و طعم آن استفاده کرد
علوم زیستی دریا
مریم سلیمی بنی؛ ابراهیم رجب زاده قطرمی؛ حمید محمدی آذرم؛ سید مهدی حسینی
چکیده
چکیدهدرسیستمهای پرورشی نیمه متراکم و متراکم، میگو جهت رشد و نمو علاوه برغذاهای طبیعی موجود دراستخر، به غذای کاملی که بتواند تمام احتیاجات غذایی موجود را فراهم نماید نیازمند است. این بررسی برروی 6 استخر در مزارع پرورشی میگوی چوئبده آبادان به مدت 7 ماه با دو جیره متفاوت وارداتی گلدکوین و داخلی بیضای شیراز از تغذیه شدند. نمونه برداری ...
بیشتر
چکیدهدرسیستمهای پرورشی نیمه متراکم و متراکم، میگو جهت رشد و نمو علاوه برغذاهای طبیعی موجود دراستخر، به غذای کاملی که بتواند تمام احتیاجات غذایی موجود را فراهم نماید نیازمند است. این بررسی برروی 6 استخر در مزارع پرورشی میگوی چوئبده آبادان به مدت 7 ماه با دو جیره متفاوت وارداتی گلدکوین و داخلی بیضای شیراز از تغذیه شدند. نمونه برداری در مرحله استارتر با میانگین وزنی 35/0±25/2، رشد با میانگین وزنی 41/1±9 و پایانی با میانگین وزنی 41/1±16 انجام شد. نتایج نشان داد در شاخصهای رشد دو جیره غذایی هیچ اختلاف معناداری دیده نشد (05/0P) و خاکستر در مرحله رشد در میگوی تغذیه شده با جیره بیضا بیشتر از گلدکوئین، اختلاف معنادار بود (05/0>P)، در سایر مراحل بین پروتئین خام، لیپید خام و خاکستر اختلاف معنی دار مشاهده نشد(05/0
امین اوجی فرد؛ عبدالمحمد عابدیان کناری؛ علی طاهری
دوره 12، شماره 3 ، آذر 1392، ، صفحه 4-14
چکیده
تاثیر پربیوتیک اینولین بر شاخص های رشد، مورفولوژی روده و پروفیل اسیدهای چرب میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) با وزن متوسط 03/0±21/3 گرم به مدت 5 هفته مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با 3 تکرار درون مخازن پلی اتیلنی مدور با ظرفیت 300 لیتر و با تراکم ذخیره سازی 25 عدد میگو در مرکز آبزی پروری شیلات (استان بوشهر، دلوار) انجام گرفت. اینولین در 2 سطح (صفر ...
بیشتر
تاثیر پربیوتیک اینولین بر شاخص های رشد، مورفولوژی روده و پروفیل اسیدهای چرب میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) با وزن متوسط 03/0±21/3 گرم به مدت 5 هفته مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با 3 تکرار درون مخازن پلی اتیلنی مدور با ظرفیت 300 لیتر و با تراکم ذخیره سازی 25 عدد میگو در مرکز آبزی پروری شیلات (استان بوشهر، دلوار) انجام گرفت. اینولین در 2 سطح (صفر و 2 درصد) به جیره های غذایی اضافه گردید. غذادهی به میگوها به میزان سیری و 5 بار در روز در ساعات 8، 12، 16، 20 و 24 انجام شد. افزودن اینولین تغییر معنی‌داری در شاخصهای رشد (شامل، بقاء، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه و نرخ بازده پروتئین) ایجاد نکرد (05/0<P) ولی میزان اسید چرب 3n20:3 بطور معنی داری افزایش یافت (05/0>P). همچنین، طول سلولهای اپیتلیال روده در هر سه بند شکمی در تیمار اینولین به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان داد که اضافه کردن اینولین به جیره میگوی وانامی به میزان 2 درصد اثرات مثبتی بر پروفیل اسیدهای چرب و مورفولوژی روده دارد.