مهندسی دریا
علی اصغر مقدس آهنگری؛ سید مجتبی علوی جم
چکیده
از اهداف مهم طراحی شناورهای تندرو، دستیابی به سرعت‌های بالاتر است که یکی از موانع این مهم مسئله ناپایداری طولی است. در این تحقیق روش جدیدی جهت رفع ناپایداری طولی شناور تندرو پله دار ارائه شده است. در این روش با استفاده از زاویه خیز کف بدنه، ناپایداری شناور رفع شده است. دو بدنه به نامهای Nimala1 و Nimala2 در حوضچه کشش مورد بررسی قرار ...
بیشتر
از اهداف مهم طراحی شناورهای تندرو، دستیابی به سرعت‌های بالاتر است که یکی از موانع این مهم مسئله ناپایداری طولی است. در این تحقیق روش جدیدی جهت رفع ناپایداری طولی شناور تندرو پله دار ارائه شده است. در این روش با استفاده از زاویه خیز کف بدنه، ناپایداری شناور رفع شده است. دو بدنه به نامهای Nimala1 و Nimala2 در حوضچه کشش مورد بررسی قرار گرفتند. تفاوت اصلی این دو بدنه زاویه خیز کف آنها می باشد که Nimala1 دارای زاویه خیز کف ثابت و Nimala2 دارای زاویه خیز کف متغیر است. برای مشخص شدن تاثیر زاویه خیز کف بر ناپایداری طولی، هر کدام از مدلها تا سرعتی که دچار ناپایداری طولی شوند؛ مورد تست مقاومت در حوضچه کشش آزمایشگاه ملی دریایی شهدای خلیج فارس قرار گرفتند. با توجه به تجهیزات نصب شده در حین تست مدل در حوضچه کشش، امکان اندازه گیری حرکات وجود نداشت، به همین دلیل در کنار تست تجربی از تست عددی به عنوان مکمل استفاده شده است. نتایج نشان می دهدکه، تغییر زاویه خیز کف تاثیر قابل ملاحظه ای روی ناپایداری طولی دارد. بطوریکه جابجا کردن مرکز فشار به سمت پاشنه، موجب تاخیر در وقوع پورپویزینگ از عدد فرود حجمی 89/5 در بدنه با زاویه خیز کف ثابت، به عدد فرود حجمی 34/8در بدنه با زاویه خیز کف متغیر گردیده است. همچنین مقاومت این بدنه در مقایسه با بدنه با زاویه خیز کف ثابت به خصوص در سرعت های بالا تغییر قابل ملاحظه ای نمی کند.