علوم زیستی دریا
داود مافی غلامی؛ اکرم نوری کمری
چکیده
به طور کلی، تعیین درجه حساسیت زیست‌محیطی مناطق ساحلی، پیش نیاز ارزیابی آسیب‌پذیری اکوسیستم‌های حساس موجود در این مناطق، از جمله مانگروها است که نقش مهمی در کارایی و موفقیت برنامه‌های احیا و مدیریت پایدار آن‌ها بر عهده دارد. لذا هدف این مطالعه نیز تعیین درجه و اولویت‌بندی حساسیت زیست‌محیطی مانگروهای استان هرمزگان بود. بدین منظور ...
بیشتر
به طور کلی، تعیین درجه حساسیت زیست‌محیطی مناطق ساحلی، پیش نیاز ارزیابی آسیب‌پذیری اکوسیستم‌های حساس موجود در این مناطق، از جمله مانگروها است که نقش مهمی در کارایی و موفقیت برنامه‌های احیا و مدیریت پایدار آن‌ها بر عهده دارد. لذا هدف این مطالعه نیز تعیین درجه و اولویت‌بندی حساسیت زیست‌محیطی مانگروهای استان هرمزگان بود. بدین منظور ضمن بهره‌گیری از مجموعه معیارهای تدوین شده توسط دفتر محیط زیست دریایی، مرور مطالعات انجام شده بر روی حساسیت جنگل‌های مانگرو، فهرستی از مهمترین معیارها و زیر معیارهای حساسیت این اکوسیستم‌ها تهیه شد و با تجزیه و تحلیل نظرات متخصصان از طرق اجرای روش FAHP، وزن نسبی معیارهای محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بر اساس نظر متخصصان، در میان معیارهای نه‌گانه مربوط به تعیین درجه حساسیت مانگروها، معیارهای پوشش گیاهی و اهمیت تفرجی به ترتیب بیشترین و کمترین وزن نسبی را در میان معیارهای مورد بررسی بدست آوردند (به ترتیب با وزن‌های نسبی برابر با 23/0 و 03/0). نتایج همچنین نشان داد که معیارهای پوشش گیاهی، حیات وحش و شبکه غذایی به ترتیب با دارا بودن وزن‌های نسبی برابر با 23/0، 17/0 و 13/0 به ترتیب در رتبه‌های نخست رتبه‌بندی در میان معیارهای حساسیت مانگروها قرار گرفتند. نتایج حاصل از این مطالعه با اولویت‌بندی معیارهای حساسیت زیست‌محیطی مانگروهای استان هرمزگان اطلاعات مورد نیاز جهت ارزیابی آسیب‌پذیری این رویشگاه‌ها را فراهم آورده است.