ساناز احمدی فالحی؛ احمد سواری؛ نسرین سخایی؛ بابک دوست شناس؛ فائده امینی
چکیده
سخت پوستان پلانکتونیک در حلقه های میانی زنجیره غذایی اکوسیستم های آبی، اهمیت ویژه ای در نقل و انتقال انرژی را دارا هستند. از این رو اثر مستقیمی را بر فراوانی و تنوع ردههای بالاتر هرم غذایی خصوصاً ذخائر و منابع شیلاتی بر جای میگذارند. در این مطالعه، تأثیر سیکل کامل جزرومدی بر زیستبوم سختپوستان زئوپلانکتونیک رودخانه مصبی بهمنشیر ...
بیشتر
سخت پوستان پلانکتونیک در حلقه های میانی زنجیره غذایی اکوسیستم های آبی، اهمیت ویژه ای در نقل و انتقال انرژی را دارا هستند. از این رو اثر مستقیمی را بر فراوانی و تنوع ردههای بالاتر هرم غذایی خصوصاً ذخائر و منابع شیلاتی بر جای میگذارند. در این مطالعه، تأثیر سیکل کامل جزرومدی بر زیستبوم سختپوستان زئوپلانکتونیک رودخانه مصبی بهمنشیر واقع در استان خوزستان (شمال غربی خلیج فارس) در فصل بهار مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تاثیر احتمالی جزرومد در فراوانی زئوپلانکتونها، در طی یک روز 5 بار نمونهبرداری با استفاده از تور پلانکتونگیری با چشمه 100 میکرومتر از 5 ایستگاه و با 3 تکرار انجام شد. همزمان فاکتورهای محیطی مورد سنجش قرار گرفت. در این بررسی 3 رده از سخت پوستان به نام های کشتی چسب ها (Cirripedia)، آنتن منشعبان (Cladocera) و پاروپایان (Copepoda) شامل Harpacticoida، Cyclopoidaو Calanoida مشاهده گردید. بیشترین فراوانی در ایستگاه 1 ( محل تلاقی رودخانه های کارون و بهمن شیر) با کمترین مقدار شوری مربوط به گروه Cladocera به میزان 23/3086 فرد در مترمکعب و همچنین ایستگاه 5 (ایستگاه چوئبده) با بیشترین شوری مربوط به راسته Harpacticoida از پاروپایان به میزان 39/2489 فرد در مترمکعب گزارش شد. همچنین بیشترین تنوع گونهای مربوط به پاروپایان بود.که ناشی از تنوع گونه ای خانواده Acartiidae بود.. بیشترین درصد فراوانی نسبی در فصل بهار گروه Cladocera با 29 درصد (گونه Daphnia mendotae) محاسبه گردید. نتایج حاصل از آنالیز PCAنشان داد که در بین فاکتورهای محیطی، شوری بیشترین تاثیر مستقیم را بر روی میزان تراکم کل ، تراکم Harpacticoida، Calanoida و Cladocera در مؤلفهی اول داشته است. به نظر می رسد جزر و مد در بازه های زمانی ذکر شده در فصل بهار تاثیر چندانی بر تراکم و تنوع سخت پوستان پلانکتونی ندارد. این امر می تواند ناشی از اختلاط آب جزر و مد در سیکل های جزر ومدی باشد.
علوم زیستی دریا
داریوش محمدی کیا؛ احمد سواری؛ بابک دوست شناس؛ حسین محمد عسگری
چکیده
بررسی پلانکتونی آب های جنوبی ساحلی قشم در استان هرمزگان طی دو فصل سرد و گرم و در چهار ایستگاه(ساحل پارک زیتون، ساحل سوزا، ساحل شیب درازو ساحل سلخ) در سال 1395-1394 انجام شد. به طور کلی طی این بررسی، گونههای مختلف فیتوپلانکتونی متعلق به چهار رده دیاتومهها(Bacillariophyceae)، دینوفلاژله هاDinophyceae))،کلروفیسه ها(Chlorophyceae) و جلبک های سبز–آبی(Cyanophyceae) ...
بیشتر
بررسی پلانکتونی آب های جنوبی ساحلی قشم در استان هرمزگان طی دو فصل سرد و گرم و در چهار ایستگاه(ساحل پارک زیتون، ساحل سوزا، ساحل شیب درازو ساحل سلخ) در سال 1395-1394 انجام شد. به طور کلی طی این بررسی، گونههای مختلف فیتوپلانکتونی متعلق به چهار رده دیاتومهها(Bacillariophyceae)، دینوفلاژله هاDinophyceae))،کلروفیسه ها(Chlorophyceae) و جلبک های سبز–آبی(Cyanophyceae) شناسایی گردید. فیتوپلانکتون ها تا حد جنس شناسایی شدند، از رده دیاتومه31، از رده دینوفلاژله 11، از رده کلروفیسه 6 و از رده سیانوفیسه 4 جنس شناسایی شدند. میانگین (± خطای استاندارد) تراکم و شاخصهای سیمپسون، پایلو، شانون و مارگالف به ترتیب 63/9±6705/72 سلول در لیتر، 0/34± 0/82، 12/17±0/1، 9/19±9/0 و 0/38± 2/61 در فصل گرم و 53/2 ±13/ 5666 سلول در لیتر، 0/06± 0/77، 12/11±1/0، 9/17±1/0 و 0/43± 2/26 در فصل سرد به دست آمد. بیشترین میزان شباهت فیتوپلانکتونی فصلی بر اساس ضرایب سورنسن و جاکارد، به ترتیب 0/97 و 0/88 در فصول گرم و سرد بود. همبستگی معنی داری بین تنوع سیمپسون و شانون- وینر با شوری و فسفات مشاهده گردید. در حالیکه تراکم فیتوپلانکتون ها با شوری و pH همبستگی معنا داری نشان داد. نتایج نشان داد مناطق مورد مطالعه از نظر شرایط اکولوژیک دارای رتبه متوسط و جامعه فیتوپلانکتونی از تنوع و غنای نسبتاً خوبی برخوردار است.
آرش شکوری؛ عبدالصمد دهقان؛ مریم یزدانی فشتمی
چکیده
پویایی جمعیتها در ارتباط با محیط زیست آنها است و ثبات زیستگاه و شرایط محیطی به عنوان عامل موثر در تنوع زیستی و فراوانی موجودات زنده مطرح میباشد. هدف اصلی از این مطالعه ت تنوع زیستی خرچنگهای بستر نرم منطقه جزر و مدی خلیج چابهار می باشد، در طی این پژوهش درصد مواد آلی، رطوبت، دانه بندی رسوب، تراکم، غالبیت، غنای گونهای و یکنواختی ...
بیشتر
پویایی جمعیتها در ارتباط با محیط زیست آنها است و ثبات زیستگاه و شرایط محیطی به عنوان عامل موثر در تنوع زیستی و فراوانی موجودات زنده مطرح میباشد. هدف اصلی از این مطالعه ت تنوع زیستی خرچنگهای بستر نرم منطقه جزر و مدی خلیج چابهار می باشد، در طی این پژوهش درصد مواد آلی، رطوبت، دانه بندی رسوب، تراکم، غالبیت، غنای گونهای و یکنواختی نیز سنجیده شد. بدین منظور نمونه برداری در یک دوره در اردیبهشت 1388 در سه ایستگاه تیس، جزیره خرچنگ و کنارک صورت گرفت. در این بررسی7 گونه از خانواده Ocypodidae مورد شناسایی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده از شاخصهای تنوع در سه ایستگاه، جزیره خرچنگ با 5 گونه و کنارک با 1 گونه، به ترتیب دارای بیشترین و کمترین شاخص غنا و تنوع گونهای بودهاند. این در صورتی است که مقایسه آماری تفاوت معنی داری از نظر درصد مواد آلی و دانه بندی در بین سه ایستگاه نشان داد، بطوری که بیشترین درصد مواد آلی و کمترین درصد شن در جزیره خرچنگ مشاهده شد.
مهرناز شیرمحمدی؛ بابک دوست شناس؛ سیمین دهقان مدیسه؛ احمد سواری؛ نسرین سخایی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 59-66
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تغییرات پراکنش و تنوع پرتاران در منطقه صیادی بحرکان(خلیج فارس)، بر اثر ترال می باشد. نمونه برداری در سه مدت زمانی به صورت قبل از ترال (25 اردیبهشت) و دو هفته(14 شهریور) و سه ماه (23 آبان) بعد از ترال در سال 1389 در سواحل بحرکان انجام شد. به این منظور 18 ایستگاه در دو محدوده عمق 6 و 10 متر تعیین شد. در هر دو عمق دو هفته بعد ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی تغییرات پراکنش و تنوع پرتاران در منطقه صیادی بحرکان(خلیج فارس)، بر اثر ترال می باشد. نمونه برداری در سه مدت زمانی به صورت قبل از ترال (25 اردیبهشت) و دو هفته(14 شهریور) و سه ماه (23 آبان) بعد از ترال در سال 1389 در سواحل بحرکان انجام شد. به این منظور 18 ایستگاه در دو محدوده عمق 6 و 10 متر تعیین شد. در هر دو عمق دو هفته بعد از ترال میزان فراوانی پرتاران کاهش معنی داری یافته است(P<0.05)در حالی که در عمق 6 متر بین فراوانی پرتاران در سه ماه و دو هفته بعد از ترال اختلاف معنی داری مشاهده نشده است(P>0.05) و تنها در عمق 10 متری بعد از سه ماه در مقایسه با دو هفته بعد از ترال در فراوانی پرتاران افزایش معنی داری مشاهده شد(P<0.05). تغییرات زی توده پرتاران مشابه با تغییرات فراوانی می باشد. بعد از ترال موجودات با اندازه کوچک غالب شدند. دو هفته بعد از ترال در هر دو عمق فراوانی گونه Cossura longocirrata زیاد و گونه غالب را تشکیل می دهد. در هر دو عمق شاخص غنا مارگالف و تنوع شانون روندی رو به کاهش و غالبیت سیمپسون روندی رو به افزایش را نشان می دهد. همچنین شاخص تراز زیستی پیلو دو هفته بعد از ترال افزایش یافته است درحالی که سه ماه بعد نسبت به دو هفته بعد از ترال کاهش یافته است. بیشترین اثرات ترال بر روی عمق 6 متر بوده است.