مهندسی دریا
موسی دماوندی؛ روزبه شفقت؛ مرتضی دردل
چکیده
جایروهای ضد غلتش از جمله تجهیزات کارآیی هستند که بهمنظور افزایش پایداری شناورها مورد استفاده قرار میگیرند. جایروی ضد غلتش بر مبنای مفاهیم ژیروسکوپی و با استفاده از ممان حاصل از فلایویل، گشتاوری مخالف با گشتاور موج ایجاد کرده، جلوی رول ناخواستهی شناور را میگیرد. نخستین گام در طراحی جایروی ضد غلتش، طراحی فلایویلی است که با توجه ...
بیشتر
جایروهای ضد غلتش از جمله تجهیزات کارآیی هستند که بهمنظور افزایش پایداری شناورها مورد استفاده قرار میگیرند. جایروی ضد غلتش بر مبنای مفاهیم ژیروسکوپی و با استفاده از ممان حاصل از فلایویل، گشتاوری مخالف با گشتاور موج ایجاد کرده، جلوی رول ناخواستهی شناور را میگیرد. نخستین گام در طراحی جایروی ضد غلتش، طراحی فلایویلی است که با توجه به گشتاور حاصل از امواج دریا و سرعت زاویهای موج، گشتاور مناسبی را برای کاهش غلتش شناور اعمال نماید. با توجه به اینکه گشتاور بازگردانندهی جایرو رابطهی مستقیمی با ممان اینرسی جرمی دارد، برای افزایش گشتاور بازگرداننده، باید یک فلایویل با ممان اینرسی بالا برگزید؛ در مقابل، افزایش ممان اینرسی، باعث افزایش جرم فلایویل نیز میشود. در این مطالعه با در نظر گرفتن شرایط امواج خلیجفارس، برای بهینهسازی جرم و ممان اینرسی، از الگوریتم ژنتیک چندهدفه با مرتبسازی نامغلوب استفاده شده است؛ بهطوریکه کمترین جرم و بیشترین ممان اینرسی حاصل شود. در نهایت ابعاد تمامی انتخابهای بهینهی فلایویلها در قالب نمودار جبههی پَرِتو ارائه شده است تا بر اساس نتایج به دست آمده، شرایط عملکردی با در نظر گرفتن پارامترهایی مانند جرم و تعداد جایرو در یک شناور مورد بررسی قرار گیرد.
مهندسی دریا
نگین دنیوی زاده؛ روزبه شفقت؛ مرتضی دردل؛ سعید محمدزاده
چکیده
شناورهای تندروی پروازی با کاربریهای گسترده و گوناگون تفریحی، ورزشی، تجاری و نظامی، به طور معمول دارای سرعت بالای 30 گره دریایی میباشند. با توجه به محدودیتهای طراحی، بهکارگیری سیستم نیروی محرکه در شناورهای تندروی پروازی، یک موضوع بسیار کلیدی و حساس میباشد که با در نظر گرفتن ویژگیهای مطلوب پروانههای نیمهمغروق، استفاده ...
بیشتر
شناورهای تندروی پروازی با کاربریهای گسترده و گوناگون تفریحی، ورزشی، تجاری و نظامی، به طور معمول دارای سرعت بالای 30 گره دریایی میباشند. با توجه به محدودیتهای طراحی، بهکارگیری سیستم نیروی محرکه در شناورهای تندروی پروازی، یک موضوع بسیار کلیدی و حساس میباشد که با در نظر گرفتن ویژگیهای مطلوب پروانههای نیمهمغروق، استفاده از آنها در سیستم پیشرانش این دسته از شناورها، کاربرد زیادی پیدا کرده است. بازده بالا، عدم محدودیت برای افزایش قطر پروانه، حذف مقاومت تجهیزات ضمیمه پروانه و عملکرد مناسب از لحاظ کاویتاسیون، نمونههایی از این ویژگیها هستند. دستیابی به مناسبترین راندمان و تراست موردنیاز، مستلزم تعیین دقیق ضرایب هیدرودینامیکی تراست و گشتاور میباشد. با توجه به اهمیت تعیین این ضرایب و وابستگی آنها به پارامترهای فیزیکی و هندسی گوناگون، شناخت تاثیر این پارامترها بر ضرایب هیدرودینامیکی ضروری میباشد؛ لذا در این پژوهش با استخراج دادههای آزمونهای تجربی و با روش تحلیل حساسیت، مقدار وزن هر پارامتر و تأثیر متقابل پارامترها بر عملکرد پروانهی نیمهمغروق به منظور ارزیابی ضرایب هیدرودینامیکی تراست، گشتاور و در نتیجه بازده پروانه، مورد نظر بوده است. براساس نتایج به دستآمده، دو پارامتر زاویهی اسکیو و نسبت گام در مقایسه با دیگر پارامترها، بیشترین تأثیر را در تغییر راندمان پروانه دارند؛ درحالی که تغییر پارامتر نسبت مغروقیت، تاثیری چندانی در راندمان پروانه و تغییر آن نخواهد داشت.