علوم زیستی دریا
سمیه زنگنه؛ سلماز کاکشیان؛ سولماز شیرعلی؛ احمد سواری؛ حسین نجف زاده ورزی؛ عبدالعلی موحدی نیا؛ محمد ذاکری
چکیده
مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات سطوح مختلف فیتواستروژن های سویا و سیر بر ساختار بافتی تخمدان ماهی شانک زردباله (Acanthopagrus latus) صورت گرفت. تعداد 105 قطعه ماهی شانک زردباله به هفت گروه، شامل یک گروه شاهد که غذای استاندارد فاقد عصاره را دریافت می کردند و شش گروه تیمار که هر یک دوز متفاوتی از عصاره هیدروالکلی سویا (2/5، 5 و 7/5 درصد) و سیر (0/5، 1 و 2 درصد) ...
بیشتر
مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات سطوح مختلف فیتواستروژن های سویا و سیر بر ساختار بافتی تخمدان ماهی شانک زردباله (Acanthopagrus latus) صورت گرفت. تعداد 105 قطعه ماهی شانک زردباله به هفت گروه، شامل یک گروه شاهد که غذای استاندارد فاقد عصاره را دریافت می کردند و شش گروه تیمار که هر یک دوز متفاوتی از عصاره هیدروالکلی سویا (2/5، 5 و 7/5 درصد) و سیر (0/5، 1 و 2 درصد) را دریافت می کردند، تقسیم شدند. ماهیان به میزان 3 درصد وزن بدن، به طور روزانه دو بار در روز به مدت چهارده روز غذا دهی شدند. نمونه گیری در روزهای 0، 7، 10 و 14 صورت گرفت. در هر نوبت، قطعه ای از قسمت مرکزی گناد جهت بررسی بافت شناسی برداشته می شد. نتایج نشان داد که دوزهای مختلف فیتواستروژن های سویا و سیر اثرات متفاوتی بر رشد و توسعه گناد در ماهی شانک زردباله به عنوان یک ماهی هرمافرودیت پروتاندروس ایفا می کنند. به طوری که افزایش دوز و مدت زمان مصرف خوراکی غذای حاوی عصاره هیدروالکلی سیر سبب افزایش تعداد فولیکول های زرده سازی و در نهایت رشد و توسعه گناد گردید. در صورتی که مصرف غذای حاوی عصاره هیدروالکلی سویا سبب مشاهده بافت بیضه و تخمدان های نابالغ حاوی فولیکول های پیش زرده سازی گردید. به نظر می رسد که عصاره هیدروالکلی سویا مانع از پیشبرد گناد ماهی هرمافرودیت پروتاندروس از گناد نر به گناد ماده می گردد.
مهدی بلوکی؛ سید محمدباقر نبوی؛ احمد سواری؛ احسان توسل پور؛ منیر حقیقت
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 106-113
چکیده
آبسنگهای مرجانی که از مهمترین اکوسیستم های دریایی می باشند جهت رشد و بقای خود دارای رابطه همزیستی با جلبک دینوفلاژله زوگزانتلا می باشند. امروزه همزیستی زوگزانتلا و مرجان در معرض خطر ناشی از فعالیتهای بشری و تغییر آب و هوای جهانی می باشد. درک بهتر از چرخه میتوزی سلول در جلبک همزیست منجر به ارزیابی کمّی استرس در مرجانها و ارائه توضیح ...
بیشتر
آبسنگهای مرجانی که از مهمترین اکوسیستم های دریایی می باشند جهت رشد و بقای خود دارای رابطه همزیستی با جلبک دینوفلاژله زوگزانتلا می باشند. امروزه همزیستی زوگزانتلا و مرجان در معرض خطر ناشی از فعالیتهای بشری و تغییر آب و هوای جهانی می باشد. درک بهتر از چرخه میتوزی سلول در جلبک همزیست منجر به ارزیابی کمّی استرس در مرجانها و ارائه توضیح روشنی از اثر رابطه بین تقسیم میتوزی و آلاینده های می شود. جهت انجام این مطالعه در بررسی اولیه با استفاده از روش Manta Tow بهترین تراکم از آبسنگ های مرجانی زنده انتخاب شد. سپس با انجام غواصی اقدام به نمونه برداری از مرجانهای منطقه گردید. نمونه برداری در طی یکسال در سه فصل سرد، معتدل و گرم از جنس غالب منطقه (Porites sp.) صورت گرفت و با استخراج زوگزانتلا توسط دستگاه air brush و شمارش زوگزانتلاهای در حال تقسیم در زیر میکروسکوپ و ایجاد یک تناسب ساده نسبت به کل زوگزانتلاهای شمارش شده، شاخص میتوزی به دست آمد که در پایان مشخص شد که میانگین شاخص میتوزی دارای تغییرات معنادار بین فصول گرم و سرد با فصل معتدل می باشد.