علوم زیستی دریا
محمود سینایی؛ مهدی بلوکی
چکیده
تاثیرات استفاده از روش بیوراک بر میزان و نرخ رشد و نیز میزان بازماندگی قلمه های مرجان (Pocillopora damicornis) در خلیج چابهار در طول چهار ماه مورد ارزیابی قرار گرفت. قلمه های مرجانی بر روی سازه های فلزی و تحت میدان الکتریکی به میزان 6 ولت در پروسه بیوراک قرار گرفت. میانگین رشد قلمه های مرجانی در سازه بیوراک3/0 ±68/10 سانتی متر و میانگین رشد قلمه ...
بیشتر
تاثیرات استفاده از روش بیوراک بر میزان و نرخ رشد و نیز میزان بازماندگی قلمه های مرجان (Pocillopora damicornis) در خلیج چابهار در طول چهار ماه مورد ارزیابی قرار گرفت. قلمه های مرجانی بر روی سازه های فلزی و تحت میدان الکتریکی به میزان 6 ولت در پروسه بیوراک قرار گرفت. میانگین رشد قلمه های مرجانی در سازه بیوراک3/0 ±68/10 سانتی متر و میانگین رشد قلمه های مرجانی در سازه غیر بیوراک2/0 ±27/5 سانتی متر ثبت گردید. نتایج نشان دهنده وجود اختلاف معنی دار بین میزان رشد قلمه های مرجانی در سازه بیوراک با سازه غیر بیوراک می باشد(05/0 (p < . نتایج بررسی صورت گرفته بر روی میزان رشد قلمه های مرجانی ((P.damicornis با استفاده از تکنولوژی بیوراک نشان می دهد که قلمه های مرجانی در سازه بیوراک نسبت به سازه شاهد افزایش رشد حدود دو برابری و نرخ زنده ماندن بالاتری دارد. نتایج این تحقیق نشان دهنده ی تحریک رشد بالاتر مرجان ((P.damicornis و همچنین پاسخ و واکنش سریع این گونه به قرارگیری در میدان الکتریکی می باشد. این امر می تواند استفاده از تکنولوژی بیوراک را به عنوان محرک افزایش رشد و بقاء مرجان ها در طرح های حفاظت و بازسازی مرجان ها گسترش دهد.
مهدی بلوکی؛ سید محمدباقر نبوی؛ احمد سواری؛ احسان توسل پور؛ منیر حقیقت
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 106-113
چکیده
آبسنگهای مرجانی که از مهمترین اکوسیستم های دریایی می باشند جهت رشد و بقای خود دارای رابطه همزیستی با جلبک دینوفلاژله زوگزانتلا می باشند. امروزه همزیستی زوگزانتلا و مرجان در معرض خطر ناشی از فعالیتهای بشری و تغییر آب و هوای جهانی می باشد. درک بهتر از چرخه میتوزی سلول در جلبک همزیست منجر به ارزیابی کمّی استرس در مرجانها و ارائه توضیح ...
بیشتر
آبسنگهای مرجانی که از مهمترین اکوسیستم های دریایی می باشند جهت رشد و بقای خود دارای رابطه همزیستی با جلبک دینوفلاژله زوگزانتلا می باشند. امروزه همزیستی زوگزانتلا و مرجان در معرض خطر ناشی از فعالیتهای بشری و تغییر آب و هوای جهانی می باشد. درک بهتر از چرخه میتوزی سلول در جلبک همزیست منجر به ارزیابی کمّی استرس در مرجانها و ارائه توضیح روشنی از اثر رابطه بین تقسیم میتوزی و آلاینده های می شود. جهت انجام این مطالعه در بررسی اولیه با استفاده از روش Manta Tow بهترین تراکم از آبسنگ های مرجانی زنده انتخاب شد. سپس با انجام غواصی اقدام به نمونه برداری از مرجانهای منطقه گردید. نمونه برداری در طی یکسال در سه فصل سرد، معتدل و گرم از جنس غالب منطقه (Porites sp.) صورت گرفت و با استخراج زوگزانتلا توسط دستگاه air brush و شمارش زوگزانتلاهای در حال تقسیم در زیر میکروسکوپ و ایجاد یک تناسب ساده نسبت به کل زوگزانتلاهای شمارش شده، شاخص میتوزی به دست آمد که در پایان مشخص شد که میانگین شاخص میتوزی دارای تغییرات معنادار بین فصول گرم و سرد با فصل معتدل می باشد.