امیدوار فرهادیان؛ نرجس بختیاری؛ نصرالله محبوبی صوفیانی؛ مهدی محمدی
چکیده
در این تحقیق محتویات روده میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در استخرهای خاکی در منطقه دلوار بوشهر در طی یک دوره پرورش 113 روزه با نمونه برداری در فواصل 15روز بررسی گردید. نتایج نشان داد غذای مصنوعی (کنسانتره) بیشترین درصد وزنی روده (روده‌پیشین، روده میانی و روده‌پسین) را داشت و سپس به ترتیب دتریت، زئوپلانکتون، فیتوپلانکتون و درشت کفزیان ...
بیشتر
در این تحقیق محتویات روده میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در استخرهای خاکی در منطقه دلوار بوشهر در طی یک دوره پرورش 113 روزه با نمونه برداری در فواصل 15روز بررسی گردید. نتایج نشان داد غذای مصنوعی (کنسانتره) بیشترین درصد وزنی روده (روده‌پیشین، روده میانی و روده‌پسین) را داشت و سپس به ترتیب دتریت، زئوپلانکتون، فیتوپلانکتون و درشت کفزیان حضور داشتند. درشت کفزیان در محتویات روده لاروها در آغازدوره پرورش در حالیکه سایر اقلام غذایی در تمام دوره پرورش مشاهده شد. بیشترین حضور دتریت‌ها در لاروهای 26 و 40 روزه بود و بالاترین میزان فیتوپلانکتون‌ها در روزهای پایانی دوره درلاروهای 86 روزه بدست آمد. زئوپلانکتون‌ها در تمام دوره پرورش در بخش های روده تقریبامقادیر یکسان داشت در حالیکه درشت کفزیان فقط در لاروهای 26 روز دیده شد و در روده پیشین و میانی بیشترین بودند. میانگین بیشترین درصد شاخص پری در روده پیشین (95/0%) و کمترین میزان آن در روده پسین (20/0%) بدست آمد. رنگ قهوه‌ای- سبز در بخش‌ها مختلف روده غالب بودکه می تواند دلیل بر مصرف تولیدات طبیعی موجود در استخر باشد. این مطالعه نشان داد که میزان زیادی از غذای مصرفی میگوی پاسفید از طریق تولیدات طبیعی استخرها تامین می شود. همچنین ، دتریت ها و پلانکتون‌ها در پرورش میگوی پاسفید اهمیت فراوانی دارد.
امیر جافریان؛ حسین ذوالقرنین؛ مهدی محمدی؛ محمدعلی سالاری علی آبادی؛ سیدجواد حسینی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 29-37
چکیده
راشگوی معمولی در آبهای ساحلی کم عمق با بستر شنی یا گلی زندگی می کند. از این خانواده 7 جنس و 35 گونه در آبهای گرم شناسایی شده است. از نظر اقتصادی جز ماهیان ممتاز خلیج فارس محسوب می شوند. نمونه برداری در این تحقیق با استفاده از قایق های صیادی مجهز به تورگوشگیر و بعضاً قلاب در حوزه خلیج فارس انجام شد. تعداد شش جایگاه آلل استفاده شد. بیشترین ...
بیشتر
راشگوی معمولی در آبهای ساحلی کم عمق با بستر شنی یا گلی زندگی می کند. از این خانواده 7 جنس و 35 گونه در آبهای گرم شناسایی شده است. از نظر اقتصادی جز ماهیان ممتاز خلیج فارس محسوب می شوند. نمونه برداری در این تحقیق با استفاده از قایق های صیادی مجهز به تورگوشگیر و بعضاً قلاب در حوزه خلیج فارس انجام شد. تعداد شش جایگاه آلل استفاده شد. بیشترین تعداد آ- دشکلی(راوانی 0.شد.ول لل مشاهده شده در جایگاه Eletet2 و مربوط به نمونه های استان بوشهر (5 آلل) و کمترین مقدار آن در جایگاه Eletet16.0 و مربوط به نمونه های استان خوزستان می باشد (1 آلل). کمترین دامنه Ho در جایگاه Eletet16.0 درنمونه های جمع آوری شده از استان خوزستان و بیشترین مقدار در جایگاه Eletet16.0 مربوط به استان بوشهر می باشد. بیشترین مقدار شاخص شانون در جایگاه Eletet2 در استان بوشهر) 494/1 ( و کمترین مقدار آن جایگاهEletet17 در استان خوزستان(637/0) می باشد. بر اساس تست AMOVA درسطح احتمال 01/0 اختلاف بین نمونه های هرمنطقه (05/0 P≤و 76%) ، اختلاف بین گروه ها(نواحی) (05/0 P≤و 0%) ، اختلاف بین مناطق(05/0 P≤و 24%) محاسبه شد. شباهت ژنتیکی بر اساس معیارNei,(1972) میان نمونه های استان خوزستان و بوشهر(486/0) و فاصله ژنتیکی میان نمونه های استان خوزستان و بوشهر(615/0)وجود دارد. در مطالعه حاضر بیشترین مقدار هتروزایگوسیتی مورد در جاِیگاه Eletet2 در نمونه های استان بوشهر می باشد. بیشترین مقدار هتروزایگوسیتی مشاهده شده(Ho)، 923/0 مربوط به جایگاه Eletet16.0 و نمونه های استان بوشهر می باشد. در این بررسی مقدار هتروزایگوسیتی مشاهده شده از مقدار هتروزایگوستی مورد انتظار بیشتر می باشد که بیانگر تغییرپذیری ژنتیکی در این ماهی بعلت مهاجرت ها نزدیک و دور و دسترسی به آبهای آزاد(جریان ژنی بالا) می باشد. نتایج حاکی از آن است که احتمالاً یک جمعیت ماهی راشگوی معمولی در مناطق نمونه بردای وجود دارد و لازم است نگاه شیلات در مدیریت این گونه، یکسان باشد.
سعاد یعش بچاری؛ حسین ذوالقرنین؛ مهدی محمدی؛ محمد علی سالاری علی آبادی؛ سید احمد قاسمی
دوره 11، شماره 3 ، آبان 1391، ، صفحه 62-70
چکیده
به منظور مطالعه ژنتیکی جمعیت های گل خورک ماهی Periophthalmus waltoni در مناطق خور زنگی، هندیجان و دلوار با استفاده از روش مولکولی RAPD، تعداد 69 نمونه گل خورک ماهی جمع آوری شد. DNA ژنومی نمونه‌ها از بافت نرم باله ماهی به روش فنل- کلروفرم استخراج و سپس کمیت و کیفیت DNA استخراج شده با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز 1 درصد تعیین شد. ...
بیشتر
به منظور مطالعه ژنتیکی جمعیت های گل خورک ماهی Periophthalmus waltoni در مناطق خور زنگی، هندیجان و دلوار با استفاده از روش مولکولی RAPD، تعداد 69 نمونه گل خورک ماهی جمع آوری شد. DNA ژنومی نمونه‌ها از بافت نرم باله ماهی به روش فنل- کلروفرم استخراج و سپس کمیت و کیفیت DNA استخراج شده با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز 1 درصد تعیین شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با استفاده از 6 پرایمر RAPD ده نوکلئوتیدی صورت گرفت. مقادیر مربوط به فراوانی آللی، تعداد آللهای واقعی و موثر، هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار، شاخص شانون، میزان شباهت و فاصله ژنتیکی, مقادیر Gst و جریان ژنی بر اساس آزمون AMOVA با استفاده از نرم افزار ژنتیکی Gene Alex و Pop Gene محاسبه گردید. بر اساس داده های فراوانی آللی، مجموعا 9 آلل اختصاصی یافت شد که 5 عدد از آنها مربوط به نمونه های منطقه هندیجان و 3 عدد از آنها مربوط به نمونه های منطقه دلوار و 1 عدد در منطقه خورزنگی مشاهده شد. میانگین میزان تنوع ژنتیکی در جمعیت هندیجان 2509/0 در حالیکه مقدار آن در منطقه خور زنگی 1815/0 و در منطقه دلوار 2267/0 می باشد. در سطح معنی داری 01/0 میزان شباهت ژنتیکی بین دو جمعیت هندیجان و خورزنگی 833/0 در حالیکه میزان شباهت بین هندیجان و دلوار 901/0 و میزان شباهت بین دلوار و خورزنگی 924/0 می باشد. نتایج این بررسی نشان داد که سه جمعیت مورد بررسی در واقع سه جمعیت مجزا بوده و متعلق به دو کلاستر می باشند.