علوم زیستی دریا
سحر احمدوند؛ سلماز شیرعلی؛ نسرین سخایی؛ بابک دوست شناس
چکیده
خانواده Unionidae (یونیونیده) پرتعدادترین خانواده صدف های دوکفه ای آب شیرین، از راسته Unionida است. با توجه به اهمیت خوراکی، اقتصادی و زیست محیطی نرم تنان دوکفه ای و همچنین کمبود اطلاعات مرتبط با صدف های آب شیرین راسته Unionida به خصوص گونه های متعلق به خانواده یونیونیده و همچنین در معرض خطر بودن جهانی آن ها، با در نظر گرفتن اهمیت تخمدان و بیضه ...
بیشتر
خانواده Unionidae (یونیونیده) پرتعدادترین خانواده صدف های دوکفه ای آب شیرین، از راسته Unionida است. با توجه به اهمیت خوراکی، اقتصادی و زیست محیطی نرم تنان دوکفه ای و همچنین کمبود اطلاعات مرتبط با صدف های آب شیرین راسته Unionida به خصوص گونه های متعلق به خانواده یونیونیده و همچنین در معرض خطر بودن جهانی آن ها، با در نظر گرفتن اهمیت تخمدان و بیضه به عنوان عضو مهم تولید مثلی و بقا موجود و از آنجایی که مطالعات بافت شناسی، دقیق ترین روش در تعیین مراحل سیکل گنادی می باشد، این پژوهش با هدف بررسی بافت شناسی تخمک زایی و اسپرم زایی گونه Unio tigridis در رودخانه کارون انجام شد. نمونه گیری به صورت فصلی انجام گرفت. به این منظور گونه مورد مطالعه پس از صید در هر فصل به آزمایشگاه بافت شناسی منتقل گردیدند. سپس نمونه ها بیومتری شده و با استفاده از کتب و کلیدهای شناسایی معتبر شناسایی شدند. پس از تشریح، قطعات کوچکی از غدد جنسی جداسازی شده و پس از انجام مراحل پاساژ بافتی مورد بررسی هیستولوژیک و هیستومتریک قرار گرفتند. نتایج مطالعات بافت شناسی غدد جنسی نشان داد که این گونه اغلب جدا جنس هستند. نتایج مطالعات بافت شناسی غدد جنسی نشان داد که از 41 صدف موجود در این مطالعه، تنها یک صدف هرمافرودیت وجود داشت که همزمان در بافت غدد جنسی آن بافت بیضه و بافت تخمدان مشاهده شد. تخمدان از نوع ناهمزمان بود، زیرا در هر زمان انواع فولیکول ها در مراحل مختلف رشد (اووگونی، تخمک های پیش زرده سازی، تخمک های زرده سازی) در تخمدان ها قابل مشاهده بود. بیشترین میزان توسعه و بلوغ هر دو گناد نر و ماده در فصل بهار مشاهده شد. به نظر می رسد زمان اصلی تولیدمثل گونه Unio tigridis در رودخانه کارون در منطقه مورد مطالعه در فصل بهار باشد.
ساناز احمدی فالحی؛ احمد سواری؛ نسرین سخایی؛ بابک دوست شناس؛ فائده امینی
چکیده
سخت پوستان پلانکتونیک در حلقه های میانی زنجیره غذایی اکوسیستم های آبی، اهمیت ویژه ای در نقل و انتقال انرژی را دارا هستند. از این رو اثر مستقیمی را بر فراوانی و تنوع ردههای بالاتر هرم غذایی خصوصاً ذخائر و منابع شیلاتی بر جای میگذارند. در این مطالعه، تأثیر سیکل کامل جزرومدی بر زیستبوم سختپوستان زئوپلانکتونیک رودخانه مصبی بهمنشیر ...
بیشتر
سخت پوستان پلانکتونیک در حلقه های میانی زنجیره غذایی اکوسیستم های آبی، اهمیت ویژه ای در نقل و انتقال انرژی را دارا هستند. از این رو اثر مستقیمی را بر فراوانی و تنوع ردههای بالاتر هرم غذایی خصوصاً ذخائر و منابع شیلاتی بر جای میگذارند. در این مطالعه، تأثیر سیکل کامل جزرومدی بر زیستبوم سختپوستان زئوپلانکتونیک رودخانه مصبی بهمنشیر واقع در استان خوزستان (شمال غربی خلیج فارس) در فصل بهار مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تاثیر احتمالی جزرومد در فراوانی زئوپلانکتونها، در طی یک روز 5 بار نمونهبرداری با استفاده از تور پلانکتونگیری با چشمه 100 میکرومتر از 5 ایستگاه و با 3 تکرار انجام شد. همزمان فاکتورهای محیطی مورد سنجش قرار گرفت. در این بررسی 3 رده از سخت پوستان به نام های کشتی چسب ها (Cirripedia)، آنتن منشعبان (Cladocera) و پاروپایان (Copepoda) شامل Harpacticoida، Cyclopoidaو Calanoida مشاهده گردید. بیشترین فراوانی در ایستگاه 1 ( محل تلاقی رودخانه های کارون و بهمن شیر) با کمترین مقدار شوری مربوط به گروه Cladocera به میزان 23/3086 فرد در مترمکعب و همچنین ایستگاه 5 (ایستگاه چوئبده) با بیشترین شوری مربوط به راسته Harpacticoida از پاروپایان به میزان 39/2489 فرد در مترمکعب گزارش شد. همچنین بیشترین تنوع گونهای مربوط به پاروپایان بود.که ناشی از تنوع گونه ای خانواده Acartiidae بود.. بیشترین درصد فراوانی نسبی در فصل بهار گروه Cladocera با 29 درصد (گونه Daphnia mendotae) محاسبه گردید. نتایج حاصل از آنالیز PCAنشان داد که در بین فاکتورهای محیطی، شوری بیشترین تاثیر مستقیم را بر روی میزان تراکم کل ، تراکم Harpacticoida، Calanoida و Cladocera در مؤلفهی اول داشته است. به نظر می رسد جزر و مد در بازه های زمانی ذکر شده در فصل بهار تاثیر چندانی بر تراکم و تنوع سخت پوستان پلانکتونی ندارد. این امر می تواند ناشی از اختلاط آب جزر و مد در سیکل های جزر ومدی باشد.
علوم غیرزیستی دریا
یاسمن گندمی؛ احمد سواری؛ بابک دوست شناس؛ صالح آرخی
چکیده
کاربردهای روز افرون سنجش از راه دور برای به نقشه درآوردن و پایش تغییرات مانگروها به منظور مدیریت پایدار منابع زیستی روشی عملی است. طی چند دهه ی اخیر پیدایش شاخص های گیاهی متفاوت اثر قابل توجهی بر فرایندهای به نقشه در آوردن مانگروها و دیگر اکوسیستم های جنگلی داشته است. دراین مطالعه چهار شاخص گیاهی مختلف شامل ...
بیشتر
کاربردهای روز افرون سنجش از راه دور برای به نقشه درآوردن و پایش تغییرات مانگروها به منظور مدیریت پایدار منابع زیستی روشی عملی است. طی چند دهه ی اخیر پیدایش شاخص های گیاهی متفاوت اثر قابل توجهی بر فرایندهای به نقشه در آوردن مانگروها و دیگر اکوسیستم های جنگلی داشته است. دراین مطالعه چهار شاخص گیاهی مختلف شامل شاخص نرمال شده ی تفاضل پوشش گیاهی (NDVI)، شاخص پوشش گیاهی تعدیل شده با خاک(SAVI)، شاخص نسبت پوشش گیاهی(SR) و همچنین شاخص گیاهی تغییر یافته(TVI) با هم مقایسه شدند تا مناسب ترین شاخص برای جداسازی مناطق مانگرویی خلیج نایبند با استفاده از تصویر ماهوارهی لندست با قدرت تفکیک مکانی 30 متر از سال 2012 شناسایی شود. برای جداسازی مناطق مانگرویی از غیرمانگرویی از روش طبقه بندی نظارت شده ی حداکثر احتمال (MLC) استفاده شد. نتایج نشان داد که بهترین و بالاترین صحت (%85/96) به ترکیب بین باندهای سنجنده به همراه شاخص های گیاهی NDVI و SAVIمربوط می شود.
علوم زیستی دریا
کبری جلالی؛ بابک دوست شناس؛ احمد سواری؛ نسرین سخایی
چکیده
انتقال گونه های بیگانه ی مهاجم توسط آب توازن کشتی ها یکی از مهمترین تهدیدهای اکوسیستم های آبی میباشد. در این مطالعه با هدف بررسی و شناسایی پاروپایان، آب توازن 10 فروند کشتی ورودی به بندر صادراتی مجیدیه ماهشهر در سال 1397 نمونه برداری شد. نمونه برداری زئوپلانکتون ها از هر کشتی با عبور دادن 100 لیتر آبتوازن کشتی ها از تورپلانکتون ...
بیشتر
انتقال گونه های بیگانه ی مهاجم توسط آب توازن کشتی ها یکی از مهمترین تهدیدهای اکوسیستم های آبی میباشد. در این مطالعه با هدف بررسی و شناسایی پاروپایان، آب توازن 10 فروند کشتی ورودی به بندر صادراتی مجیدیه ماهشهر در سال 1397 نمونه برداری شد. نمونه برداری زئوپلانکتون ها از هر کشتی با عبور دادن 100 لیتر آبتوازن کشتی ها از تورپلانکتون گیری با چشمه 50 میکرومتر و در سه تکرار صورت گرفت. همزمان فاکتورهای محیطی شامل اکسیژن محلول، اسدیته، دما و شوری آب توازن با 3 تکرار سنجیده شد. به طور کلی 56 گونه از پاروپایان شناسایی شدند. بیشترین تعداد گونه (36گونه) و همچنین بیشترین میانگین تراکم پاروپایان (104× 3/2 فرد در متر مکعب) مربوطه به کشتی ARGO1 از بندرعباس و کمترین میانگین تراکم (104×1 فرد در متر مکعب) و کمترین تعداد گونه (24) به ترتیب مربوط به کشتی PRECIGIOUS و GUNISHLI از بندر فجیره، امارات بود. نتایج آنالیز واریانس یک طرفه بین کشتیهای ورودی به بندر صادراتی مجیدیه از نظر میانگین تراکم پاروپایان اختلاف معنی دار نشان داد. همبستگی مثبت و معنی داری بین میانگین تراکم پاروپایان با دما و اکسیژن محلول دیده شد. تمامی گونه ها به جز گونه Oithona davisae قبلاً از آب های خلیج فارس گزارش شده بودند. گونه O. davisae فقط در کشتی CONSTANTINOS از بندر فجیره امارات مشاهده گردید. این گونه بومی آب های ساحلی شرق آسیا خصوصا اطراف ژاپن و چین است و در دریای سیاه، بخش مرکزی دریای مدیترانه و اخیراً در دریای اژه گزارش شده است. نتایج این تحقیق می تواند به ارزیابی خطر احتمالی ورود گونههای بیگانه و مهاجم جدید کمک نموده و در بهبود روش های مدیریت کمیت و کیفیت آبتوازن کشتی ها اهمیت داشته باشد.
علوم زیستی دریا
داریوش محمدی کیا؛ احمد سواری؛ بابک دوست شناس؛ حسین محمد عسگری
چکیده
بررسی پلانکتونی آب های جنوبی ساحلی قشم در استان هرمزگان طی دو فصل سرد و گرم و در چهار ایستگاه(ساحل پارک زیتون، ساحل سوزا، ساحل شیب درازو ساحل سلخ) در سال 1395-1394 انجام شد. به طور کلی طی این بررسی، گونههای مختلف فیتوپلانکتونی متعلق به چهار رده دیاتومهها(Bacillariophyceae)، دینوفلاژله هاDinophyceae))،کلروفیسه ها(Chlorophyceae) و جلبک های سبز–آبی(Cyanophyceae) ...
بیشتر
بررسی پلانکتونی آب های جنوبی ساحلی قشم در استان هرمزگان طی دو فصل سرد و گرم و در چهار ایستگاه(ساحل پارک زیتون، ساحل سوزا، ساحل شیب درازو ساحل سلخ) در سال 1395-1394 انجام شد. به طور کلی طی این بررسی، گونههای مختلف فیتوپلانکتونی متعلق به چهار رده دیاتومهها(Bacillariophyceae)، دینوفلاژله هاDinophyceae))،کلروفیسه ها(Chlorophyceae) و جلبک های سبز–آبی(Cyanophyceae) شناسایی گردید. فیتوپلانکتون ها تا حد جنس شناسایی شدند، از رده دیاتومه31، از رده دینوفلاژله 11، از رده کلروفیسه 6 و از رده سیانوفیسه 4 جنس شناسایی شدند. میانگین (± خطای استاندارد) تراکم و شاخصهای سیمپسون، پایلو، شانون و مارگالف به ترتیب 63/9±6705/72 سلول در لیتر، 0/34± 0/82، 12/17±0/1، 9/19±9/0 و 0/38± 2/61 در فصل گرم و 53/2 ±13/ 5666 سلول در لیتر، 0/06± 0/77، 12/11±1/0، 9/17±1/0 و 0/43± 2/26 در فصل سرد به دست آمد. بیشترین میزان شباهت فیتوپلانکتونی فصلی بر اساس ضرایب سورنسن و جاکارد، به ترتیب 0/97 و 0/88 در فصول گرم و سرد بود. همبستگی معنی داری بین تنوع سیمپسون و شانون- وینر با شوری و فسفات مشاهده گردید. در حالیکه تراکم فیتوپلانکتون ها با شوری و pH همبستگی معنا داری نشان داد. نتایج نشان داد مناطق مورد مطالعه از نظر شرایط اکولوژیک دارای رتبه متوسط و جامعه فیتوپلانکتونی از تنوع و غنای نسبتاً خوبی برخوردار است.
علوم زیستی دریا
نسرین سخایی؛ معصومه شیامی زاده؛ بابک دوست شناس؛ احمد سواری؛ سید محمد باقر نبوی
چکیده
هدف از این مطالعه شناسایی و بررسی تراکم و پراکنش پاروپایان و کلادوسرا و بررسی ساختاری گونه های غالب آنها در رودخانه اروند به وسیله میکروسکوپ الکترونی SEM است. نمونه برداری با استفاده از تور پلانکتون گیری 50 میکرومتر در 6 ایستگاه با 3 تکرار و در چهار نوبت (فصل های مختلف) انجام گردید. نمونه ها بوسیله میکروسکوپ تباین فاز مورد شناسایی اولیه ...
بیشتر
هدف از این مطالعه شناسایی و بررسی تراکم و پراکنش پاروپایان و کلادوسرا و بررسی ساختاری گونه های غالب آنها در رودخانه اروند به وسیله میکروسکوپ الکترونی SEM است. نمونه برداری با استفاده از تور پلانکتون گیری 50 میکرومتر در 6 ایستگاه با 3 تکرار و در چهار نوبت (فصل های مختلف) انجام گردید. نمونه ها بوسیله میکروسکوپ تباین فاز مورد شناسایی اولیه و توسط میکروسکوپ الکترونی SEM مورد شناسایی فراساختاری قرار گرفتند. 15 گونه پاروپا و 5 گونه کلادوسرا در رودخانه اروند شناسایی شدند. بیشترین تراکم سخت پوستان پلانکتونیک شامل پاروپایان و کلادوسرا با میانگین تراکم 9481 و 3155 فرد در متر مکعب در فصل تابستان محاسبه گردید. از گروه پاروپایان گونه های Acartia faoensis، Canthocalanus pauper ، Subecalanus flemingeri، Labidocera acuta که 61% در صد از کل جمعیت را به خود اختصاص دادند و از گروه کلادوسرا گونه های Moina macrocopa و Daphnia longisoina 54% از کل جمعیت کلادوسرا به خود اختصاص دادند. نتایج حاصل از شاخص Saprobic نشان داد که میانگین ایستگاهی این شاخص در رودخانه اروند 48/2 می باشد که نشان دهنده ی قرار گرفتن این رودخانه در رده های mesosaprobic-β(آلودگی متوسط) می باشد.
علوم زیستی دریا
شفا حویزاوی؛ بابک دوست شناس؛ غلامرضا اسکندری؛ احمد سواری؛ حسین محمد عسگری
چکیده
هدف اصلی این مطالعه توصیف و تخمین ترکیب صید دورریز و الگوی فصلی دورریز در تور گوشگیر در آبهای شمال غربی خلیج فارس در سواحل خوزستان می باشد. نمونه برداری به صورت ماهانه و با استفاده از لنج های صیادی شیلات خوزستان به مدت یک سال در آبهای استان خوزستان صورت گرفت. مناطق صیادی مورد نمونه برداری شامل لیفه، بوسیف، خورموسی و بحرکان بود. نمونه ...
بیشتر
هدف اصلی این مطالعه توصیف و تخمین ترکیب صید دورریز و الگوی فصلی دورریز در تور گوشگیر در آبهای شمال غربی خلیج فارس در سواحل خوزستان می باشد. نمونه برداری به صورت ماهانه و با استفاده از لنج های صیادی شیلات خوزستان به مدت یک سال در آبهای استان خوزستان صورت گرفت. مناطق صیادی مورد نمونه برداری شامل لیفه، بوسیف، خورموسی و بحرکان بود. نمونه های دورریز شامل 61 گونه از 37 بود که تقریبا 39 درصد آنها جزء گونه ها تجاری و 61 درصد غیر تجاری میباشند. سفره ماهیان(Dasyatidae) و گربه ماهیان( Ariidae) در اغلب توراندازیها مشاهده شدهاند. میانگین طولی اغلب گونه های دورریز شده خصوصا ماهیان استخوانی کمتر از 5/0±15سانتی متر میباشد. نتایج نشان میدهد که میزان صید دورریز به ازای واحد تلاش در فصول مختلف به طور ماهانه اختلاف معنی داری نداشته است. میزان صید به ازای توراندازی، ساعت، روز و سفر در تور گوشگیر به ترتیب 03/20، 03/3، 51/54 و 07/436 کیلوگرم و به ازای شناور 23/5 تن در سال بدست آمد. نرخ و نسبت دورریز در تور گوشگیر به ترتیب 23/0 و 31/0 درصد بدست آمد. ماهیان غضروفی با 12 گونه و 60% در تور گوشگیر بیشترین درصد وزنی صید دورریز را تشکیل دادهاند نرخ بالای افراد با اندازه های کوچک مشاهده شده برای گونه های مهم تجاری مثل شوریدهOtolithes ruber (Schneider, 1801)، شیر( Scomberomorus commerson (Lacepede, 1801، سارم دهان بزرگ(Scomberoides commersonnianus(Lacepede, 1801) در صید دورریز احتمالا به نقش سواحل خوزستان به عنوان مناطق نوزادگاهی مرتبط می باشد.
علوم زیستی دریا
هاله علی عابدی؛ سید محمد باقر نبوی؛ بابک دوست شناس؛ احمد سواری؛ محمدشریف رنجبر
چکیده
به منظور مطالعه برخی از پارامتر های بیواکولوژیک دلفینهای موجود در منطقه بین جزایر قشم و هنگام از آبان ماه 1393 تا اواخر اردیبهشت ماه 1394 مطالعات میدانی بر روی گلههای موجود در منطقه مورد مطالعه انجام شد. در این مطالعه با توجه به ثبت مشخصات مورفولوژیک افراد موجود در گلهها به شناسایی آنها و زمان جفت گیری یا فصل تولید مثل آنها پی برده ...
بیشتر
به منظور مطالعه برخی از پارامتر های بیواکولوژیک دلفینهای موجود در منطقه بین جزایر قشم و هنگام از آبان ماه 1393 تا اواخر اردیبهشت ماه 1394 مطالعات میدانی بر روی گلههای موجود در منطقه مورد مطالعه انجام شد. در این مطالعه با توجه به ثبت مشخصات مورفولوژیک افراد موجود در گلهها به شناسایی آنها و زمان جفت گیری یا فصل تولید مثل آنها پی برده شد. همچنین پراکنش و اندازه جمعیت آنها نیز مورد بررسی قرار گرفت. تمامی یافتهها توسط عکس و فیلم ثبت گردید. همچنین با تهیه یک پرسشنامه نسبت به جمع آوری اطلاعات محلی اقدام شد. در این مطالعه گونهای از دلفینها به نام دلفین بینی بطری اقیانوس آرام و هند (Tursiops aduncus) شناسایی گردید. همچنین زمان زاد آوری این گونه در فصل بهار و در فروردین ماه به ثبت رسید. بر اساس مشاهدات میدانی میانگین تعداد دلفینهای بینی بطری اقیانوس هند و آرام ۴۹/۵±13/23 بود و 2 نوزاد تازه متولد شده در فروردین ماه 1394 به ثبت رسید.
شمشاد شهبازی؛ نسرین سخایی؛ احمد سواری؛ بابک دوست شناس؛ فرشته سراجی
چکیده
این پژوهش بر روی مراحل لاروی دو گونه از خانواده Epialtidae در سال 1390 در آبهای ساحلی جزیره هنگام (خلیج فارس) انجام گرفته است. نمونه برداری توسط تور پلانکتون 300 میکرون به روش کشش مورب از کف به سطح به مدت یک سال از زمستان 1390 الی پاییز 1391 به صورت فصلی در 6 ایستگاه انجام پذیرفت. بر اساس خصوصیات ریخت شناسی همانند شکل کلی لارو و ضمائم آن در آزمایشگاه ...
بیشتر
این پژوهش بر روی مراحل لاروی دو گونه از خانواده Epialtidae در سال 1390 در آبهای ساحلی جزیره هنگام (خلیج فارس) انجام گرفته است. نمونه برداری توسط تور پلانکتون 300 میکرون به روش کشش مورب از کف به سطح به مدت یک سال از زمستان 1390 الی پاییز 1391 به صورت فصلی در 6 ایستگاه انجام پذیرفت. بر اساس خصوصیات ریخت شناسی همانند شکل کلی لارو و ضمائم آن در آزمایشگاه توسط میکروسکوپ معکوس دارای تباین فاز مراحل لاروی زوآ اول گونه Menaethuis monoceros و زوآ دوم گونه Menaethiops nodulosus بررسی شد، و همچنین تراکم لارو گونه های یاد شده در ایستگاه ها و فصول مختلف محاسبه گردید، که بیشترین میانگین تراکم آنها به ترتیب با 22/33 و 72/7 فرد در متر مکعب در فصل تابستان محاسبه گردید. آنالیز واریانس یک طرفه بین تراکم گونه های مختلف در ایستگاه ها و فصول نمونه برداری شده نشان داد که اختلاف معنی داری بین برخی از ایستگاه ها و فصول وجود دارد.
معصومه داراب پور دزدارانی؛ سید محمد باقر نبوی؛ بابک دوست شناس؛ علیرضا صفاهیه؛ احمد سواری
چکیده
پهنه های گلی از مهمترین زیستگاههای ساحلی خلیج فارس به شمار رفته و پایه اساسی تولید اولیه هستند. بررسی تنوع گونه های جانوری جهت تعیین سلامت بیولوژیک و اکولوژیک یک اکوسیستم آبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. رده استراکودها جزء مایوفون های سخت پوست صدف دار می باشند. برای مطالعه تنوع و پراکنش این موجودات 7 ایستگاه در منطقه جزرومدی ساحل ...
بیشتر
پهنه های گلی از مهمترین زیستگاههای ساحلی خلیج فارس به شمار رفته و پایه اساسی تولید اولیه هستند. بررسی تنوع گونه های جانوری جهت تعیین سلامت بیولوژیک و اکولوژیک یک اکوسیستم آبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. رده استراکودها جزء مایوفون های سخت پوست صدف دار می باشند. برای مطالعه تنوع و پراکنش این موجودات 7 ایستگاه در منطقه جزرومدی ساحل بحرکان انتخاب گردید. نمونه برداری از رسوبات بوسیله گرب و کور هسته بردار cm25/8 از 5 سانتی متری سطح رسوبات انجام شد. فاکتورهای محیطی مانند شوری، دما، اکسیژن محلول و کدورت سنجیده شد. کل کربن آلی کل و دانه بندی رسوبات هر ایستگاه بدست آمد. رسوبات زیستی هر ایستگاه در محل با فرمالین 10% تثبیت شدند، سپس با الک 63 میلی متر شسته و با رز بنگال رنگ آمیزی شدند و جداسازی این موجودات با تتراکلریدکربن انجام شد. تراکم این موجودات در فصول زمستان و تابستان به ترتیب 10495 و 3565 فرد در cm210 بود. نهایتاً 29 گونه شناسایی گردید. خانواده Cytheridae در هر دو فصل فراوانترین بود. میزان شاخص های تنوع شانون وبریلویین و شاخص های یکنواختی هیل و پیلو و شاخص غنای گونه ای مارگالف در فصل زمستان بیشتر از تابستان بود. بیشترین میزان کربن آلی کل در فصول زمستان و تابستان به ترتیب 9/59 و 4/61 بدست آمد. دانه بندی نشان داد که رسوبات منطقه از جنس سیلت-رس هستند و درصد سیلت-رس فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان بدست آمد. کلمات کلیدی: مایوفون، استراکود، شاخص، سواحل گلی، بحرکان
متین خالقی؛ علیرضا صفاهیه؛ احمد سواری؛ بابک دوست شناس؛ فریدون عوفی
دوره 11، شماره 3 ، آبان 1391، ، صفحه 81-90
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی روند نوسانات زمانی و مکانی جوامع ستاره دریایی Astropecten hemprichi و توتیای دریایی Diadema setosum در سواحل خلیج چابهار طی یک دوره زمانی از آبان ماه 1387 لغایت شهریورماه 1388 انجام گرفت. منطقه مورد مطالعه در منتهی الیه جنوب شرقی ایران و سواحل دریای عمان- استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. نمونه برداری هر دو ماه یک بار به هنگام ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی روند نوسانات زمانی و مکانی جوامع ستاره دریایی Astropecten hemprichi و توتیای دریایی Diadema setosum در سواحل خلیج چابهار طی یک دوره زمانی از آبان ماه 1387 لغایت شهریورماه 1388 انجام گرفت. منطقه مورد مطالعه در منتهی الیه جنوب شرقی ایران و سواحل دریای عمان- استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. نمونه برداری هر دو ماه یک بار به هنگام جزر کامل از 5 ایستگاه انتخابی به صورت تصادفی و به وسیله پرتاب کوادرات m1*m1 صورت گرفت. در مجموع 1885 خارپوست متعلق به 13 گونه جمع آوری و بررسی شدند که 32 نمونه (6/1 درصد) مربوط به گونه A.hemprichi و 28 نمونه (4/1درصد) مربوط به گونه D.setosum بوده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که گونه A.hemprichi بیشترین فراوانی را در شهریورماه(ind.m-276/0± 92/1 ) و گونه D.setosum بیشترین فراوانی را در آبان ماه88 (ind.m-2 3)داشته است. نتایج حاصل از شاخص پراکندگی و پایداری می تواند بیانگر آن باشد که پراکنش این دو خارپوست بیشتر از نوع تصادفی است و می توان آن ها را جزو گونه های نادر بشمار آورد.