علوم زیستی دریا
مژده نهایت؛ محمد ذاکری؛ امیر پرویز سلاطی؛ احمد قاسمی
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین اثر دفعات غذادهی بر شاخصهای رشد، تغذیه و بازماندگی در قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) طراحی گردید. در این آزمایش تعداد 216 قطعه ماهی قزلآلای رنگینکمان با میانگین وزنی 11/0± 38 گرم در 18 تانک فایبرگلاس 300 لیتری بصورت کاملاً تصادفی توزیع شدند. 3 تیمار آزمایشی شامل دفعات مختلف غذادهی 1، 3 و 5 نوبت در روز (بترتیب ...
بیشتر
این مطالعه با هدف تعیین اثر دفعات غذادهی بر شاخصهای رشد، تغذیه و بازماندگی در قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) طراحی گردید. در این آزمایش تعداد 216 قطعه ماهی قزلآلای رنگینکمان با میانگین وزنی 11/0± 38 گرم در 18 تانک فایبرگلاس 300 لیتری بصورت کاملاً تصادفی توزیع شدند. 3 تیمار آزمایشی شامل دفعات مختلف غذادهی 1، 3 و 5 نوبت در روز (بترتیب تیمار 1، 2 و 3) با 6 تکرار و براساس 5 درصد وزن توده زنده به مدت 90 روز تغذیه گردیدند. در پایان دوره آزمایشی، اختلاف معنیداری در تمامی شاخصهای رشد مشاهده شد. در همه این شاخصها تیمار 2 بر تیمار 3 برتری داشت و اختلاف معنی داری بین تیمار 2 و 1 مشاهده شد. نتایج حاصل از اندازهگیری ضریب کارایی غذایی در این مطالعـه نشـان داد که کارایی غذایی در تیمار 1 دارای کمترین مقدار بوده و با تیمار 2 و 3 دارای اختلاف معناداری میباشد (05/0>P). بیشترین مقدار از این شاخص برای تیمار 2 مشاهده شد درحالیکه با تیمار 3، اختلاف معناداری نداشت (05/0<P). کمترین درصد بازماندگی در تیمار 1 و بیشترین مقدار مربوط به تیمار 2 مشاهده شد. ضریب بازده اقتصادی، مقرون به صرفه-ترین دفعات غذادهی را 3 بار تغذیه در روز در تیمار 2 نشان داد به گونهای که حداکثر میزان هزینه غذا در تیمار یک و حداقل مقدار در تیمار دو مشاهده شد. نتایج بدست آمده مطلوبیت دفعات غذادهی 3 بار در روز از نظر تولید در ماهیان قزل آلای رنگین کمان را نشان داد.
علوم زیستی دریا
سلیمان حسن پور؛ امیر پرویز سلاطی؛ بهرام فلاحتکار؛ حمید محمدی آذرم
چکیده
اکسید شدن چربی در جیره غذایی ماهی، در اثر ورود اکسیژن، درجه حرارت بالا و کاتالیزورهای فلزی، امری معمول میباشد. در مطالعهی حاضر، اثرات تغذیه با جیره حاوی روغن ماهی اکسید شده بر شاخصهای رشد و متابولیسم چربی در تاسماهی هیبرید (Huso huso ♂× Acipenser ruthenus♀) جوان، مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این آزمایش، 3 رژیم غذایی مختلف شامل: گروه شاهد، ...
بیشتر
اکسید شدن چربی در جیره غذایی ماهی، در اثر ورود اکسیژن، درجه حرارت بالا و کاتالیزورهای فلزی، امری معمول میباشد. در مطالعهی حاضر، اثرات تغذیه با جیره حاوی روغن ماهی اکسید شده بر شاخصهای رشد و متابولیسم چربی در تاسماهی هیبرید (Huso huso ♂× Acipenser ruthenus♀) جوان، مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این آزمایش، 3 رژیم غذایی مختلف شامل: گروه شاهد، گروه OFO50 (50% روغن اکسید شده)، گروه OFO100 (100% روغن اکسید شده)، طراحی گردید. 90 عدد تاسماهی هیبرید جوان با میانگین وزن اولیه 7/0 ± 6/212 گرم، پس از 2 هفته سازگاری با جیره غذایی طراحی شده و شرایط آزمایشی، به صورت تصادفی در 9 مخزن فایبرگلاس 2 متر مکعبی با حجم آبگیری 700 لیتر، ذخیره-سازی شدند. غذادهی سه بار در روز (8:00، 14:00 و 20:00) بر حسب اشتها در طول دوره انجام گردید. پس از 6 هفته، جهت سنجش شاخصهای رشد و بیوشیمیایی، نمونهبرداری انجام شد. تاثیر سوء بر رشد در هر دو گروه تغذیه شده با جیره حاوی روغن اکسید شده مشاهده شد. همچنین کاهش معنیدار کلسترول، تریگلیسیرید، در گروه OFO100 مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان دادکه تغذیه تاسماهی هیبرید با جیره حاوی روغن ماهی اکسید شده، موجب تاثیر منفی بر رشد و متابولیسم چربی این ماهی گردید. اگرچه افزایش جزئی در درصد افزایش وزن بدن و نرخ رشد ویژه مشاهده شد اما نامطلوب بوده و میتوان گفت افزاش جزئی رشد مربوط به افزایش چربی احشایی بوده است.
سیده مریم نجف پور مقدم؛ امیر پرویز سلاطی؛ سعید کیوان شکوه؛ وحید یاوری؛ حسین پاشا زانوسی
چکیده
در این پژوهش تاثیر عملکرد گیاه سرخارگل با نام علمیEchinacea purpurea گیاهی بر شاخص های رشد و ایمنی در ماهی استرلیاد (Acipenserruthenus) نوجوان مورد بررسی قرار گرفت. تعداد180قطعه ماهی استرلیاد نوجوان با میانگین وزن اولیه1±75 گرم انتخاب وپس ازسازگاری با محیط بصورت تصادفی در3 تانک که توسط چارچوب که به چهارقسمت مساوی تقسیم بندی شده بودند ذخیره شدند. گیاه ...
بیشتر
در این پژوهش تاثیر عملکرد گیاه سرخارگل با نام علمیEchinacea purpurea گیاهی بر شاخص های رشد و ایمنی در ماهی استرلیاد (Acipenserruthenus) نوجوان مورد بررسی قرار گرفت. تعداد180قطعه ماهی استرلیاد نوجوان با میانگین وزن اولیه1±75 گرم انتخاب وپس ازسازگاری با محیط بصورت تصادفی در3 تانک که توسط چارچوب که به چهارقسمت مساوی تقسیم بندی شده بودند ذخیره شدند. گیاه سرخارگل (EP) در 3 سطح 5/0 گرم در کیلوگرم (تیمار2)، 1(تیمار3) و 2 گرم در کیلوگرم (تیمار4) به جیره غذایی اضافه گردید و جیره فاقد EP برای تغذیه گروه شاهد (تیمار1) مورد استفاده قرار گرفت. هر تیمار در 3 تکرار انجام گرفت. ماهیان روزانه به میزان3% از وزن بدن موردتغذیه قرارگرفتند. درپایان56 روزتعداد 9عددماهی ازهرتیماربه صورت تصادفی انتخاب شده و پس از بیهوش شدن در محلول 2% 2فنوکسی اتانول خونگیری از ماهیان انجام گرفت. در پایان آزمایش، فاکتورهای رشد و آنزیم های انتی اکسیدان در همه ی تیمارها مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که افزودن عصاره گیاه سرخارگل بر روی پارامترهای رشد و آنزیم های دخیل در دفاع آنتی اکسیدانی فاقد اثر می باشد.
شبنم کریمی؛ پریتا کوچنین؛ امیر پرویز سلاطی؛ سعد گورانی نژاد
دوره 12، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 65-57
چکیده
هدف از این تحقیق مطالعه ساختار ماکروسکوپی و میکروسکوپی تخمدان ماهی شانک زردباله Acanthopagrus latusو بررسی تغییرات آنها در طول چرخه ی رسیدگی جنسی از مهرماه 1389 تا اردیبهشت 1390 بود. بدین منظور، تعداد 80 نمونه ماهی A. latus(هر ماه 10 عدد)به صورت ماهیانهاز منطقه ی خور موسی صید شده و به آزمایشگاه منتقل گردیدند. پس از بیومتری، ماهیان تشریح شده و گناد آنها ...
بیشتر
هدف از این تحقیق مطالعه ساختار ماکروسکوپی و میکروسکوپی تخمدان ماهی شانک زردباله Acanthopagrus latusو بررسی تغییرات آنها در طول چرخه ی رسیدگی جنسی از مهرماه 1389 تا اردیبهشت 1390 بود. بدین منظور، تعداد 80 نمونه ماهی A. latus(هر ماه 10 عدد)به صورت ماهیانهاز منطقه ی خور موسی صید شده و به آزمایشگاه منتقل گردیدند. پس از بیومتری، ماهیان تشریح شده و گناد آنها خارج گردید و مشخصات ظاهری و وزن آنها ثبت شد. سپس از گنادها نمونه های بافتی تهیه شد و در محلول بوئن فیکس گردید. نمونه ها مطابق با روش استاندارد بافت شناسی، آبگیری، شفاف سازی و پارافینه شده ، برش بافتی تهیه و به روش H&E رنگ آمیزی گردید. مقاطع تهیه شده به وسیله میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از داده های بیومتری شاخص گنادوسوماتیک، تغییرات ماکروسکوپی و میکروسکوپی تخمدان در طول ماه های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداقل مقدار شاخص GSI در اردیبهشت (01/0±31/0) و حداکثر مقدار آن در اسفند ماه (1/3±9/9) می باشد. تغییرات چرخه ای رسیدگی تخمدان به شش مرحله تقسیم بندی شدند که شامل مرحله نابالغ، در حال بلوغ، بالغ، رسیده، تخمریزی شده و استراحت بود. نتایج به دست آمده نشان داد که تخم ریزی A. latus از بهمن تا اواخر اسفند و به صورت غیر همزمان می باشد.