علوم زیستی دریا
وحید مرشدی؛ ناصر آق؛ جاسم غفله مرمضی؛ فرزانه نوری؛ تکاور محمدیان
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی پروبیوتیک با پربیوتیک جیره بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی غیراختصاصی، ترکیب لاشه، فعالیت آنزیم گوارشی و فلور باکتریایی روده بچهماهی صبیتی (Sparidentex hasta) بود. برای این منظور تعداد 425 قطعه ماهی با میانگین وزنی 3/0 ± 64/7 گرم از پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور تهیه شد. این مطالعه در قالب یک طرح ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی پروبیوتیک با پربیوتیک جیره بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی غیراختصاصی، ترکیب لاشه، فعالیت آنزیم گوارشی و فلور باکتریایی روده بچهماهی صبیتی (Sparidentex hasta) بود. برای این منظور تعداد 425 قطعه ماهی با میانگین وزنی 3/0 ± 64/7 گرم از پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور تهیه شد. این مطالعه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار (45 قطعه ماهی به ازاء هر تکرار) در داخل مخازن فایبرگلاس 300 لیتری انجام شد. بچه ماهیان به مدت 42 روز با جیرههای حاوی 0 (گروه شاهد)، 106×1 CFU پروبیوتیک (Lactobacillus plantarum) در هر گرم غذا (تیمار 1)، 5/0 و 1 درصد زایلواولیگوساکارید+ 106×1 CFU پروبیوتیک در هر گرم غذا (تیمار 2 و 3) در حد 5/4 درصد وزن بدن تغذیه شدند. در پایان آزمایش نمونههای لاشه، روده، خون، پلاسما و موکوس جمعآوری شد. نتایج حاصل نشان داد که پروبیوتیک و پربیوتیک جیره عملکرد رشد، فلور باکتریایی روده و پاسخ ایمنی غیراختصاصی ماهی صبیتی را تغییر نداد (05/0 < P). با این حال فعالیت باکتری کشی پلاسما تیمار شاهد به صورت معنی داری بالاتر از تیمار 3 بود (05/0 >P ). میزان پروتئین و رطوبت لاشه تیمار 2 اختلاف معنی داری را با گروه شاهد نشان داد (05/0 >P ). نتایج این مطالعه نشان داد فعالیت آنزیم های گوارشی شامل آلکالین پروتئاز، آمیلاز و لیپاز به وسیله افزودن پروبیوتیک و پربیوتیک به جیره تحت تاثیر قرار می گیرد (05/0 > P).
علوم زیستی دریا
جاسم غفله مرمضی؛ مجتبی ذبایح نجف آبادی؛ اسمعیل پقه؛ محمود حافظیه
چکیده
در این پژوهش تاثیر سطوح مختلف پروتئین (45% ،50% ،55% و60%) و سطوح مختلف انرژی (20 ، 22 و 24 کیلوژول بر گرم غذا) بر شاخصهای رشد، بازماندگی، شاخصهای تغذیه ای و ترکیب شیمیایی لاشه ماهیان صبیتی جوان بررسی شد. دورة پرورش 56 روز بوده که در تانکهای 300 لیتری با ذخیره سازی 18 قطعه بچه ماهی با متوسط وزن14/0±99/27 گرم صورت گرفت. نتایج نشان داد که جیره های مورد ...
بیشتر
در این پژوهش تاثیر سطوح مختلف پروتئین (45% ،50% ،55% و60%) و سطوح مختلف انرژی (20 ، 22 و 24 کیلوژول بر گرم غذا) بر شاخصهای رشد، بازماندگی، شاخصهای تغذیه ای و ترکیب شیمیایی لاشه ماهیان صبیتی جوان بررسی شد. دورة پرورش 56 روز بوده که در تانکهای 300 لیتری با ذخیره سازی 18 قطعه بچه ماهی با متوسط وزن14/0±99/27 گرم صورت گرفت. نتایج نشان داد که جیره های مورد آزمایش و نیز سطوح مختلف پروتئین جیره بر شاخصهای رشد، تغذیه ای، بازماندگی و ترکیبات لاشه تاثیر معنی دار داشت (05/0 < P)، اما سطوح مختلف درصد پروتئین جیره بر ضریب تبدیل غذایی، بازده پروتئین، چربی و فیبر لاشه تاثیر معنی دار نداشت (05/0 > P). سطوح مختلف انرژی جیره به تنهایی تاثیر معنی دار بر شاخصهای رشد وتغذیه ای نداشت (05/0 > P) ولی بر میزان بازماندگی و ترکیبات لاشه تاثیر معنی دار داشت (05/0< P). همچنین بیشترین افزایش وزن (1.53±43/46) در جیره غذایی پروتئین 60 درصد و انرژی 24 کیلوژول بر گرم اما با بازماندگی پایین، بالاترین میانگین بازماندگی (49/8±74/90) در جیره غذایی پروتئین 55 درصد و انرژی 22 کیلوژول بر گرم، بهترین ضریب تبدیل غذایی و بازده پروتئین به ترتیب با مقادیر 60/0±01/3 و 15/0±68/0 در جیره غذایی پروتئین 50 درصد و انرژی 24 کیلوژول بر گرم بدست آمد. در نهایت با توجه به نتایج بدست آمده سطح پروتئین 50 درصد و سطح انرژی 22 کیلوژول برگرم غذا برای تامین نیازهای غذایی از نظر پروتئین و انرژی جیره این گونه در مرحلة جوانی مناسب تشخیص داده شد.