مریم یعقوب زاده؛ عبدالرسول سلمان ماهینی؛ علیرضا میکاییلی؛ افشین دانه کار
چکیده
اکوسیستم‌های مانگرو طی سال‌های اخیر، علاوه بر تخریب انسانی به وسیله اثرات تغییر اقلیم جهانی نیز تهدید شده‌اند. یکی از مهمترین اثرات تغییر اقلیم بر جنگل‌های مانگرو، افزایش جهانی تراز سطح آب دریا و به تبع آن آبگرفتگی بخشی از ناحیه ساحلی است. بالا آمدن سطح آب دریا موجب عقب‌نشینی جنگل‌های مانگرو در بسیاری از مناطق می‌شود. با این وجود ...
بیشتر
اکوسیستم‌های مانگرو طی سال‌های اخیر، علاوه بر تخریب انسانی به وسیله اثرات تغییر اقلیم جهانی نیز تهدید شده‌اند. یکی از مهمترین اثرات تغییر اقلیم بر جنگل‌های مانگرو، افزایش جهانی تراز سطح آب دریا و به تبع آن آبگرفتگی بخشی از ناحیه ساحلی است. بالا آمدن سطح آب دریا موجب عقب‌نشینی جنگل‌های مانگرو در بسیاری از مناطق می‌شود. با این وجود در برخی مناطق، سکونتگاه‌های انسانی، وجود سازه‌ها و تاسیسات ساحلی عاملی محدود‌کننده محسوب می‌شوند. در این مطالعه با استفاده از دو سناریوی کمترین و بیشترین میانگین بالا آمدن سطح آب دریا در دوره زمانی 2046-2065 مطابق گزارش IPCC و نتایج مطالعات داخلی، پهنه آبگرفتگی ناشی از بالا آمدن سطح دریا در محدوده دو منطقه حفاظت شده حرا در شهرستان بندرخمیر و حرای تیاب در شهرستان میناب تعیین شد. نتایج نشان داد در صورت بالا آمدن سطح آب دریا، پهنه آبگرفتگی در محدوده منطقه حفاظت شده حرا در کمترین و بیشترین مقدار به ترتیب 1000 و 2000 هکتار و در منطقه حفاظت شده تیاب و میناب حدود 3500 و 7000 هکتار خواهد بود. نتایج بررسی پوشش و کاربری اراضی نیز نشان داد بیشتر اراضی پسکرانه مربوط به پوشش مرتعی فقیر و زمین‌های خالی است و با توجه به پیش‌بینی‌های منطقه‌ای و جهانی در بالا آمدن سطح دریا، در حال حاضر مانعی برای مهاجرت مانگروها به سمت خشکی وجود ندارد. با این وجود تغییرات کاربری اراضی در سال‌های آینده و طرح-های آتی در منطقه باید مورد بررسی قرار گیرد تا تصمیمات مدیریتی مناسبت‌تری در جهت حفظ این اکوسیستم‌های ارزشمند گرفته شود.
مهندسی دریا
مریم یعقوب زاده؛ افشین دانه کار؛ بهمن جباریان امیری؛ سهراب اشرفی
چکیده
برای ارزیابی حساسیت فیزیکی منطقه ساحلی هرمزگان شش معیار و 29 شاخص مورد استفاده قرار گرفت. بررسی معیارها و تعیین ضریب اهمیت شاخص های به کار رفته در آنها نشان داد شاخص انحصاری بودن و بکر بودن به ترتیب بیشترین اهمیت و وابستگی صنعتی کمترین اهمیت را در تعیین ساختارهای فیزیکی حساس ایفا می کنند. همچنین به منظور تعیین اهمیت و اولویت بندی ساختارهای ...
بیشتر
برای ارزیابی حساسیت فیزیکی منطقه ساحلی هرمزگان شش معیار و 29 شاخص مورد استفاده قرار گرفت. بررسی معیارها و تعیین ضریب اهمیت شاخص های به کار رفته در آنها نشان داد شاخص انحصاری بودن و بکر بودن به ترتیب بیشترین اهمیت و وابستگی صنعتی کمترین اهمیت را در تعیین ساختارهای فیزیکی حساس ایفا می کنند. همچنین به منظور تعیین اهمیت و اولویت بندی ساختارهای فیزیکی محدوده مورد مطالعه براساس معیارهای یاد شده 9 ساختار فیزیکی (چهار ساختار در ناحیه ساحلی و پنج ساختار در ناحیه کرانه) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، کرانه های گلی در معرض آبگرفتگی در ناحیه کرانه و ناحیه ساحلی کم ارتفاع و کم شیب در ناحیه ساحلی به ترتیب دارای بیشترین حساسیت بود. پس از بررسی ساختارهای فیزیکی براساس معیارهای یاد شده و تهیه نقشه حاصل از همپوشانی ساختارهای مورد بررسی، پهنه بندی حساسیت نوار ساحلی استان هرمزگان در پنج طبقه حساسیت خیلی کم، حساسیت کم، حساسیت متوسط، حساسیت زیاد و حساسیت خیلی زیاد تهیه شد. بیشترین وسعت طبقه های حساسیت فیزیکی، مربوط به طبقه دارای حساسیت کم بود که این مناطق بیشتر در ناحیه ساحلی قرار گرفته است. کمترین گستردگی نیز مربوط به طبقه دارای حساسیت متوسط بود. مناطق دارای حساسیت خیلی زیاد در بخش هایی از شهرستان میناب و در نزدیکی تیاب و بندزرک همچنین در مناطقی از شهرستان بندرعباس، بندر جاسک و سیریک قرار گرفته است. اولویت بندی شاخص ها و حساسیت ساختارهای فیزیکی با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی و تلفیق نقشه ها در سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام شد.