سمانه پورسعید؛ بهرام فلاحتکار؛ باقر مجازی امیری
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 90-105
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات کاشت هورمون تری یدوتیرونین (T3) بر عملکرد فیزیولوژیک فیل ماهیان (Huso huso) ماده پرورشی انجام پذیرفت. در این مطالعه، سه گروه آزمایشی و پنج عدد ماهی به ازای هر گروه در نظر گرفته شد. تیمار های آزمایش شامل تیمار شاهد (دریافت کننده کپسول های حاوی کره کاکائو)، سطح پایین T3 (T1؛1 میلی گرم T3 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن + کره ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثرات کاشت هورمون تری یدوتیرونین (T3) بر عملکرد فیزیولوژیک فیل ماهیان (Huso huso) ماده پرورشی انجام پذیرفت. در این مطالعه، سه گروه آزمایشی و پنج عدد ماهی به ازای هر گروه در نظر گرفته شد. تیمار های آزمایش شامل تیمار شاهد (دریافت کننده کپسول های حاوی کره کاکائو)، سطح پایین T3 (T1؛1 میلی گرم T3 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن + کره کاکائو) و سطح بالای T3 (T10؛10 میلی گرم T3 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن + کره کاکائو) بودند. کپسول های حاوی هورمون-کره کاکائو، به صورت داخل صفاقی در بدن فیل ماهیان پرورشی سه ساله در مرحله پیش زرده گیری (وزن متوسط 9/100 ± 7/6999 گرم) هر 6 هفته و به مدت شش ماه از بهمن 88 تا مرداد 89 کاشته شدند. تغییرات هورمونی (T3، کورتیزول و ACTH) و پارامتر های بیوشیمیایی (گلوکز، کلسترول و کلسیم) در شروع آزمایش و سه هفته پس از هر مرحله ایمپلنت اندازه گیری شدند. شاخص های رشد (WG، SGR و CF) در شروع و پایان دوره آزمایش تعیین گردیدند. تغییرات معنی داری در غلظت هورمون های تیروئیدی در ماهیان تیمار شده با هورمون T3مشاهده شد (P< 0.05). غلظت کورتیزولسرم خون در ماهیان تیمار شده با دوز های مختلف T3به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (P< 0.05). غلظت گلوکز و کلسیم سرم در ماهیان تیمار شده با دوز بالای T3به طور معنی داری بیشتر از دو گروه آزمایشی دیگر بود (P< 0.05). اختلاف معنی داری در غلظت ACTH بین تیمارهای مختلف در آخرین نمونه گیری و کلسترول در دومین نمونه گیری مشاهده شد (P< 0.05). وزن نهایی ماهیان تیمار T1 به طور معنی داری از گروه شاهد بیشتر بود (P< 0.05). نتایج این مطالعات نشان داد که ایمپلنت T3 قادر است پارامترهای فیزیولوژیک فیل ماهی را تحت تاثیر قرار دهد و در دوزهای فیزیولوژیک اثرات مثبت بر رشد سوماتیک این گونه دارد.
سمانه پورسعید؛ بهرام فلاحتکار؛ ایرج عفت پناه
دوره 11، شماره 2 ، مرداد 1391، ، صفحه 25-35
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثر پنج رژیم نوری مختلف بر مراحل رشد و نمو جنینی، بازماندگی و درصد تفریخ تخم تاسماهی ایرانی صورت گرفت. جهت انجام این مطالعه، پنج رژیم نوری شامل 24 ساعت تاریکی (00L:24D)، 8 ساعت روشنایی: 16 ساعت تاریکی (08L: 16D)، 12 ساعت روشنایی: 12 ساعت تاریکی (12L:12D)، 16 ساعت روشنایی: 8 ساعت تاریکی (16L:08D) و 24 ساعت روشنایی (24L:00D) با سه تکرار برای ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثر پنج رژیم نوری مختلف بر مراحل رشد و نمو جنینی، بازماندگی و درصد تفریخ تخم تاسماهی ایرانی صورت گرفت. جهت انجام این مطالعه، پنج رژیم نوری شامل 24 ساعت تاریکی (00L:24D)، 8 ساعت روشنایی: 16 ساعت تاریکی (08L: 16D)، 12 ساعت روشنایی: 12 ساعت تاریکی (12L:12D)، 16 ساعت روشنایی: 8 ساعت تاریکی (16L:08D) و 24 ساعت روشنایی (24L:00D) با سه تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد. اختلاف معنی‌داری در مراحل بلاستولا، گاسترولا و نورولا مشاهده شد. همچنین اختلاف معنی‌داری در میزان تفریخ، تلفات و تخم‌های قارچی بین تیمارها وجود داشت. کمترین میزان قارچ زدگی نیز در تاریکی مطلق (2/0±4/2) و بیشترین در تیمار12L:12D (2/1±1/14) مشاهده شد. بالاترین درصد تلفات در تیمار 12L:12D(4/1±4/38)و کمترین در16L:08D (9/0±9/10) مشاهده شد. بیشترین درصد تفریخ در تیمارهای 16L: 08D (9/3±8/88) مشاهده شد که اختلاف معنی‌داری با سایر تیمارها داشت. جنین‌های که تحت تأثیر رژیم نوری 12L:12D و 08L: 16D قرار داشتند زودتر از سایر تیمارها تفریخ شدند (7 روز بعد از لقاح) با این حال تفریخ انبوه لاروها در تیمار 16L:08Dنه روز بعد از لقاح مشاهده شد. جنین‌های که تحت تأثیر تاریکی مطلق قرار داشتند در زمان تفریخ اندازه کوچکتری داشتند و مساحت کیسه زرده و بدن آنها در مقایسه با سایر تیمارها کمتر بود. بنابراین با توجه به تلفات کم در طول دوره انکوباسیون و درصد بالای تفریخ، رژیم نوری16L:08D و یا تاریکی مطلق بسته به زمان تفریخ انبوه، انرژی در دسترس و ارزان و کیقیت لارو استحصالی، برای انکوباسیون تخم تاسماهی ایرانی پیشنهاد می‌شود.