علی وابونیان؛ عبدالعلی موحدی نیا؛ علیرضا صفاهیه؛ سید علی اکبر هدایتی
دوره 12، شماره 3 ، آذر 1392، ، صفحه 26-32
چکیده
آلاینده‌هایی از قبیل فلزات سنگین اثرات نامطلوبی بر آبزیان و در نهایت انسان به عنوان مصرف کننده نهایی دارند. کادمیم یکی از فلزات سمی موجود در پساب صنایع مختلف می‌باشد. لذا بررسی اثرات این آلاینده بر آبزیان ضروری به نظر می‌رسد. در این تحقیق سمیت حاد فلز کادمیم روی ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. ...
بیشتر
آلاینده‌هایی از قبیل فلزات سنگین اثرات نامطلوبی بر آبزیان و در نهایت انسان به عنوان مصرف کننده نهایی دارند. کادمیم یکی از فلزات سمی موجود در پساب صنایع مختلف می‌باشد. لذا بررسی اثرات این آلاینده بر آبزیان ضروری به نظر می‌رسد. در این تحقیق سمیت حاد فلز کادمیم روی ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش‌ها به روش استاندارد طی 96 ساعت انجام شد. آزمایشات اولیه به منظور یافتن محدوده کشندگی با قرار دادن 6 عدد ماهی در داخل هر تانک با غلظت‌های 1/0، 1، 10 و 100 میلی گرم بر لیتر صورت گرفت. پس از تعیین محدوده کشندگی ماهی‌ها به طور تصادفی به 8 گروه 12 تایی با 3 تکرار تقسیم شدند. میانگین وزنی ماهی‌ها بین 100تا 120 گرم بود. یک گروه به عنوان شاهد و 8 گروه تحت تیمار در معرض غلظت‌های 15، 25، 35، 45، 55، 65،95 میلی گرم بر لیتر کادمیم کلراید قرار گرفتند. کلیه پارامترهای مهم فیزیکوشیمیایی آب نظیر pH، اکسیژن محلول و درجه حرارت اندازه گیری شد. داده‌ها با استفاده از برنامه نرم افزاری SPSS و روش تحلیل آماری Probit Analysis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقدار LC50، حداکثر غلظت مجاز سمیت[1](MATC)، حداقل غلظت موثر[2] (LOEC) و غلظت بی تأثیر[3] (NOEC) برای ماهی شانک زرد باله پس از گذشت 96 ساعت به ترتیب 97/34، 497/3، 35 و 25 میلی گرم بر لیتر کادمیم کلراید به دست آمد.
علی اکبر هدایتی؛ وحید یاوری؛ عبدالعلی موحدی نیا؛ حسین پاشا زانوسی
دوره 10، شماره 1 ، فروردین 1390، ، صفحه 44-52
چکیده
در تحقیق حاضر به بررسی امکان استفاده از سطوح تستوسترون ، کورتیزل، استرادیول و پروژسترون پلاسما به همراه پارامترهای مورفومتریک ( وزن و طول کل) به عنوان شاخص جنسیت و توسعه گنادی در فیل ماهیان نابالغ پرورشی در آب شور پرداخته می شود. در هر فصل ماهیان مورد زیست سنجی و خونگیری قرار گرفتند. هورمون ها به روش RIA با دستگاه گاماکانتر اندازه گیری ...
بیشتر
در تحقیق حاضر به بررسی امکان استفاده از سطوح تستوسترون ، کورتیزل، استرادیول و پروژسترون پلاسما به همراه پارامترهای مورفومتریک ( وزن و طول کل) به عنوان شاخص جنسیت و توسعه گنادی در فیل ماهیان نابالغ پرورشی در آب شور پرداخته می شود. در هر فصل ماهیان مورد زیست سنجی و خونگیری قرار گرفتند. هورمون ها به روش RIA با دستگاه گاماکانتر اندازه گیری شدند. مطالعات بافت شناسی نیز با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مقاطع گنادی صورت گرفت. در خصوص تعیین جنسیت مشخص شد که وزن و طول کل در جنس های مختلف تفاوت معنی داری نداشته لذا نمی توان از این فاکتورها در تعیین جنسیت استفاده نمود. از بین هورمون ها نیز تنها تستوسترون در دو جنس اختلاف معنی داری داشت، لذا از هورمون تستوسترون می توان جنسیت ماهیان را تشخیص داد. اما در رابطه با مراحل رسیدگی جنسی مشخص شد که وزن و طول کل در جنس نر با مرحله جنسیت ارتباط معنی داری داشته، لذا می توان تنها در تعیین مراحل رسیدگی جنس نر استفاده نمود. در جنسهای مختلف تستوسترون ارتباط معنی داری با مراحل رسیدگی جنسی داشته و مقادیر پروژسترون و استرادیول در جنس ماده فاقد ارتباط قوی بودند. کورتیزول نیز در جنس ماده دارای ارتباط معنی داری با مراحل رسیدگی بود، لذا می توان از تستوسترون در هر دو جنس ( مخصوصاً جنس نر ) و از کورتیزول در جنس ماده جهت تعیین مراحل مختلف گنادی استفاده نمود.